Η κίνηση στον πολυπολιτισμικό δρόμο Νίουε Μπίνενβεγκ του Ρότερνταμ είναι διαρκής. Ανάμεσα στον κόσμο και πολλοί νέοι Ελληνες, οι οποίοι γεμίζουν ασφυκτικά τα Σαββατοκύριακα το καφέ Filo Filo, που άνοιξαν ο Αντώνης Στεφανίδης και ο Σταμάτης Νώνας αναζητώντας μια καλύτερη τύχη στην Ολλανδία. Τρώγοντας μπουγάτσα και πίνοντας φραπέ ή ελληνικό καφέ μεταπτυχιακοί φοιτητές, απόφοιτοι ολλανδικών πανεπιστημίων, που αναζητούν εργασία, αλλά και νεοαφιχθέντες στην Ολλανδία συζητούν εναγωνίως για τις δυσκολίες αναζήτησης δουλειάς. Παρότι η ανεργία των νέων στην Ολλανδία διαμορφώνεται μόλις στο 10,8%, πέντε φορές χαμηλότερη από ό,τι στην Ελλάδα, οι νέοι δυσκολεύονται ολοένα και περισσότερο να βρουν μόνιμη δουλειά και ιδίως οι ξένοι. Με την πόρτα της Βρετανίας να κλείνει, ο αριθμός των ελλήνων φοιτητών στην Ολλανδία έχει αυξηθεί σημαντικά, όπως και όσων έχοντας ολοκληρώσει εδώ τις σπουδές τους παραμένουν στην Ολλανδία, καθώς δυσκολεύονται να πάρουν το ρίσκο να μετακινηθούν στη Βρετανία για να βρουν δουλειά. Ετσι, οι περισσότεροι αναγκάζονται να εναλλάσσουν τη μία πρακτική εξάσκηση μετά την άλλη προκειμένου να παραμένουν ενεργοί στην αγορά εργασίας, πολλές φορές χωρίς να καταφέρνουν να καλύπτουν τα έξοδά τους.
Η Σύλβια Τουτζιάρη έφτασε στην Ολλανδία πριν από δύο χρόνια. «Μπορεί η Βορειοδυτική Ευρώπη να μη συγκρίνεται με την κατάσταση στην Ελλάδα, αλλά δεν παύει να είναι πολύ δύσκολη» λέει. Πέρυσι εργάστηκε σε τριμηνιαίο πρόγραμμα στο ερευνητικό κέντρο της πολυεθνικής Unilever στην πόλη Φλάρτιγκεν. Αργότερα εργάστηκε στις πωλήσεις εταιρείας στο αεροδρόμιο του Αμστερνταμ, ενώ πρόσφατα ολοκλήρωσε και πάλι ένα πρόγραμμα στη Unilever, όπου εντάσσεται σύντομα σε νέα θέση. «Οι προσλήψεις έχουν παγώσει» λέει η 34χρονη ειδικός στην τεχνολογία και συσκευασία των τροφίμων, παρότι βρίσκεται στη δεύτερη μεγαλύτερη χώρα σε εξαγωγές τροφίμων παγκοσμίως.
Στη Unilever οι Ελληνες που κάνουν πρακτική άσκηση έχουν αυξηθεί σημαντικά τους τελευταίους μήνες. Ανάλογη είναι η εικόνα σε άλλες πολυεθνικές αλλά και σε διεθνείς οργανισμούς, που εδρεύουν στην Ολλανδία. «Τα τρία τελευταία χρόνια οι δυσκολίες εύρεσης δουλειάς έχουν αυξηθεί πολύ» λέει η Ζωή Γιαγτζή. «Εγώ μόλις πρόλαβα να αποφύγω την ένταση των δυσκολιών, αφού άρχισα να δουλεύω τον Οκτώβριο του 2013». Η 30χρονη οικονομολόγος έχει συμπληρώσει πέντε χρόνια στην Ολλανδία. «Οι Ελληνες που τελειώνουν εδώ τις σπουδές τους γνωρίζουν ότι η επιστροφή στην Ελλάδα σημαίνει ανεργία. Αναγκάζονται όμως να παραμείνουν εκτός δουλειάς για αρκετό διάστημα» λέει. Η ελληνική κρίση και οι αρνητικές ειδήσεις γύρω από την πορεία της χώρας δεν ευνοούν την ανεύρεση εργασίας των Ελλήνων.
Πλέον στο τρένο μεταξύ Ρότερνταμ και Αμστερνταμ είναι συνήθεις οι πρωινές συναντήσεις Ελλήνων που κάνουν πρακτική άσκηση. Σε internships αναγκάζονται να απασχοληθούν και αρκετοί νέοι Ελληνες που μεταναστεύουν από την Ελλάδα, ενώ πολλοί δεν βρίσκουν δουλειές που ανταποκρίνονται στα προσόντα τους. «Η ανεύρεση εργασίας είναι δύσκολη» λέει ο Ολλανδός Γερούν Λάσες, ενεργό μέλος της ελληνικής κοινότητας του Αμστερνταμ μετά την επιστροφή του από την Ελλάδα στην Ολλανδία πριν από εννέα χρόνια. Παρ’ όλα αυτά, η έλευση Ελλήνων συνεχίζεται με εντατικούς ρυθμούς. «Ενώ πριν από την κρίση οι Ελληνες στο Αμστερνταμ ήταν μόλις κάποιες εκατοντάδες, σήμερα μένουν γύρω στις 6.000» λέει ο Λάσες. Μπροστά στα συνεχή internships έλληνες απόφοιτοι ολλανδικών πανεπιστημίων διάλεγαν μέχρι πρότινος να μετακινηθούν στη Βρετανία. Κάτι που έκανε ο Σταύρος Σιμονοβίκης την περασμένη χρονιά, έχοντας ολοκληρώσει δύο εξαμηνιαία προγράμματα πρακτικής άσκησης σε μεγάλες πολυεθνικές στην Ολλανδία, όπου ήρθε πριν από τέσσερα χρόνια για να αποκτήσει δεύτερο μεταπτυχιακό τίτλο. Οι περιπτώσεις έχουν μειωθεί δραστικά μετά το Brexit.
