Είναι φαίνεται «γραφτό» της Κύπρου, το μέλλον της να ρυθμίζεται υπό τη σκιά των Ελβετικών Αλπεων, αντί των θερμών μεσογειακών υδάτων. Τα οποία ήδη από πολλού όζουν οσμές υδρογονανθράκων. Εξού και σ’ αυτά συνωστίζονται οι διεθνείς παίκτες (και ρέκτες) των κοιτασμάτων. Και μαζί ακριβώς και οι απόπειρες επανοριοθετήσεων που διαλαμβάνουν πρωτίστως την Κύπρο. Επομένως και την Ελλάδα.

Από σήμερα λοιπόν (και για μία εβδομάδα) οι δύο κοινοτικοί ταγοί Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων (Αναστασιάδης και Ακιντζί) με άμεση εμπλοκή και συνδρομή του γενικού γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών θα αποπειραθούν ιστορική προσπέλαση των κρισιμότερων πτυχών του προβλήματος, που εκκρεμεί από δεκαετίες. Με πρώτιστο στόχο, την επίλυση του εδαφικού. Τον μερισμό δηλαδή του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Με την έννοια της επιστροφής στην ελληνοκυπριακή πλευρά ποσοστών από αυτά που υφάρπασε διά της λόγχης η Τουρκία και κατέχει ως «επικράτειά του» το ψευδοκράτος.

Παιχνίδι για γερά νεύρα

Υπό την άμεση λοιπόν (άτυπη όμως) ομπρέλα των Ηνωμένων Εθνών, στο θέρετρο του Μον Πελεράν θα γίνει μια κυριολεκτικώς υστάτη απόπειρα υπερβάσεως. Η οποία εάν μεν επιτύχει θα οδηγήσει με ταχύτατους ρυθμούς στον επίλογο του προβλήματος. Που σημαίνει την εγκαθίδρυση μιας Ομόσπονδης Κυπριακής Πολιτείας, με δύο πολιτικώς ισότιμα «συνιστώντα κρατίδια». Των οποίων η αυτονομία θα είναι «διακριτώς ισχυρή». Εάν όχι, τότε θα επισημοποιηθεί δραματικό αδιέξοδο, με απρόβλεπτη μετεξέλιξη και συνέπειες που θα οδηγήσουν σε άκρως επικίνδυνες υποτροπές.

Πρόκειται –όπως είπε χθες στον γράφοντα υψηλά ιστάμενος στην ελληνοκυπριακή πλευρά –για ένα «παιχνίδι για πολύ γερά νεύρα». Καθώς η Αγκυρα (που είναι ο ουσιαστικός διαπραγματευτής στην άλλη πλευρά) δημιουργεί συνθήκες για μονομερείς ενέργειες. Που σκοπούν στην προαγωγή νέων γεωπολιτικών τετελεσμένων, στη βάση προσαρτησιακών προοπτικών. Με δυναμικές τις οποίες και θα ενεργοποιήσει αμέσως μόλις διακριβωθεί το αδιέξοδο. Θέτοντας ως ακραίο χρονοδιάγραμμα λύσεως το τέλος αυτού του έτους, όσον αφορά τις βασικές παραμέτρους του προβλήματος.

Εκείνα που ακριβώς συνιστούν τις κόκκινες γραμμές για την Αγκυρα εντοπίζονται: Αφενός στις εγγυήσεις της ίδιας, όσον αφορά τουλάχιστον το ένα μέρος τής υπό εκκόλαψη ομοσπονδίας. Της οποίας οι δομές παραπέμπουν ευθέως σε συνομοσπονδιακές προδιαγραφές. Και αφετέρου στη διασφάλιση διοικητικού ελέγχου, α) σ’ επίπεδο «ζωτικού χώρου», άρα εδαφικών ποσοστών και ποιοτικών χαρακτηριστικών αυτών των περιοχών, και β) των κρατικών δομών που θα προκύψουν ως αποτέλεσμα των ρυθμίσεων. Ωστε ν’ αποβαίνει επικυρίαρχος στο ένα σκέλος (την τουρκοκυπριακή συνιστώσα πολιτεία) και επικυρίαρχος στο άλλο. Λόγω γειτνιάσεως, δημογραφικού όγκου και στρατιωτικής παρουσίας. Εφόσον εννοείται πετύχει συνέχιση των εγγυητικών της προνομίων.

Σε αυτά τα κρίσιμα στοιχεία θα περιστραφούν οι παρασκηνιακές «μάχες» που προβλέπονται σκληρές και κρίσιμες. Με άμεση παρεμβολή της Ουάσιγκτον και έμμεση των Βρετανών. Οι οποίοι ενδιαφέρονται μόνο να κατοχυρώσουν «τα εδαφικά κεκτημένα» που έχουν υπό τη μορφή «κυρίαρχων εδαφών» στις ελεύθερες κυπριακές περιοχές. Στις οποίες και υπάρχουν υψίστης σπουδαιότητος και κρίσιμης στρατηγικής σημασίας εγκαταστάσεις. Ακρωτήρι δηλαδή και Δεκέλεια. Καθώς και προσαρτήσεις στην κορυφή του κυπριακού Ολύμπου, όπου εδρεύουν εκτεταμένης εμβέλειας ραντάρ.

Το χρονοδιάγραμμα των ενεργειών

Ο στόχος που θα τεθεί σήμερα και από τους δύο ηγέτες και από τους παρεμβαλλόμενους, είναι: Το αργότερο μέχρι τον ερχόμενο Ιανουάριο θα λήξουν αυτά τα ζητήματα. Και να δρομολογηθούν οριστικές διαδικασίες για δημοψήφιμα πάνω σε συγκεκριμένο πλαίσιο λύσεως του προβλήματος, μέχρι τον ερχόμενο Μάρτιο. Οπόταν και σημαίνει: Αυτό που θα προκύψει στις επόμενες 4-5 ημέρες στο Μον Πελεράν, θ’ αποβεί προσδιοριστικό. Και θα προδιαγράψει τελικά, είτε προοπτική μείζονος (και επομένως αποδεκτού) συμβιβασμού. Είτε αφετηρία νέας κρίσεως. Που υπό τις περιστάσεις θα αποβεί έως κι επικίνδυνη. Δεδομένων όσων αυτή τη στιγμή επισυμβαίνουν στην περιοχή. Και όσων συνέπονται. Με την Αγκυρα να προάγει επιθετικότερη πολιτική στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Επιδιώκοντας δημιουργία συνθηκών για γεωπολιτικά τετελεσμένα.

Γι’ αυτό και η Αθήνα (δέσμια των εσωτερικών της αδυναμιών και προβλημάτων) παρακολουθεί ανήσυχη τα τεκταινόμενα. Βρίσκεται σε διαρκή επαφή με τη Λευκωσία. Και συντονίζεται μεν. Αλλά διαβλέπει εκβιαστικότερες ενέργειες από πλευράς Αγκυρας. Που δημιουργεί εστίες τριβών και συγκρουσιακών δυναμικών. Με το Κυπριακό ακριβώς ως μοχλό. Πέραν άλλων αιτιάσεων που φροντίζει εκ παραλλήλου να συντηρεί και να προάγει, προκειμένου να επιτύχει έωλες στοχοθετήσεις της.

Τελευταία Νέα