Αναζήτηση
Και εδώ που τα λέμε, καλώς έπραξαν. Διότι εν συνεχεία ο υπουργός Παππάς για παράδειγμα, η κυβέρνηση, ο ίδιος ο Τσίπρας, θα έπρεπε να απαντήσουν για το πώς είναι δυνατόν ο εκπροσωπών τη Μότορ Οϊλ δικηγόρος Αρτεμίου να μετέχει μιας κομματικής αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ στη χώρα της μεγάλης Μπολιβαριανής Επανάστασης. Και τι ακριβώς έκανε αυτή η αντιπροσωπεία. Διευκόλυνε τις προσπάθειες του δικηγόρου ή απλώς ο κύριος Αρτεμίου ήταν αυτό που λέμε «της προσκολλήσεως»;
Σιωπώ, δεν μιλώ, δεν μπαίνω στη διαδικασία να απαντήσω σε ενοχλητικά ερωτηματικά που ασφαλώς γεννιούνται. Αλλά το πράγμα έχει και συνέχεια. Οπως ακροθιγώς σημείωσα χθες, υπήρξε και μία τρίτη αντιπροσωπεία υπό τον πρωθυπουργικό ξάδερφο Γιώργο Τσίπρα, η οποία μετέβη στη Βενεζουέλα, αυτή ενόσω ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ανέβει στην εξουσία. Ηταν δηλαδή μια κυβερνητική αντιπροσωπεία, αποτελούμενη από διπλωμάτες του υπουργείου των Εξωτερικών, δεδομένης της ιδιότητας του επικεφαλής της –ειδικός γραμματέας Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων.
Ας δούμε πότε πραγματοποιήθηκε αυτή η επίσκεψη: από την Τρίτη 30 Ιουλίου 2015 έως τις 4 Αυγούστου και οι εφημερίδες της εποχής σημείωσαν εν ολίγοις τα ακόλουθα: «Πενθήμερη επίσκεψη στη Βενεζουέλα θα πραγματοποιήσει από αύριο Τρίτη ο γενικός γραμματέας Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων του υπουργείου Εξωτερικών Γιώργος Τσίπρας.
Οπως ανακοίνωσε το ΥΠΕΞ, ο κ. Τσίπρας θα συναντηθεί με σειρά υψηλόβαθμων κυβερνητικών αξιωματούχων για την προώθηση των διμερών οικονομικών σχέσεων, με έμφαση στον ενεργειακό τομέα.
Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, στόχος του ταξιδιού είναι, μεταξύ άλλων, να εξασφαλιστούν συμφωνίες για παροχή φθηνού πετρελαίου».
Αυτό που ΔΕΝ ανακοίνωσε τότε το ΥΠΕΞ ήταν ότι της κυβερνητικής αποστολής μετείχε –ναι, σωστά! –ο κύριος Αρτέμης Αρτεμίου εκπροσωπών και πάλι τη Μότορ Οϊλ! Αλλά δεν ήταν μόνος αυτή τη φορά: σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, της αποστολής μετείχαν και τα ημικρατικά ΕΛΠΕ (Ελληνικά Πετρέλαια), προφανώς με κυβερνητική εντολή προς τον πρόεδρο του οργανισμού, καθηγητή Στάθη Τσοτσορό. Τα ΕΛΠΕ εκπροσωπήθηκαν από ανώτερο στέλεχος της επιχείρησης (γνωρίζω το όνομά του, αλλά δεν το καταγράφω)…
Αλλά δεν είναι αυτό το μείζον. Το μείζον είναι αυτό της συμμετοχής ενός εκπροσώπου ιδιωτικών συμφερόντων σε μια κυβερνητική αποστολή, δείγμα προφανώς των επιλεκτικών σχέσεων των συμφερόντων αυτών (όμιλος Βαρδινογιάννη) με την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Στέκομαι επίσης στο αποτέλεσμα του ταξιδιού. Κατά τη διάρκεια των επαφών του Γιώργου Τσίπρα υπεγράφη μνημόνιο συνεργασίας στον ενεργειακό τομέα μεταξύ του πρωθυπουργικού ξαδέρφου και του υφυπουργού Υδρογονανθράκων της χώρας, ονόματι Αντζελ Γκονζάλες. Πριν συμβεί αυτό, ο Γιώργος Τσίπρας είχε συναντηθεί με την υπουργό Εξωτερικών κυρία Ντέλσι Ροντρίγκες (θυμίζω παρεμπιπτόντως ότι η κυρία υπουργός ήταν η πρώτη υπουργός ξένης χώρας που είχε επισκεφθεί την Ελλάδα λίγες μόνο ημέρες μετά την άνοδο στην εξουσία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η επίσκεψη είχε κρατηθεί μυστική –και ούτε θα την παραδέχονταν αν δεν έγραφα εγώ εδώ σε αυτή τη θέση, τότε).
Το MoU (Memorandum of Understanding) που υπογράφηκε προέβλεπε την έναρξη διαπραγματεύσεων για την υπογραφή συμφωνίας για την προμήθεια πετρελαίου από τη Βενεζουέλα. Αλλά το MoU «δεν μεταφράστηκε ποτέ σε συμφωνία, παρά τις σχετικές “προσπάθειες” της κυβέρνησης, που ήθελε να εξασφαλίσει μια “νέα” πηγή προμήθειας πετρελαίου, ανεξάρτητη από τις όποιες –πιθανές –πιέσεις, σε περίπτωση ενός Grexit.
Οπως μου δηλώθηκε από αρμόδια πηγή, δεν υπήρξε συμφωνία διότι το πετρέλαιο ήταν κακής ποιότητας, ακριβό για τις προδιαγραφές του και κυρίως κρίθηκε κοστοβόρα η μεταφορά του στην Ελλάδα.
Σήμερα ο κύριος Αρτεμίου αγωνίζεται να αποδείξει –το δηλώνει σε κάθε ευκαιρία στους συνομιλητές του στη Λευκωσία –ότι δεν έχει άλλη σχέση με το σύστημα Μαξίμου, και τον υπουργό Παππά, παρεκτός εκείνης της προώθησης επενδυτικών σχεδίων στην Ελλάδα.
Ενα ακόμη
Μέχρι να έχουμε μια αντίδραση για όλα αυτά, μετακινούμαι σε ένα θέμα που πέρασε λίγο ξώφαλτσα από την επικαιρότητα και είναι αυτό της νέας δυναμικής παρέμβασης της αναρχικής ομάδας Ρουβίκωνας –έξω από την κατοικία του υπουργού Δικαιοσύνης Νίκου Παρασκευόπουλου, αυτή τη φορά. Διαμαρτυρήθηκαν επί πεντάλεπτο λέει και αποχώρησαν. Για ποιο λόγο διαμαρτυρήθηκαν; Οπως διάβασα στο κείμενο που ανάρτησαν αργότερα, επειδή οι εισαγγελείς δεν εγκρίνουν άδεια στον εκτελεστή της 17 Νοέμβρη Κουφοντίνα. Αν το καταγράφω εδώ δεν είναι για κανέναν άλλο λόγο, πλην ενός. Οτι στο κείμενό τους καταφέρονται εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, κατά τρόπο αποκαλυπτικό:
«Ενώ “πρωτοστατούσε” (ο ΣΥΡΙΖΑ) ως αντιπολίτευση στον αγώνα για τα δικαιώματα των κρατουμένων, αλλά και συγκεκριμένα στο αίτημα του Δ. Κουφοντίνα, σήμερα (…) αρνείται όχι μόνο τη χορήγηση αδειών, αλλά και την τήρηση των στοιχειωδών περιθωρίων εξέτασης των αιτήσεων, καθυστερώντας την απόφαση (για τις άδειες)».
«Πρωτοστατούσε» ο ΣΥΡΙΖΑ για τη χορήγηση αδειών στον Κουφοντίνα, λοιπόν. ΟΚ.
Πόσο πια;
Ελαβα πληροφορία της τελευταίας στιγμής που λένε και τη μεταφέρω, διότι δεν αντέχω να την κρατήσω για τον εαυτό μου. Σύμφωνα με αυτήν λοιπόν, το σύστημα Μαξίμου ετοιμάζεται να περάσει στην αντεπίθεση μετά τη βαριά πολιτική ήττα στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών και τις δημοσκοπήσεις που καταγράφουν τη ραγδαία φθορά του κυβερνώντος κόμματος.
Και θα το κάνει (την αντεπίθεση που λέμε) με τη γνωστή μέθοδο που ακολουθεί εδώ και 20 μήνες, και που είναι η δημοσιοποίηση στοιχείων για έρευνες σχετικές με τις λίστες. Ειδικά με μία, που ονομάζεται «λίστα Λουξεμβούργου» και στην οποία, μεταξύ των 455 ονομάτων που περιλαμβάνει, υποτίθεται ότι έχει εντοπιστεί λογαριασμός στο όνομα του γιου κορυφαίου πολιτικού της χώρας.
Μπορεί και να συμβαίνει. Αλλά ποιος μασάει πια τον σανό του ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς, όταν υπάρχουν όλα τα προηγούμενα;
