Βρήκα καίρια τη διευκρίνιση του Πρωθυπουργού ότι προτιμάει να κερδίζει τις εκλογές κι ας χάνει στις δημοσκοπήσεις.
Είναι μια έξυπνη επιλογή, διότι ουδείς ποτέ έγινε πρωθυπουργός με δημοσκοπήσεις. Αντιθέτως ξέρω πολλούς που έγιναν από εκλογές.
Αλλά δεν είναι και καμία σοφία. Φαντάζεστε να δήλωνε ποτέ ένας πρωθυπουργός ότι προτιμάει να κερδίζει τις δημοσκοπήσεις και να χάνει τις εκλογές; Θα έσπευδαν στο Μαξίμου οι κύριοι με τις λευκές μπλούζες.
Ευτυχώς ο συγκεκριμένος Πρωθυπουργός αποσαφήνισε ακόμη περαιτέρω την αντίληψή του περί διακυβέρνησης.
Αφενός ξεκαθάρισε ότι οι κυβερνήσεις βγαίνουν από εκλογές και όχι από δημοσκοπήσεις. Αναμφισβήτητα ορθή παρατήρηση.
Αφετέρου διευκρίνισε ότι οι κυβερνήσεις δεν πέφτουν από δικαστικές αποφάσεις. Επίσης σωστό.
Μόνο που ούτε αυτό αποτελεί καμία σοφία. Σκέφτεστε ποτέ έναν πρωθυπουργό να δηλώνει ότι η κυβέρνησή του εξαρτάται από κάποια απόφαση του Πρωτοδικείου Τριπόλεως; Να τοι πάλι οι κύριοι με τις λευκές μπλούζες!
Το πρόβλημα είναι αλλού. Πως και οι δημοσκοπήσεις ως καταγραφή της δημόσιας γνώμης και οι δικαστικές αποφάσεις ως εφαρμογή του κράτους δικαίου θέτουν όρια στη διακυβέρνηση μιας χώρας.
Αν δεν υπήρχαν, θα υπήρχε μόνο ο Παππάς. Και τότε θα ρωτούσαμε «Παππά, Παππά, τι είναι το σωστό, το νόμιμο και το δημοκρατικό;». «Εγώ!» θα απαντούσε ο Παππάς –άντε να κυβερνήσεις.
Γι’ αυτό, πέρα από τη σοφία του Πρωθυπουργού ή τη σοφία του Παππά, υπάρχει η σοφία της δημοκρατίας. Της σύγχρονης δημοκρατίας.
Στην οποία η κυβέρνηση ελέγχεται και από τον τελευταίο πολίτη, ανίσχυρο ή πανίσχυρο. Στην οποία η κυβέρνηση κρίνεται από τα μέσα ενημέρωσης. Στην οποία η κυβέρνηση αμφισβητείται από την αντιπολίτευση.
Στην οποία η Δικαιοσύνη επιβάλλει όρια, κανόνες και φραγμούς. Στην οποία οι δημοσκοπήσεις λειτουργούν ως διατύπωση γνώμης –αυτής που μας αρέσει κι εκείνης που δεν μας αρέσει.
Με άλλα λόγια και για να επιστρέψω στη σοφή επιλογή του Πρωθυπουργού, όλοι προτιμούν τις εκλογές από τις δημοσκοπήσεις.
Αλλά οι εκλογές βγάζουν κυβερνήσεις. Δεν βγάζουν τον «Πάρτα Ολα».
Κι επειδή ο καθένας μεταξύ δύο εκλογών μπορεί να σαλτάρει και να παίζει τον «Πάρτα Ολα» υπάρχουν η Δικαιοσύνη, τα μέσα ενημέρωσης, οι δημοσκοπήσεις, τα διάφορα συμφέροντα, οι θεσμοί, η αντιπολίτευση, οι ανεξάρτητες Αρχές κ.λπ. ώστε κανείς να μην υπονομεύσει τη δημοκρατική πορεία προς τις επόμενες εκλογές.
Κι άλλωστε ένας πρωθυπουργός που πολύ σοφά προτιμάει να κερδίζει τις εκλογές αντί για τις δημοσκοπήσεις, τι κάνει;
Βλέπει τις δημοσκοπήσεις και δεν κάνει εκλογές διότι φοβάται ότι δεν θα βρει την ψήφο του!..
