Στην πολιτική τα πάντα είναι χρόνος –ακόμη και με τη μορφή της ηλικίας. Τι σημαίνει, αλήθεια, το να κάθονται σε μεγάλα υπουργικά γραφεία τριαντάρηδες; Δεν σημαίνει, αναγκαστικά, ανανέωση. Σημαίνει συνήθως ότι οι προηγούμενες πολιτικές γενιές έχουν αποδεκατιστεί στο μέτωπο ενός αντιδημοφιλούς μετασχηματισμού της οικονομίας. Διότι αυτό είναι οι περίφημες «μεταρρυθμίσεις». Δεν θα αρέσει στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κυβέρνηση τριαντάρηδων είδαμε στη Βουλγαρία και σε άλλες ανατολικές χώρες στη φάση που εφαρμόστηκαν φιλελεύθερα μοντέλα. Δεν υπάρχουν άλλοι να το κάνουν.

Τα πάντα στην πολιτική είναι χρόνος –με αναφορά και στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Η κυβέρνηση μοιάζει με κάποιον που δεν άκουσε το ξυπνητήρι και τρέχει τώρα να τα προλάβει όλα άρον άρον. Εχοντας πετύχει εκλογικό νταμπλ το 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε, όπως περίμεναν οι ξένοι, να «τρέξει» τις υποχρεώσεις έναντι των δανειστών για να εκμεταλλευθεί το πολιτικό momentum και να προλάβει να πηδήξει στο τρένο της ανάπτυξης. Αντ’ αυτού, ίσχυσε το τραγούδι «τα τρένα που φύγαν» στην παραλλαγή «συντρόφους που πήρανε». Χάθηκε μια ολόκληρη χρονιά με αποτέλεσμα να γίνεται τώρα νυν υπέρ πάντων αγών για να προλάβουν τη δεύτερη αξιολόγηση. Μόνο έτσι ανοίγει –κάπως –ο δρόμος για το QE και την έξοδο στις αγορές. Μόνο που υπάρχει αμφιβολία αν, από τεχνική άποψη, προλαβαίνουν να γίνουν όλα.

Ο χρόνος είναι μέγεθος γραμμικό. Οταν περνάει δεν γυρίζει πίσω. Εξού και στις τέσσερις – πέντε εβδομάδες που απομένουν η κυβέρνηση πρέπει να καλύψει το κενό δεκατεσσάρων μηνών.

Τελευταία Νέα