Ηταν ο άνθρωπος πίσω από τους στίχους των τραγουδιών «Ονειρο δεμένο» (που απογείωσε με την ερμηνεία του ο Πάνος Γαβαλάς), «Χάθηκε το φεγγάρι» (η συγκλονιστική Βίκυ Μοσχολιού στο κινηματογραφικό κάδρο από τη «Λόλα» του 1964) και «Τα τρένα που φύγαν», για να μείνουμε σε τρία εμβληματικά τραγούδια από την ελληνική μουσική άνοιξη της δεκαετίας του 1960. Ηταν επίσης ο άνθρωπος πίσω από τη μεγάλη επιτυχία του ραδιοφώνου – την ίδια δεκαετία – «Μικρή, πικρή μου αγάπη».Ο Βαγγέλης Γκούφας, ο θάνατος του οποίου σε ηλικία 91 ετών ανακοινώθηκε χθες, υπήρξε ένας από τους αθόρυβους τεχνίτες του ελληνικού τραγουδιού (καθώς άλλαζαν οι εποχές και το σταρ σίστεμ επέβαλε τους τραγουδιστές ή τους συνθέτες, οι στιχουργοί πέρασαν αναπόφευκτα σε δεύτερη μοίρα). Γεννημένος το 1925 στην Αθήνα, σπούδασε Νομικά και ξεκίνησε την καριέρα του ως δημοσιογράφος, για να ασχοληθεί αργότερα με το θέατρο, τον κινηματογράφο, το ραδιόφωνο, την τηλεόραση και τη διαφήμιση. Εγραψε κινηματογραφικά σενάρια, σκετς και παρλάτες, διασκευές για την τηλεόραση και στίχους τραγουδιών γνωστών συνθετών – του Σταύρου Ξαρχάκου (δικά του και τα τρία της αρχής), του Μάνου Χατζιδάκι, του Μίκη Θεοδωράκη, του Αργύρη Κουνάδη και του Μίμη Πλέσσα. Ανάμεσα στα θεατρικά του έργα ξεχωρίζουν τα μονόπρακτα «Το κρατητήριο», «Η επιστροφή του ευεργέτη», «Η οργή», «Μικρή παρένθεση» καθώς και τα «Μια πόρτα δραχμές 500» και «Το έμπα και έβγα του κόσμου».