«Το ταλέντο είναι ένα χάρισμα που ο Θεός μάς έδωσε μυστικά και που το αποκαλύπτουμε χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε» είχε γράψει ένας γάλλος στοχαστής, ωστόσο για τους περισσότερους πραγματικά χαρισματικούς σουπερστάρ των γηπέδων η μεγαλύτερη δυσκολία ή ακόμη και η έλλειψη επιθυμίας είναι η μεταδοτικότητα του ταλέντου τους σε ένα γκρουπ κοινών θνητών. Γι’ αυτό αρνούνται ή αποφεύγουν να γίνουν προπονητές μετά το φινάλε της αστραφτερής διαδρομής τους!

Τα πιο κλασικά παραδείγματα είναι τρία συν ένα: Μάικλ Τζόρνταν, Πελέ, Μαραντόνα και ο δικός μας Νίκος Γκάλης! Ο Air δεν ασχολήθηκε ποτέ με την προπονητική και όταν σκότωσε τον παίκτη μέσα του σε ηλικία 40 ετών, έχοντας κατακτήσει έξι πρωταθλήματα ΝΒΑ με τους Σικάγο Μπουλς και δύο χρυσά ολυμπιακά μετάλλια με την Εθνική ΗΠΑ, αποφάσισε να ασχοληθεί με τις επιχειρήσεις και αυτή τη στιγμή είναι ιδιοκτήτης των Σάρλοτ Χόρνετς. Ο Πελέ, ο οποίος έχει ψηφιστεί «κορυφαίος ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα», δεν κάθησε ποτέ σε πάγκο, αντιθέτως μετά τα τρία Παγκόσμια Κύπελλα που κατέκτησε με την Εθνική Βραζιλίας προτίμησε να ασχοληθεί με τη διοικητική πλευρά του αθλητισμού. Ο Μαραντόνα φόρεσε για μερικά φεγγάρια τον μανδύα του προπονητή, περισσότερο όμως για διαφημιστικούς λόγους ή ως αναγκαστική λύση στην Εθνική Αργεντινής, χωρίς βέβαια αποτελέσματα. Και ο Γκάλης, ο άνθρωπος που άλλαξε τον ρου του ελληνικού μπάσκετ, δεν αισθάνθηκε ποτέ την έξαψη να γίνει προπονητής.

Ο Μάτζικ Τζόνσον επιστρατεύτηκε ως προπονητής των Λος Αντζελες Λέικερς, ωστόσο δεν μακροημέρευσε στον πάγκο τους έχοντας το απογοητευτικό ρεκόρ 5 νίκες – 11 ήττες στο τέλος της σεζόν 1993-94. Εν συνεχεία, αγόρασε το 5% των μετοχών των Λέικερς και τα τελευταία χρόνια ανήκει σε επενδυτικό fund, στο οποίο ανήκουν οι Λος Αντζελες Ντόντζερς (ομάδα μπέιζμπολ) και οι Λος Αντζελες Σπαρκς (ομάδα του γυναικείου ΝΒΑ). Την ίδια στιγμή και ενώ αρκετοί ψυχολόγοι συμφωνούν ότι οι κορυφαίοι αθλητές υστερούν στη μεταδοτικότητα, εξηγώντας ότι το ταλέντο δεν μεταλαμπαδεύεται, ο άσος της Ρεάλ Μαδρίτης Κριστιάνο Ρονάλντο δίνει τη δική του (υλιστική) διάσταση. «Οταν αποσυρθώ από την ενεργό δράση, δεν θέλω να γίνω ούτε προπονητής ούτε τεχνικός διευθυντής ούτε πρόεδρος. Θέλω να ζήσω σαν βασιλιάς! Και τώρα έχω μια κορυφαία ζωή, απλώς θα την απολαμβάνω περισσότερο όταν τελειώσει η καριέρα μου και θα έχω τον χρόνο να κάνω ό,τι μου αρέσει» εξομολογήθηκε ο CR7 στις αρχές του χρόνου, αποδεικνύοντας ότι ο πρωταθλητισμός είναι μια πολύ σκληρή ψυχική κατάσταση.