Αναζήτηση
Τα δάκρυα του Φίλη αποτελούν ασφαλώς ένα μεγάλο πολιτικό αίνιγμα, ο αποπεμφθείς υπουργός Παιδείας μάς είχε συνηθίσει σε ένα πιο μαρμάρινο πρόσωπο. Εκδηλη αγωνία υπάρχει επίσης εντός και εκτός συνόρων για το τι θα κάνει η Χρυσοβελώνη τώρα που τα τσούγκρισε με τον Καμμένο. Αν όμως η ελληνική αριστεροδεξιά διέρχεται κρίση, οι ιδεολογικές γραμμές στην Αμερική είναι καθαρότερες του αναμενομένου. Διότι στις σημερινές εκλογές δεν αντιπαρατίθεται μόνο μια πραγματίστρια με έναν λαϊκιστή, αλλά μια κεντροαριστερή πολιτικός με έναν ακροδεξιό μεγιστάνα.
Πράγματι, η βοή για τα e-mail της Χίλαρι και τα σεξιστικά παραληρήματα του Τραμπ δεν άφησε να αναδειχθεί το χάσμα που χωρίζει τα οικονομικά τους προγράμματα. Εν μέρει κάτω από την πίεση του Μπέρνι Σάντερς, η υποψηφία των Δημοκρατικών έχει υιοθετήσει καθαρά κεϊνσιανά μέτρα: την αύξηση της φορολογίας για όσους κερδίζουν ακόμη και 400.000 δολάρια τον χρόνο, τη θέσπιση νέων φόρων κληρονομιάς, την αύξηση του ελάχιστου ομοσπονδιακού μισθού στα 12,5 δολάρια την ώρα (από 7,25 που είναι σήμερα), τη διοχέτευση 55 δισεκατομμυρίων δολαρίων στις υποδομές, αλλά και την επιβολή «φόρου εξόδου» στις επιχειρήσεις που αλλάζουν έδρα για να μειώσουν τη φορολογία τους. Το τελευταίο μέτρο παρουσιάζει αναμφισβήτητα μεγάλο ενδιαφέρον και για την Ευρώπη.
Ο Ντόναλντ Τραμπ, πάλι, είναι ο ορισμός του νεοφιλελεύθερου, κάτι που δεν έχει καμιά σχέση με αυτό που εννοούν οι συριζαίοι όταν χρησιμοποιούν αυτόν τον όρο. Θέλει τη μείωση της φορολογίας, τον περιορισμό των φορολογικών συντελεστών σε τρεις (με συνέπεια ο συντελεστής για τα πιο υψηλά εισοδήματα να μειωθεί από 39% σε 33%), την κατάργηση του φόρου κληρονομιάς και του ελάχιστου φόρου για τα πολύ υψηλά εισοδήματα, την αναστολή της εφαρμογής του Obamacare, την κατάργηση των υπουργείων Παιδείας και Περιβάλλοντος, την επαναδιαπραγμάτευση όλων των διεθνών συνθηκών και, φυσικά, την κατασκευή ενός τείχους στα σύνορα με το Μεξικό.
Ο Ζίζεκ και οι οπαδοί του μπορεί να προτιμούν να εκλεγεί σήμερα ο Τραμπ ώστε «να ξυπνήσει η Αριστερά», οι πραγματικές επαναστάσεις όμως γίνονται σήμερα χωρίς να χυθεί αίμα. Η επόμενη πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών θα κληθεί να το επιβεβαιώσει.
