Ο Νικολά Σαρκοζί είχε ρωτηθεί για πρώτη φορά πριν από δυο εβδομάδες εάν θα αναγνωρίσει το αποτέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών από τις οποίες θα αναδειχθεί ο προεδρικός υποψήφιος της γαλλικής Κεντροδεξιάς. «Ναι, χωρίς την παραμικρή επιφύλαξη» είχε απαντήσει. Από τότε, όμως, έχει περάσει μια πολιτική αιωνιότητα. Και με δεδομένο ότι υπολείπεται στις δημοσκοπήσεις του βασικού του αντιπάλου Αλέν Ζιπέ, ενώ απομένουν λιγότερο από είκοσι ημέρες έως τον πρώτο γύρο των εσωκομματικών εκλογών, ο πρώην πρόεδρος που φιλοδοξεί να επιστρέψει στο Ελιζέ αλλάζει ρότα. Ο Σαρκοζί κατηγορεί τώρα τον Ζιπέ ότι «έχει έρθει σε συμφωνία με την Αριστερά για να κερδίσει». Και πώς ερμηνεύεται αυτό; Ως «απιστία».

Η κατηγορία, επισημαίνει η «Μοντ», βασίζεται σε δυο σημεία: κατ’ αρχάς ο Σαρκοζί κρίνει «αδικαιολόγητη» τη συμμαχία του Ζιπέ με τον κεντρώο Φρανσουά Μπαϊρού –σε αυτόν τον τελευταίο δεν πρόκειται να συγχωρήσει ποτέ το γεγονός ότι στις προεδρικές εκλογές του 2012 είχε στηρίξει ανοιχτά τον Σοσιαλιστή Ολάντ. Το δεύτερο σημείο –κι αυτό που πιθανότατα ο Σαρκοζί θα συμπεριελάμβανε στα επτά θανάσιμα αμαρτήματα –είναι το κάλεσμα του Ζιπέ προς τους «απογοητευμένους του ολαντισμού». Για τον πρώην πρόεδρο αυτό το κάλεσμα συνιστά ανοικτή πρόσκληση προς τους ψηφοφόρους της Αριστεράς να ρίξουν την ψήφο τους στις εκλογές της Δεξιάς.

Ο φόβος του Σαρκοζί είναι προφανής. Και δεν είναι αβάσιμος. Φαίνεται ότι ένα τμήμα των ψηφοφόρων της Αριστεράς, ας πούμε οι πιο ρεαλιστές, έχουν αντιληφθεί ότι όποιος και να είναι ο δικός τους υποψήφιος δεν πρόκειται να φτάσει στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών που θα πραγματοποιηθούν την προσεχή άνοιξη. Εκεί θα αναμετρηθούν ο υποψήφιος της Δεξιάς και η Μαρίν Λεπέν του Εθνικού Μετώπου. Οπως είχε συμβεί και στις εκλογές του 1995, όταν ο Ζακ Σιράκ είχε αναμετρηθεί με τον Ζαν Μαρί Λεπέν, το δημοκρατικό τόξο θα συνασπιστεί απέναντι στον ακροδεξιό υποψήφιο. Ναι, αλλά ποιος θα είναι στη θέση του Σιράκ; Σε αυτό το σημείο οι ψηφοφόροι της Αριστεράς επιλέγουν το «μικρότερο κακό». Κι αυτό αναμφίβολα είναι ο Αλέν Ζιπέ.

Δεν μπορεί να ξέρει κανείς εάν θα λάβει χαρακτηριστικά κινήματος που θα δώσει το «παρών» στις κάλπες. Πρόκειται πάντως για μια σχολή σκέψης με εκφραστές γνωστές προσωπικότητες της γαλλικής δημόσιας ζωής, όπως ο Τομά Πικετί, ο οικονομολόγος που έγινε σταρ με το βιβλίο του «Το κεφάλαιο τον 21ο αιώνα». Σε κάθε περίπτωση, αυτή η κινητικότητα έχει αναστατώσει τον υπερκινητικό Σαρκοζί που δεν έχει σταματήσει να επαναλαμβάνει ότι μια ενδεχόμενη νίκη του Ζιπέ με τις ψήφους της Αριστεράς θα συνιστά «κλοπή» των προκριματικών εκλογών της Δεξιάς. Στο ίδιο μήκος κύματος, η Ρασιντά Ντατί, άλλοτε υπουργός Δικαιοσύνης του Σαρκοζί, έκανε λόγο για «θεσμικό πρόβλημα». Και ο εκπρόσωπος της προεκλογικής του εκστρατείας, για «ληστεία». Το καζάνι, με άλλα λόγια, βράζει. Και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα εκτονωθεί στις κάλπες.

Θα κατέβει ως ανεξάρτητος;

Είναι πιθανό να χάσει ο Νικολά Σαρκοζί τις προκριματικές εκλογές για το χρίσμα, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, και να κατέλθει στη συνέχεια ως ανεξάρτητος υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές; Σίγουρη απάντηση δεν μπορεί να δοθεί. Μπορεί να στοιχηματίσει κανείς, ωστόσο, ότι ο πρώην πρόεδρος φλερτάρει με την ιδέα και ότι η υλοποίησή της θα εξαρτηθεί τόσο από τα ποσοτικά όσο και από τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του αποτελέσματος της αναμέτρησης με τον Αλέν Ζιπέ. Εάν δηλαδή η διαφορά είναι μικρή και η ανάλυση δείξει ότι η ψήφος του Ζιπέ έχει και αριστερό χρώμα, τότε δεν αποκλείεται να πιστέψει ο Σαρκοζί ότι η δεξιά μάζα των ψηφοφόρων είναι δική του και ότι θα τον προτιμήσει και ως υποψήφιο πρόεδρο.

Αναζητώντας αποδιοπομπαίους τράγους

Στις αιτιάσεις του Νικολά Σαρκοζί το στρατόπεδο του Αλέν Ζιπέ δεν βλέπει τίποτε άλλο από μια επιχείρηση απονομιμοποίησης της διαφαινόμενης νίκης του. «Οι σαρκοζικοί αναζητούν αποδιοπομπαίους τράγους, πολιτικά είναι ενδιαφέρον γιατί δείχνει ότι μέσα τους αισθάνονται ήδη ηττημένοι» σχολίασε ο επικεφαλής της προεκλογικής καμπάνιας τού Αλέν Ζιπέ.