Τέσσερις θεατές συναντούν τέσσερις ηθοποιούς

Πώς μπορούμε να ονειρευτούμε διαφορετικά το μέλλον μας σήμερα που οι εναλλακτικοί τρόποι κοινωνικής και πολιτικής συμβίωσης μοιάζουν ανέφικτοι; Αυτό το ερώτημα βρίσκεται στη βάση της περφόρμανς «Η Γη σε 100 χρόνια», που παρουσιάζει η Δανάη Θεοδωρίδου. Είναι η δεύτερη δουλειά της, μετά το «One Small Step for a Man: Hello, Goodbye» που παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Αθηνών και εντάσσεται στο πλαίσιο τριετούς έρευνάς της πάνω στην έννοια του κοινωνικού φαντασιακού. Οπως λέει η νεαρή σκηνοθέτρια που ζει και εργάζεται στις Βρυξέλλες, «με απασχολεί πώς το θέατρο μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη αυτού του φαντασιακού και να δημιουργήσει μέσα από τις δομές, το περιεχόμενο και τα υλικά του τις προϋποθέσεις ώστε ο θεατής να μπει σε μια προσωπική διαδικασία ονειροπόλησης σχετικά με το πώς αλλιώς θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα: πρωτίστως τα κοινωνικά, πολιτικά και οικολογικά προβλήματα, αλλά γιατί όχι και τα προσωπικά».

Η περφόρμανς –τέσσερις θεατές συναντούν τέσσερις ηθοποιούς, ένας προς έναν –εκτυλίσσεται γύρω από την κατασκευή ενός παζλ του χάρτη της Γης ως μια άσκηση – εικασία για τη ζωή στον πλανήτη. Στη διάρκειά της, η Γη, κομμένη σε κομμάτια, δομείται συνεχώς σε διαφορετικούς συνδυασμούς. Μέσα από απροσδόκητους χάρτες που ξαναδημιουργούν χώρες, θάλασσες, ηπείρους και τη ζωή μας σε αυτές, η προσπάθεια είναι να φανταστεί κανείς πώς θα μοιάζει η Γη στο μέλλον, γεωγραφικά, γεωλογικά, κοινωνικά και πολιτικά και να αναλογιστεί πάνω σε κοινούς και ατομικούς προβληματισμούς για το παρόν και το μέλλον του πλανήτη.

ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ. Η αποδοχή ενός σχεδόν πειραματικού για τα ελληνικά δεδομένα θεάτρου βρίσκεται στους προβληματισμούς της σκηνοθέτριας. Υποστηρίζει πως το κοινό στην Ελλάδα δεν είναι σε γενικές γραμμές συνηθισμένο σε πιο πειραματικές μορφές δημιουργίας καθώς η θεατρική παραγωγή κινείται ακόμα, στο μεγαλύτερο της μέρος, πιο παραδοσιακά και παραμένει αρκετά κειμενοκεντρική. «Είναι αλήθεια πως αυτό μπορεί να προκαλέσει κάποια ανασφάλεια η οποία εντείνεται και από το γεγονός ότι οι οικονομικές συνθήκες στη χώρα είναι πολύ δύσκολες. Κι έτσι πολλά πράγματα εξαρτώνται από την άμεση ανταπόκριση του κοινού ακόμα και στο πρακτικό επίπεδο των εσόδων από τα εισιτήρια. Είναι όμως εξίσου αλήθεια πως τα τελευταία πέντε – οκτώ χρόνια αυτό αλλάζει με ταχύτατους ρυθμούς καθώς πολλοί καλλιτέχνες από το εξωτερικό παρουσιάζουν πιο πειραματικές παραγωγές εδώ ενώ όλο και περισσότεροι έλληνες καλλιτέχνες σπουδάζουν ή εργάζονται και στο εξωτερικό όπου έρχονται σε επαφή με λιγότερο συμβατικούς τρόπους δημιουργίας».