Αναζήτηση
(Φυσικά στενοχωριέμαι γι’ αυτό. Ενας κόμπος ανεβαίνει και με πνίγει, αλλά δεν θα δώσω μεγαλύτερη έκταση.)
Προς επίρρωσιν αυτή της εκτίμησης, αναφέρω ότι η «Αυγή» σάλταρε κανονικά στα κεραμίδια και όχι μόνο για να υποστηρίξει τον Νίκο Φίλη. Εφτασε ας πούμε στο σημείο να χαρακτηρίσει τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο «γαλάζιο άνθος της Δεξιάς» (Αγιέ μου, όλα εδώ πληρώνονται –τους βοήθησες και στις δύο εκλογές και ιδού η ανταπόδοση διά της αχαριστίας, σε πετροβολούν.)
Αλλά στο ίδιο φύλλο της εφημερίδας, ο καλός φίλος μου Καρτερός μιλάει χωρίς περιστροφές για κάτι περισσότερο σοβαρό –κάνει λόγο για εκβιασμό του Τσίπρα από τον Αρχιεπίσκοπο. Εγραψε χθες συγκεκριμένα: «Ο Ιερώνυμος εκβίασε τον Τσίπρα ανοιχτά και δημόσια. Την κεφαλή του Φίλη, γιατί αλλιώς θα έχετε πόλεμο με την Εκκλησία (…). Ο Τσίπρας, με ανοιχτά τα μέτωπα της διαπλοκής, του Προσφυγικού, του χρέους, της αξιολόγησης, βρέθηκε μπροστά στην απειλή σύγκρουσης με μια αναχρονιστική, μισαλλόδοξη, φανατική, αλλά με μεγάλη επιρροή Ιεραρχία. Ετοιμη να κηρύξει τζιχάντ στο σύνολο της κυβέρνησης».
Ο Καρτερός είναι his master voice, δεν γράφει χωρίς να γνωρίζει και δεν γράφει ό,τι του κατέβει. Μιλάει για εκβιασμό και παραδέχεται ουσιαστικά ότι ο Τσίπρας δεν εκβιάστηκε απλώς, υπέκυψε κιόλας.
Εγώ, από την πλευρά μου, απευθύνθηκα στο περιβάλλον του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου για να ενημερωθώ σχετικά με τις κατηγορίες περί εκβιασμού. «Ουδέν αναληθέστερον αυτού» μου είπε μητροπολίτης που συνομιλεί τακτικά μαζί του. «Ο μακαριότατος δεν εκβιάζει κανέναν. Ούτε ζήτησε τίποτε από τον Πρωθυπουργό και πολύ περισσότερο την αποπομπή οιουδήποτε. Ο ανασχηματισμός είναι προνομία του κυρίου Πρωθυπουργού. Αν απέπεμψε τον υπουργό της Παιδείας, είναι προφανώς γιατί αναγνώρισε σε ποια κατεύθυνση βρίσκεται το δίκιο».
Η επίσημη θέση της Εκκλησίας, πάντως, όπως μου τη μετέφερε ο κύριος Χάρης Κονιδάρης, είναι ότι «ο Αρχιεπίσκοπος δεν κάνει κανένα σχόλιο. Αρνείται να παρακολουθήσει αυτόν τον κατήφορο».
Είτε έτσι είτε αλλιώς, η ιστορία δεν αλλάζει. Αν από μόνος του ο Τσίπρας έδιωξε τον Φίλη για να μην έχει ακόμη ένα μέτωπο να αντιμετωπίσει ή το έκανε επειδή έπεσε θύμα εκβιασμού από την Εκκλησία, το συμπέρασμα είναι ένα: πρόκειται για μία –ακόμη -μεγάλη προσωπική του ήττα. Αυτό κρατώ εγώ…
Συμπληρώματα
Δεν φτάνει που το «μικρό και ευέλικτο» υπουργικό σχήμα έχει –ζωή να ‘χουν οι άνθρωποι –48 μέλη και με τον Τσίπρα φτάνουν τους παρά ένα πεντήκοντα. Είναι που σε αυτό μετέχει και ένας υπουργός που δεν έχει καθόλου αρμοδιότητες και ουδείς γνωρίζει τι ακριβώς θα κάνει για την επιτυχία του κυβερνητικού έργου, αφενός, και τη δική μας ευτυχή διαβίωση, αφετέρου. Ο άνθρωπος ονομάζεται Δημήτρης Λιάκος, ορίστηκε υπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ και μέχρι τώρα ήταν επικεφαλής του οικονομικού γραφείου του Προέδρου Τσίπρα. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έπρεπε να αποκτήσει και αυτός υπουργείο ή τι διαφορετικό θα κάνει με την ιδιότητα του υπουργού (του υπουργού ρε παιδιά –πόσο πια ξεφτιλίστηκε αυτός ο όρος στις μέρες μας) παρά τω Πρωθυπουργώ από αυτό που έκανε έως σήμερα. Στο Μαξίμου κατοικοέδρευε, εκεί θα κατοικοεδρεύει, αδυνατώ ειλικρινά να αντιληφθώ τι ήταν αυτό που ώθησε τον Τσίπρα να τον κάνει από σύμβουλό του υπουργό, αφού πάλι σύμβουλός του θα είναι.
Και κάτι ακόμη: ο Τσίπρας προκειμένου να του συμπληρώσει τον μισθό, τον έκανε πρόσφατα και μέλος του ΔΣ του Ελ. Βενιζέλος –θα έπαιρνε γι’ αυτό μια επιπλέον αμοιβή περί τα 2.100 ευρώ τον μήνα. Επειδή έως χθες δεν άκουσα να έχει παραιτηθεί από τη θέση, δεν φαντάζομαι να τη διατηρήσει και ως υπουργός. Δεν φαντάζομαι, λέω…
Μη βιάζεστε…
Αυτό το κόλπο που γίνεται με τη συλλογή υπογραφών από φιλοσυριζαίους δικαστικούς λειτουργούς, να δημιουργήσουν μια νέα συνδικαλιστική οργάνωση στους δικαστές, κακώς αντιμετωπίζεται με τόσες επιφυλάξεις από την Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων. Ισα ίσα, εγώ πιστεύω ότι πρέπει να τους αφήσουν να βγουν στο φως της ημέρας, να φανεί και ποιοι είναι. Και κυρίως αν μεταξύ τους συμπεριλαμβάνονται ηχηρά ονόματα από τον χώρο της Δικαιοσύνης, όπως ας πούμε –παράδειγμα φέρνω –η πρόεδρος του Αρείου Πάγου η κυρία Θάνου.
Το να τους κράζεις πριν κάνουν το βήμα, είναι λάθος εκτιμώ. Αφήστε τους να εκδηλωθούν να δούμε ποιοι είναι και ίσως έτσι φωτιστούν περισσότερο μερικές από τις αποφάσεις που βλέπουμε να παίρνουν και μας… βγάζουν το μάτι!
Κουίζ
Εκπέμπω silver alert με αποδέκτη τον «πολλά βαρύ και όχι» υπουργό Πολάκη (χθες πληροφορήθηκα ότι προφανώς έχοντας επιλύσει όλα τα προβλήματα της Υγείας με τον καλύτερο ασφαλώς τρόπο, διαθέτει την άνεση χρόνου να παρακολουθεί τηλεοράσεις και να παρεμβαίνει όπου δει. Χθες ας πούμε παρενέβη σε εκπομπή του καναλιού «Ε», όχι του Φουρθιώτη ούτε της Πάνια, σε άλλη, πολιτική, προκειμένου να διορθώσει την παρουσιάστρια!..).
Το silver alert έχει να κάνει με το εξής: ποιος διοικητής μεγάλου νοσοκομείου της χώρας, διορισμένος από τον ίδιο στο πλαίσιο της συμφωνίας συγκυβέρνησης με τους ΑΝΕΛ, έκανε πρόσφατα αίτηση και έγινε δεκτός, ως γιατρός, στον τομέα Επιστημόνων της Νέας Δημοκρατίας; Για να τον βοηθήσω τον υπουργό Πολάκη στην έρευνα, αναφέρω ότι ο συγκεκριμένος διοικητής είχε αποχωρήσει από τη ΝΔ προ διετίας για να ενταχθεί οργανικά στους ΑΝΕΛ…
Κι άλλο καλάμι
Είναι η αλαζονεία κολλητική; Εχω την αίσθηση πως ναι. Κάτι σαν ίωση ας πούμε, από αυτή που έχει ένας σε ένα λεωφορείο και μέχρι να κατέβει από αυτό την έχει μεταδώσει και στους υπόλοιπους επιβάτες. Υπό την έννοια αυτή, δεν βρίσκω τίποτε το πρωτοφανές στο ύφος του νέου κυβερνητικού εκπροσώπου Τζανακόπουλου. Το αγόρι αυτό που έως τώρα βρισκόταν πίσω από την κουρτίνα και έτσι δεν είχαμε τη χαρά να τον δούμε τι λέει και πώς το λέει, και κυρίως τι πιστεύει, από το πρώτο του κιόλας briefing χωρίς σοβαρή προσπάθεια μας έπεισε ότι ναι, πράγματι, η αλαζονεία είναι μεταδοτική –αυτός φαίνεται πως την κόλλησε από τον Νίκο τον Παππά.
Προσέξτε, απάντηση (δυστυχώς δεν γίναμε ακόμη διαδραστική στήλη να «μεταδώσω» και το ύφος, ανασηκωμένο φρύδι, πιγούνι κ.λπ.) σε ερώτηση, σχετική με το τι θα κάνει η κυβέρνηση αν η ΝουΔού επιμείνει αύριο στην άρνησή της να συγκροτηθεί νέο ΕΣΡ: «Τον Γενάρη αλλά και τον Σεπτέμβριο του 2015, πήραμε σαφή εντολή από τον ελληνικό λαό να τελειώνουμε με το σύστημα της διαπλοκής. Αυτή είναι η δέσμευση της κυβέρνησης αυτής, τόσο στον εαυτό της όσο και στον ελληνικό λαό».
Οπα, παλικάρι μου, ξεπέζεψε από το καλάμι, γιατί εμείς είχαμε μείνει με την εντύπωση ότι ο ελληνικός λαός εξέλεξε την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για να αντιμετωπίσει την κρίση. Ή, άντε, το πολύ πολύ ότι θα επαναφέρει «με ένα νόμο και ένα άρθρο» μισθούς και συντάξεις στα προ του Μνημονίου επίπεδα…
