Ο λύκος δεν γίνεται σε μια νύχτα χορτοφάγος. Oσοι ήλπιζαν ότι οι κυβερνώντες θα συμμορφώνονταν στη συνταγματική τάξη μετά την απόφαση του ΣτΕ, δεν χρειάστηκε να περιμένουν ούτε ώς το ξημέρωμα για να αντιληφθούν πόσο αφελείς ήταν. Αν στην πολιτική το λάθος παράγει λάθος, έτσι και στα θεσμικά η εκτροπή παράγει εκτροπή.
Ξεκινά λοιπόν νέος γύρος περιπετειών από Δευτέρα. Μετά την προφανώς αντισυνταγματική απόπειρα αδειοδότησης που είχε ως αποτέλεσμα να κριθεί άκυρος ο νόμος Παππά, έπεται μια ρύθμιση για προσωρινή αδειοδότηση ωσότου συγκροτηθεί το ΕΣΡ που ήταν και είναι το μόνο αρμόδιο. Αν τα νομικά είναι στον άνεμο, το πολιτικό στήσιμο παραμένει ίδιο: οι ενδιαφερόμενοι καλούνται να πληρώσουν, άλλως καταγγέλλονται ότι νέμονται τζάμπα τις συχνότητες που ανήκουν στον ελληνικό λαό. Σωστό ενδεχομένως, μόνο που οι κυβερνώντες δεν δικαιούνται να τις εκποιήσουν –έστω και προσωρινά. Κάτι που δεν τους εμποδίζει να πουλάνε οικόπεδα στον ουρανό. Και θα συνεχίσουν να το κάνουν όσο θα εμφανίζονται αγοραστές. Για να ακολουθήσουν νέες δίκες και να φανεί πόσο αντέχει η Δικαιοσύνη.
Μπορεί η απόφαση του ΣτΕ να επέτρεψε στους κυβερνώντες να διευρύνουν το μέτωπο των πολιτικών τους αντιπάλων. Ωστόσο, η σκηνοθεσία είναι διακριτή. Η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται να αδειοδοτήσει τα κανάλια. Ο στόχος της είναι άλλος και μάλιστα διπλός. Αφενός να διαλύσει τον κλάδο απορρυθμίζοντάς τον με τρόπο που να δημιουργήσει συνθήκες διαρκούς οικονομικής αιμορραγίας. Αφετέρου να εμφανίζεται σε πόλεμο με τους «ισχυρούς», την ώρα που η πολιτική της τσακίζει τους αδύναμους. Καλύτερα όμως να εμφανίζεσαι ότι μάχεσαι τους δικαστές και τα ΜΜΕ, αντί να φαίνεσαι να ψεκάζεις χημικά τους συνταξιούχους που φτωχοποιείς και θα φτωχοποιήσεις κι άλλο.
Θα πείτε, η κοινωνία δεν καταπίνει αμάσητο αυτό το παραμύθι. Σωστό –ο ΣΥΡΙΖΑ καταποντίζεται στις δημοσκοπήσεις. Αλλά το παραμύθι της μητέρας όλων των μαχών με τα κανάλια είναι για να κρατήσει στη γραμμή βουλευτές, στελέχη και τη βάση που έχει απομείνει στους κυβερνώντες. Ο,τι κι αν λένε, δεν μπορούν να διαφοροποιηθούν χωρίς να κατηγορηθούν για συνέργεια με τα «συμφέροντα».
Συμπέρασμα: ζούμε έναν ψευτοπόλεμο που έχει όμως πραγματικά θύματα. Τα μέσα ενημέρωσης και τους ανθρώπους τους.
