Εντεκα μήνες μεσολαβούν μέχρι τις επόμενες εκλογές στη Γερμανία. Μεγάλο διάστημα για εξελίξεις και έκτακτα γεγονότα που μπορεί να κρίνουν και το αποτέλεσμα της κάλπης. Καθαρό πάντως αρχίζει να γίνεται το τοπίο για τους βασικούς πρωταγωνιστές της εκλογικής μάχης και την επομένη των εκλογών. Τον πρώτο λόγο θα έχει και πάλι η σημερινή καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ.

Η προσφυγική κρίση τραυμάτισε σοβαρά την εικόνα της παντοδύναμης «σιδηράς καγκελαρίου». Φάνηκε προς στιγμήν να μην αντέχει στο προσφυγικό τσουνάμι σε σημείο να κυκλοφορούν σενάρια πρόωρης αντικατάστασής της από τον υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Ο ίδιος ο Σόιμπλε φρόντισε να μείνει έξω από αυτό το παιχνίδι, αλλά η εσωκομματική αντιπολίτευση στη Μέρκελ με πρωτεργάτη τον πρωθυπουργό της Βαυαρίας Χορστ Ζεεχόφερ τροφοδοτούσε ένα διογκούμενο κλίμα αμφισβήτησης της καγκελαρίου. Ο Ζεεχόφερ καβάλησε το καλάμι του λαϊκισμού και στα πρότυπα του Ούγγρου Ορμπαν πλειοδότησε σε ακραίες θέσεις για τη διαχείριση του Προσφυγικού. H προσπάθεια των Χριστιανοκοινωνιστών να μην αφήσουν χώρο για το εθνικολαϊκιστικό μόρφωμα Εναλλακτική για τη Γερμανία AfD οδήγησε σε επικίνδυνη εγγύτητα με την ακροδεξιά και τη ρατσιστική ρητορεία του AfD. O Ζεεχόφερ έφθασε στο σημείο να κατηγορήσει τη Μέρκελ ότι κατέστησε τη Γερμανία χώρα χωρίς κράτος δικαίου. Τα ποσοστά της Χριστιανικής Ενωσης CDU-CSU που είχε κερδίσει τις προηγούμενες εκλογές με 41,5% προσέγγισαν επικίνδυνα το 30% με τάση πτωτική. Και η κλιμάκωση της ενδοοικογενειακής κρίσης θα οδηγούσε μοιραία στο διαζύγιο της Χριστιανοκοινωνικής Ενωσης (CSU) της Βαυαρίας από τους Χριστιανοδημοκράτες (CDU) της Μέρκελ.

Οι λεονταρισμοί των Χριστιανοκοινωνιστών κόπηκαν αυτήν την εβδομάδα με μία μεγάλη στροφή στήριξης της καγκελαρίου από τον βαυαρό πρωθυπουργό Ζεεχόφερ και άλλα κορυφαία στελέχη του CSU. Τη στροφή επέβαλαν δύο παράγοντες: η συνειδητοποίηση της έλλειψης εναλλακτικής λύσης στη Μέρκελ και η ύφεση στην προσφυγική κρίση.

Η Μέρκελ δεν έχει αντίπαλο στο κόμμα της. Και η Χριστιανική Ενωση, αν δεν θέλει να αυτοκτονήσει, δεν έχει άλλη επιλογή για τις εκλογές που έρχονται εκτός από τη Μέρκελ –παρά την γκρίνια ότι η σημερινή καγκελάριος «σοσιαλδημοκρατικοποίησε» τη γερμανική Δεξιά. Στο συνέδριο του CDU τον Δεκέμβριο η Ανγκελα Μέρκελ αναμένεται να ανακοινώσει και επίσημα ότι θα είναι υποψήφια καγκελάριος. Η πρωτιά του CDU-CSU στις εκλογές είναι σίγουρη, κατά συνέπεια και η τέταρτη κατά σειρά θητεία της Μέρκελ στην καγκελαρία, αγγίζοντας το ρεκόρ του Χέλμουτ Κολ. Εχει δυνατότητες μετεκλογικών συμμαχιών με τους κεντρώους Φιλελεύθερους και με τους Οικολόγους Πράσινους, ενώ οι Σοσιαλδημοκράτες είναι εγκλωβισμένοι ανάμεσα στον μεγάλο συνασπισμό που δεν θέλουν και τη μάλλον ανέφικτη συμμαχία με Αριστερά και Πράσινους.

Στο Προσφυγικό, όπου η Μέρκελ έδωσε τη μάχη με σύνθημα «θα τα καταφέρουμε», επωφελείται από την ανακοπή του κύματος προσφύγων. Η απειλή της προσφυγικής χιονοστιβάδας για τους Γερμανούς υποχωρεί και το ενδιαφέρον μετατοπίζεται στη διαχείριση της καθημερινότητας των 850.000 προσφύγων που έφθασαν μέσα σε έναν χρόνο στη Γερμανία. Οι εκτιμήσεις για την επόμενη χρονιά μιλούν για 250.000 πρόσφυγες, αριθμός διαχειρίσιμος που περιορίζει και την πίεση από το ακροδεξιό AfD.

Θα μείνει η πολιτική πίεση από αυτό το νέο αντιευρωπαϊκό, εθνικολαϊκιστικό μόρφωμα, η αντιμετώπιση του οποίου δεν είναι ευθύνη μόνο της Μέρκελ, αλλά όλων των κομμάτων του δημοκρατικού τόξου.

Τελευταία Νέα