Περιμένω τη σημερινή τελετή παράδοσης και παραλαβής στο υπουργείο Παιδείας. Ο Νίκος Φίλης θεωρεί φίλο του τον διάδοχό του Κώστα Γαβρόγλου, επομένως δύσκολα να πει κάτι που θα φέρει σε αμηχανία τον νέο υπουργό. Ομως στοίχημα για τις αναφορές του στις σχέσεις του με την Εκκλησία και τον Αρχιεπίσκοπο δεν βάζω.

Ο Φίλης πληροφορούμαι πως θεωρεί ότι το «κόψιμό» του από το υπουργείο Παιδείας οφείλεται σε βέτο που έβαλαν για το πρόσωπό του ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και ο Πάνος Καμμένος.

Οταν ο Αλέξης Τσίπρας του τηλεφώνησε για να του ζητήσει να μετακινηθεί, ο Φίλης εμφανίστηκε απόλυτος. «Ή στο Παιδείας ή στο σπίτι μου» φέρεται να είπε. «Μην το κουράζουμε, ας μην κάνουμε παζάρια» απάντησε στον Πρωθυπουργό όταν εκείνος του πρότεινε κατά σειρά τα υπουργεία Εσωτερικών, Διοικητικής Ανασυγκρότησης και Πολιτισμού.

Η αντικατάσταση Φίλη έχει δημιουργήσει, μαθαίνω, έναν σχετικό θόρυβο στα στελέχη της κίνησης των 53+. Δυσφορία όμως υπάρχει και για την απομάκρυνση του Θοδωρή Δρίτσα από το υπουργείο Ναυτιλίας καθώς. σύμφωνα με τους 53+, ο σύντροφος Θόδωρος δεν άξιζε τέτοια μεταχείριση.

Ανασχηματισμός με άρωμα από θυμιατά

«Το “άρωμα” που έχει αυτός ο ανασχηματισμός είναι ότι η ηγεσία της Εκκλησίας τον καθόρισε εν πολλοίς» δήλωσε χθες ο Δημήτρης Χατζησωκράτης της ΔΗΜΑΡ, συμπληρώνοντας: «Μεγάλη καρδιά ο Αρχιεπίσκοπος, μπορεί να “έφαγε” τον υπουργό Παιδείας, διατήρησε όμως στη θέση του τον Πρωθυπουργό!».

Προφανώς και τα λεγόμενά του Χατζησωκράτη απηχούν τη θέση της ΔΗΜΑΡ, η οποία επιμένει στον διαχωρισμό των σχέσεων Εκκλησίας – Κράτους, έχει χαρακτηρίσει «διχαστικό» τον λόγο του Αρχιεπισκόπου και έχει ταχθεί υπέρ της μετατροπής των Θρησκευτικών σε μάθημα γνώσεων των θρησκειών.

…και τηλεφωνήματα συμπάθειας με τη ΔΗΜΑΡ

Μαθαίνω μάλιστα ότι στην αιχμηρή ανακοίνωση που είχε εκδοθεί από την Αγίου Κωνσταντίνου μία ημέρα μετά την πρόσφατη συνέντευξη του Ιερώνυμου στον Σκάι, το τηλέφωνο του Θανάση Θεοχαρόπουλου χτύπησε. Ποιος ήταν στην άλλη γραμμή; Ο απερχόμενος πλέον υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης, ο οποίος και ευχαρίστησε τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ για την κίνηση. Οπως αποδείχθηκε τρεις ημέρες αργότερα, στον ανασχηματισμό, μερικές φορές οι πρώην (σύντροφοι) σε στηρίζουν περισσότερο από τους νυν. Δεν συμβαίνει μόνο στην Αριστερά, βγαλμένα μέσα από τη ζωή είναι κι αυτά.

Δεν τους φέρνει γούρι το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

«Μοιραίο», όπως γράφει και ο απεσταλμένος μας Ακης Καπράνος (σελ. 31, 32), για τον Αριστείδη Μπαλτά ήταν το 57ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου. «Κάθε φορά που έρχομαι στη Θεσσαλονίκη ως υπουργός Πολιτισμού, αισθάνομαι κυριολεκτική ανάταση» είπε την Πέμπτη το βράδυ εγκαινιάζοντας τη φετινή διοργάνωση και 25 ώρες μετά ήταν τέως υπουργός Πολιτισμού. Η ανάταση είχε γίνει… απογείωση! Πέρυσι τέτοιες μέρες ο Μπαλτάς δεν είχε μπορέσει να παραβρεθεί στην 56η διοργάνωση και σώθηκε…

Με την παρουσία τους στα δύο ετήσια φεστιβάλ, ντοκιμαντέρ τον Μάρτιο και κινηματογράφου τον Νοέμβριο, ούτε η υπόλοιπη πολιτική ηγεσία του Πολιτισμού και της Παιδείας ευδοκίμησε.

Ο Νίκος Ξυδάκης έκανε στις 13 Μαρτίου 2015 την παρθενική του εμφάνιση ως αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού της πρώτης κυβέρνησης Τσίπρα στην τελετή έναρξης του 17ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ και μέχρι να γίνει το επόμενο, είχε μετατεθεί στις Ευρωπαϊκές Υποθέσεις του ΥΠΕΞ.

Μόνη σταθερή παρουσία αποτελεί ο Τάσος Κουράκης. Αλλά και αυτός με διαφορετική ιδιότητα κάθε φορά. Στη μία διοργάνωση προσήλθε ως αναπληρωτής υπουργός Παιδείας και στην επόμενη, τον ίδιο χρόνο, είχε χάσει ήδη το χαρτοφυλάκιό του και ήταν αντιπρόεδρος της Βουλής! Πάλι καλά. Ο Κουράκης βέβαια, οφείλω να το σημειώσω, τόσο ως ντόπιος –απόφοιτος άλλωστε του θρυλικού Ε’ Γυμνασίου Αρρένων Θεσσαλονίκης –όσο και ως σινεφίλ ήταν πάντοτε παρών, από φοιτητής της Ιατρικής, πριν φανταστεί ότι θα γίνει κάτι άλλο από γιατρός-γενετιστής. Εστω και ποιητής. Αν έγινε.

Οι γαλάζιοι πάντως υπουργοί Πολιτισμού απέφευγαν το αρνητικό –όπως δείχνει –φενγκ-σούι του Ολύμπιον, για να διασώσουν το υπουργείο τους. Καραμανλής και Σαμαράς μάλιστα έστελναν στην έναρξη των Φεστιβάλ αντιπροσώπους. Ο πρώτος τον γενικό γραμματέα του υπουργείου και φίλο του Χρήστο Ζαχόπουλο και ο δεύτερος τον σύμβουλό του στα πολιτιστικά, ποιητή-συγγραφέα και καθηγητή στο Παρίσι Δημοσθένη Δαββέτα.

Σταύρος κατά υπουργών, παλαιών και νέων

Στο μεταξύ η Νεολαία του Ποταμιού, λέει, ζήτησε από τον επικεφαλής του κόμματος ένα πιο αναλυτικό σχόλιο για τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης. Το ζητούσε, για να είμαι ακριβής, από το Σάββατο. Οπότε ο Σταύρος Θεοδωράκης κι αυτός κατά την πάγια τακτική του –και το επάγγελμά του –έγραψε ένα μακροσκελέστατο ποστ στη σελίδα των Νέων του Ποταμιού στο facebook.

Θα σας παραθέσω ορισμένα αποσπάσματα για να πάρετε μια ιδέα. Ας πούμε, για κάποιους υπουργούς που δεν είναι καθόλου φειδωλός στις κακίες. «Εγώ βλέπω ότι οι υπουργοί του παραλόγου (Παππάς), του κομματικού παρακράτους (Γεροβασίλη) και του πούρου λαϊκισμού (Σκουρλέτης) αναβαθμίστηκαν. Οι σημαδούρες των παλιών συστημάτων (Σπίρτζης, Τόσκας, Παπαγγελόπουλος) διασώθηκαν. Στην ανάπτυξη μπήκε ένας άνθρωπος που ήθελε παράλληλο νόμισμα. Και την εργασία ανέλαβε μια νέα πολιτικός που τα μόνα πράγματα που έχει πει στη ζωή της είναι “θα σκίσουμε τα μνημόνια και θα διπλασιάσουμε τους μισθούς”. Θλιβερό.

Εκτός αν οι “αντικειμενικοί” παρατηρητές εκστασιάστηκαν από τον πολλαπλασιασμό των ψεκασμένων στην κυβέρνηση και την επιστροφή στη θεωρία της Χρυσής Αυγής ότι “η Ελλάς είναι υπό κατοχή”. “Είναι υπό κατοχή, όπως ακριβώς σας το λέω” επανέλαβε ο υφυπουργός της Παιδείας (!) για να μην αφήσει κανένα περιθώριο να πιστέψει κανείς ότι η λέξη “κατοχή” παρείσφρησε κατά λάθος στον λόγο του. Για να μη μιλήσω για τον “σοβαρό καθηγητή” που ανέλαβε υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων και που μια βδομάδα πριν έκανε έκκληση να ψηφίσουμε τον κ. Πολύδωρα για πρόεδρο του ΕΣΡ, γιατί “έχει διαβάσει το βιβλίο του για τους Σαμουράι και πιστεύει ότι η γνώση της ανατολικής φιλοσοφίας θα τον βοηθήσει στο έργο του”».

… και εναντίον ΝΔ για να φρενάρει τις διαρροές

Εκτός από τους συριζαίους υπουργούς ο Θεοδωράκης περιέλαβε και τη ΝΔ. Γιατί; Επειδή ζητά εκλογές και ταυτόχρονα να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση.

Οπως το θέτει χαρακτηριστικά: «Το πώς μπορούν να συμβούν και τα δύο μαζί ταυτοχρόνως, θα πρέπει κάποια στιγμή να μας το εξηγήσει. Εκτός αν τις εκλογές τις ζητάμε επειδή αρέσουν στις δημοσκοπήσεις και για την αξιολόγηση μιλάμε για να δέσουμε και τους ευρωπαϊστές».

Αν απορείτε γιατί επιτίθεται κατά της ΝΔ, η απάντηση είναι απλή. Για να αδράξει την ευκαιρία και να παρουσιάσει το κόμμα του ως τη μόνη πραγματικά μεταρρυθμιστική δύναμη που δεν θέτει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, μπας και σταματήσει τις μετακινήσεις ψηφοφόρων προς τον Κυριάκο.

Εξού και η –κάπως αυτάρεσκη θα έλεγα εγώ –κατακλείδα «τούτος ο χειμώνας θα αποδείξει ότι και να μην υπήρχε Το Ποτάμι θα έπρεπε να το εφεύρουμε».