Αναζήτηση
Κάποιος θα πρέπει να ενημερώσει τον υπουργό Παππά ότι δεν ψιχαλίζει. Από το ΣτΕ έως τη Βουλή κι από την Αθήνα έως το Καράκας, κάτι άλλο του κάνουν.
Ο άνθρωπος απεδείχθη μοιραίος για την κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό –αλλά δικό τους θέμα…
Κυρίως όμως απεδείχθη ασύμβατος με τον πολιτικό πολιτισμό μας. Και σε πράξεις, και σε ύφος, και σε ήθος. Σε όποιο επίπεδο κι αν το δεις, με όποιο κριτήριο κι αν τον κρίνεις.
Αν στόχος του ήταν να ρυθμίσει το τηλεοπτικό τοπίο και να καταπολεμήσει την ανομία, όπως δηλώνει ο ίδιος, προφανώς απέτυχε.
Αν επεδίωκε να το ελέγξει και να το καθυποτάξει, όπως τον κατηγορεί η αντιπολίτευση, εμφανώς δεν τα κατάφερε.
Με άλλα λόγια, είτε ως επίδοξος εξυγιαντής είτε ως υποψήφιος γκαουλάιτερ, τα έκανε ρόιδο. Οιοσδήποτε άλλος στη θέση του θα είχε παραιτηθεί.
Εκείνος όμως περιφέρεται σε φιλόξενες τηλεοράσεις και σε μια αφιλόξενη Βουλή προσποιούμενος ότι ψιχαλίζει. Οτι ο νόμος του εξακολουθεί να υπάρχει. Οτι δεν τρέχει κάτι που κρίθηκε αντισυνταγματικός. Κι ότι δεν κάνει την κωλοτούμπα που οι εξελίξεις επιβάλλουν και η κυβέρνηση χρειάζεται.
Τι επιτυγχάνει; Τίποτα. Απλώς προσφέρει επιχειρήματα στην αντιπολίτευση για να μη συμπράξει στη συγκρότηση του ΕΣΡ.
Στην αρχή προσπάθησε να το καταργήσει, τώρα καταφανώς επιδιώκει να το ελέγξει. Λες κι οι άλλοι είναι ηλίθιοι και δεν αντιλαμβάνονται τις μεθοδεύσεις ενός ανθρώπου που εμφανιζόταν αδίστακτος, αποδείχτηκε ανίκανος και αντιδρά πανικόβλητος.
Τη στιγμή μάλιστα που η αντιπολίτευση του προσέφερε ένα σωσίβιο για να πέσουν οι τόνοι: να καταργήσει τον καταργημένο νόμο του. Ούτε το σωσίβιο δεν κατάφερε να αρπάξει.
Ο Μεϊμαράκης εξήγησε χθες πως όταν έλεγε ότι πρότεινε τον Μορώνη στο ΕΣΡ εννοούσε την εποχή που ήταν Πρόεδρος της Βουλής κι όχι πέρυσι ως πρόεδρος της ΝΔ. Πέρυσι, διευκρινίζει, δεν είχε υπάρξει συμφωνία για πρόσωπα.
Καμία αντίρρηση. Αλλά τώρα τα πρόσωπα αποκτούν σημασία. Διότι η αντιπολίτευση δεν θα δεχθεί σε καμία περίπτωση ένα ΕΣΡ χωρίς εχέγγυα ανεξαρτησίας, φερεγγυότητας και κύρους. Αν ο Παππάς ονειρεύεται ένα ΕΣΡ από Μουλόπουλους, δεν θα το βρει.
Το βέβαιο είναι λοιπόν πως ό,τι κι αν λέει, ό,τι κι αν γράφουν οι μισθοφόροι του, δεν υπάρχει περίπτωση να του περάσει. Εχασε, και στην πολιτική το αντίτιμο της ήττας είναι βαρύ. Αν δεν το πληρώσει ο ίδιος, θα το πληρώσει η κυβέρνηση.
Κι επειδή οι όροι λειτουργίας μιας συντεταγμένης πολιτείας υπερβαίνουν κάθε Παππά, θα ήταν χρήσιμο τελικά να αποδεχτεί το αυτονόητο: δεν είναι ψιχάλες!..
