Αύριο στις 2 το μεσημέρι στο Α’ Νεκροταφείο θα γίνει η κηδεία του καθηγητή Ψυχιατρικής και ακαδημαϊκού Κώστα Στεφανή, που πέθανε το βράδυ του Σαββάτου.

Ο Στεφανής, γεννημένος στην Καλαμπάκα το 1928, από το 1970 που εξελέγη καθηγητής και διευθυντής της Ψυχιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο, υπήρξε ένας από τους κορυφαίους καθηγητές στο αντικείμενό του και απέκτησε διεθνή φήμη. Διετέλεσε μάλιστα για επτά χρόνια (1983-1990) πρόεδρος της Παγκόσμιας Ψυχιατρικής Εταιρείας. Είναι χαρακτηριστική η ανακοίνωση της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας για το θάνατό του, όπου αναφέρεται ότι «η παρουσία του έχει σφραγίσει την ελληνική και διεθνή επιστημονική κοινότητα, όσο και την ελληνική κοινωνία.

Δάσκαλος και εμπνευστής των περισσότερων από εμάς, έγινε ο φορέας της επιστημονικής ανανέωσης, αλλά και ισχυρός συντελεστής της ανανέωσης των ψυχιατρικών θεσμών, της λειτουργίας τους κοντά στις ανάγκες των ασθενών και της κοινωνίας». Ως καθηγητής ίδρυσε σειρά από νέες εργαστηριακές, ερευνητικές και κλινικές μονάδες, αλλά το κυριότερο, πρώτος έδωσε έμφαση στις εναλλακτικές θεραπείες αντί της κλειστής νοσηλείας.

Ο Στεφανής όμως δεν ήταν μόνον αυτά. Πολιτικό ον με οξυδέρκεια, άποψη και όραμα, υπέκυψε με μεγάλη καθυστέρηση στις πιέσεις του προσωπικού του φίλου Ανδρέα Παπανδρέου και μπήκε τελικά στην ενεργό πολιτική λίγους μήνες μετά το θάνατο του ιδρυτή τού ΠΑΣΟΚ.

Από τον Σεπτέμβριο του 1996 μέχρι τον Απρίλιο του 2000 ήταν βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, ενώ τον Ιούνιο του 2002 (και μέχρι την ήττα του ΠΑΣΟΚ τον Μάρτιο του 2004) διετέλεσε –ως εξωκοινοβουλευτικός πλέον –υπουργός Υγείας στην κυβέρνηση του –φίλου του επίσης –Κώστα Σημίτη, που τον πίεσε τότε να διαδεχτεί τον παραιτηθέντα Αλέκο Παπαδόπουλο.

Τα βαθύτατα συλλυπητήριά της στην οικογένεια και τους οικείους του εξέφρασε η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά που δήλωσε: «Ο Κώστας Στεφανής υπήρξε ένας σπουδαίος επιστήμονας με διεθνή φήμη και αποδοχή, ένας υπέροχος δάσκαλος με χιλιάδες μαθητές, ένας βαθύτατα δημοκρατικός και ενεργός πολίτης σε όλες τις φάσεις της ζωής του. Δημιούργησε σπουδαίο θεσμικό και κοινωνικό έργο στον χώρο της Υγείας. Σε αυτόν οφείλουμε τη ψυχιατρική μεταρρύθμιση στην Ελλάδα».