[Στίγμα] Για ψώνια στο Καράκας

Επίσης δεν βλέπω τίποτε κακό και στην παραδοχή του για τη δυνατότητα προμήθειας προϊόντων από τα κρατικά σουπερμάρκετ της χώρας, στα οποία, όπως είναι παγκοίνως και παγκοσμίως, θα έλεγα, γνωστό, σφαδάζουν τα ράφια από το πλήθος και το βάρος των προϊόντων (μόλις χθες, κάτι εχθροί της Μπολιβαριανής Επανάστασης όπως οι «Λος Αντζελες Τάιμς» έγραψαν, οι ελεεινοί, ότι μια 12άδα αβγά κοστίζει 150 δολάρια –τέτοιο πάθος).

Αρα τι θέλει τώρα να μας πει η Νέα Δημοκρατία; Οτι για κάποιον άλλο λόγο πήγε Βενεζουέλα ο Νίκος ο Παππάς; Ε, όχι πια, φτάνει αυτή η προσπάθεια να αλλάξουν την ατζέντα!

Διότι, ως γνωστόν, το θέμα που απασχολεί πλέον κάθε Ελληνα και κάθε Ελληνίδα είναι τι θα γίνει με τα κανάλια. Ο άλλος, σου λέει, πέφτει στο κρεβάτι για ύπνο το βράδυ και το πρωί δεν πλένει δόντια ούτε πίνει καφέ. Τρέχει κατευθείαν στο Ιντερνετ να διαβάσει τις εξελίξεις περί του τεράστιου θέματος, εξελίξεις που έτρεχαν στη διάρκεια της νύχτας ενώ εκείνος κοιμόταν ως οι Μωρές Παρθένες.

Πράγμα απολύτως λογικό. Επειδή στο γραφείο που θα πάει μετά όλοι, μα όλοι, αυτό θα συζητούν και προφανώς δεν θέλει να τον πιάσουν αδιάβαστο και να φανεί ότι μένει πίσω. Ούτε πωλήσεις ούτε έξοδα ούτε τζίρους. Μόνο κανάλια.

Και δεν είναι ψέμα ούτε υπερβολή να σημειώσω ότι ολόκληρη η κοινωνία κρέμεται κάθε φορά από τα χείλη του Νίκου του Παππά, του Κρέτσου, της Γεροβασίλη και των υπόλοιπων αγωνιστών για το τι θα πουν σχετικά με το μέγα θέμα.

Τον συνταξιούχο, ας πούμε, ποσώς τον απασχολεί αν του έκοψαν τη σύνταξη, τη νοικοκυρά καθόλου επίσης αν έχει δυο παιδιά στην ανεργία, τον άνεργο αν θα βρει επιτέλους δουλειά έπειτα από τρία χρόνια στον ΟΑΕΔ, τον βιοτέχνη αν θα τη βγάλει φέτος έστω κλέβοντας την Εφορία –τίποτε από όλα αυτά. Μόνο να πετύχει ο Νίκος ο Παππάς στον τιτάνιο αγώνα που δίνει να σκοτώσει εντελώς τη διαπλοκή.

Είναι δυνατόν λοιπόν η ΝουΔού να «σηκώνει» το θέμα της επίσκεψης του Νίκου του Παππά στη Βενεζουέλα με τον φίλο της παράταξης Αρτέμη Αρτεμίου, δικηγόρο το επάγγελμα, και να ζητάει εξηγήσεις; Επίτηδες το κάνει για να αλλάξει την ατζέντα της πολιτικής συζήτησης, είναι προφανές…

Εγώ, ας πούμε, που συμμερίζομαι τον τιτάνιο αγώνα που κάνει ο Νίκος (ο Παππάς) δεν μετέχω σε αυτήν την προσπάθεια. Λόγου χάρη, προ μηνών μού είχαν στείλει ένα δημοσίευμα μιας εφημερίδας του Καράκας, με ημερομηνία 2 Φεβρουαρίου 2015, το οποίο συμπεριελάμβανε ρεπορτάζ σύμφωνα με το οποίο εκείνοι οι Podemos του Πάμπλο Ιγκλέσιας στην Ισπανία τα «έπιαναν» πού και πού από τον Ούγκο τον Θεό για να προωθήσουν τα υπέροχα μηνύματα του «τσαβισμού» αρχικά στην Ισπανία και αργότερα στην υπόλοιπη Ευρώπη. Και κάπου εκεί στη μέση του ρεπορτάζ, άκου τώρα τι άθλιοι που είναι κάτι βενεζουελανοί δημοσιογράφοι, άφηναν αιχμές ότι ο Ούγκο ο Θεός είχε «σπρώξει» και στον ΣΥΡΙΖΑ κάτι «βοηθήματα» αγνώστου ύψους παραμονές των εκλογών του 2010 –για να διεξέλθει το κόμμα τις απαιτήσεις της προεκλογικής περιόδου για τις αυτοδιοικητικές εκλογές.

Εγώ τα έγραψα αυτά, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ «άκρα του τάφου σιωπή» και πολύ ορθά έρχομαι να επικροτήσω, διότι μια εφημερίδα στη μακρινή Βενεζουέλα τα έλεγε –σιγά μην ασχοληθούν περαιτέρω. Μετά εγώ για να τεκμηριώσω απολύτως το ψευδές του δημοσιεύματος τηλεφώνησα στον πικραμένο φίλο μου τον Αλέξη τον Μητρόπουλο, στον οποίο εκείνο το δημοσίευμα, το κατάπτυστο, έκανε ονομαστική αναφορά. Αλλά ήταν κάθετος, «εμένα μη με μπερδεύεις με αυτά, μη με ανακατεύεις, δεν ξέρω τίποτε» μου είχε πει και το είχα γράψει mοt a mοt –λέξη προς λέξη, που λένε.

Οπότε λέω να το επαναφέρω σήμερα το θέμα, ευκαιρίας δοθείσης: το δημοσίευμα το έχω, απάντηση υπάρχει; Βοήθησε ο Ούγκο (Τσάβες) ο Θεός τον ΣΥΡΙΖΑ ή όχι;

(Πριν απαντήσει κανείς, να σπεύσω να σημειώσω ότι ο υπουργός Οικονομικών του Τσάβες που χειριζόταν αυτά τα θέματα την έχει κοπανήσει από την ωραία του χώρα και ζει υπό προστασία στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά ήδη κάποιοι από εδώ τον αναζητούν, πρόεδρε Αλέξη –κάρφωσα τώρα, ο Δήμος Σταρένιος…).

Πάντως, για να λέμε και του ΣΥΡΙΖΑ το δίκιο, ο Ούγκο ο Θεός δεν ήταν πάντοτε καλός με τον πρόεδρο Αλέξη. Τον πρώτο καιρό τού έκανε παιχνίδια. Τον είχε στη γωνία με το ένα πόδι όρθιο στη στάση του πελαργού.

Θυμάμαι, ας πούμε, τότε που ο πρόεδρος, νέος ακόμη στη θέση αυτή, είχε επισκεφθεί τη Βενεζουέλα για να εξασφαλίσει φτηνό πετρέλαιο για την εργατική τάξη στη χώρα μας αλλά ο Τσάβες τον είχε γράψει κανονικά. Και επέστρεψε το παλικάρι πίσω με άδεια τα χέρια, αντί να το συνοδεύουν διακόσια τάνκερ, κατάφορτα με πετρέλαιο, να ζεσταθεί το κοκαλάκι της εργατικής τάξης για να μπορεί από καλύτερες θέσεις να δώσει τον αγώνα για την επικράτηση του σοσιαλισμού.

Εχω ακούσει διάφορα για το τι παίχτηκε τότε και δεν ήρθε ποτέ το φτηνό πετρέλαιο από τη Βενεζουέλα, αλλά δεν θα υιοθετήσω τίποτε. Θα κρατήσω μόνο την επιεικέστερη εκδοχή που είναι ότι «δεν πείστηκε ο Τσάβες για τις προθέσεις του Αλέξη»…

Εχω μάθει και μια άλλη ωραία ιστορία που έχει σχέση με τα πετρέλαια Βενεζουέλας και το plan B που ετοίμαζε ο Βαρουφάκης, αλλά λόγω στενότητος χώρου σήμερα δεν θα τη διηγηθώ. Κάποια άλλη στιγμή θα το κάνω, γιατί το θέμα είναι περιπεπλεγμένο –σαν τη διαπλοκή ένα πράγμα (παίζει ώς και ο διαγωνισμός για τα… κανάλια, σε συνδυασμό με το τέλος μιας ωραίας φιλίας!).

Προτιμώ να αναφερθώ στην περίπτωση του Βύρωνα, Μπάιρον για τους φίλους του, Πολύδωρα –και μια σκέτη απογοήτευση για ορισμένους εξ ημών, που τον είχαμε σε μια εκτίμηση.

Ο άνθρωπος αυτός που τιμήθηκε από δύο πρωθυπουργούς, τον Μητσοτάκη και τον Καραμανλή, με το αξίωμα του υπουργού, που ήταν ώς και υποψήφιος για πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και έγινε έστω και για λίγο πρόεδρος της Βουλής, θεωρεί «τιμή» του ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τον πρότεινε για πρόεδρο του ΕΣΡ –του ΕΣΡ!

Αντί άλλου σχολίου θα αντιγράψω μέρος ιδιόχειρης αφιέρωσης που μου έκανε στο βιβλίο του «Η φωνή του βιγλάτορα»: «Το πνεύμα της αντίστασης με οδηγεί. Ο ορθολογισμός (λογιστικού τύπου) με φοβίζει, σαν μονοπάτι προς την εθελοδουλεία. Στα απόκρυφα κείμενα εσύ έχεις το ιερό της Δωδώνης και εγώ του Λυκαίου Επικουρείου Απόλλωνα. Ενότητα Λόγου. Με τέτοιο μελάνι γράφω εδώ».

Κι εγώ. Απογοητευμένος…