Αναζήτηση
Εκεί που η κυβέρνηση πανηγύριζε ότι θα έρθει ο Ομπάμα να μειώσει το χρέος, τελικά μάλλον θα έρθει να ζητήσει άσυλο. Αρμοδιότητα Μουζάλα!
Διότι αυτό να το λέμε: τέτοιος γουρλής σαν τον Πρωθυπουργό μας δεν πρέπει να υπάρχει. Από τον Μαδούρο και το Podemos έως τον Ολάντ, όποιος τον αγκαλιάσει μετά δεν βρίσκει την ψήφο του.
Η κατάσταση φυσικά δεν είναι για καλαμπούρια. Απέφυγα τόσο καιρό να γράψω για τις αμερικανικές εκλογές διότι διαισθανόμουν ότι κάτι συμβαίνει κι ότι τα προγνωστικά είναι παρακινδυνευμένα.
Τελικώς συνέβη. Τι; Η βαθιά Αμερική κέρδισε την ανοιχτή Αμερική. Ενδεχομένως δεν είναι ένα αποτέλεσμα που μας αρέσει, αλλά κι αυτή η Χίλαρι δεν τρώγεται με τίποτα.
Τώρα θα γνωρίσουμε μια άλλη Αμερική. Εκείνη που είναι ίσως καλή για τις μπίζνες και κακή για τα δικαιώματα. Μια λαϊκή Αμερική.
Διότι τον Τραμπ δεν τον εξέλεξαν οι ελίτ ή οι πλούσιοι όμοιοί του. Τον έβγαλαν τα λαϊκά στρώματα χαμηλής μόρφωσης κι ακόμη χαμηλότερου εισοδήματος. Τον ψήφισαν οι εργατικοί πληθυσμοί του Μίντγουεστ, έρημες πολιτείες από την ανεργία σήμερα.
Οσοι ενδιαφέρονται να καταλάβουν το φαινόμενο μπορούν να ανατρέξουν σε μια εξαιρετική κοινωνική έρευνα για το Κάνσας του Τόμας Φρανκ που δημοσιεύτηκε πριν από λίγα χρόνια με τίτλο «Γιατί οι φτωχοί ψηφίζουν Δεξιά».
Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνο κοινωνικό.
Ο διάσημος παρανοϊκός Ολιβερ Στόουν έλεγε πρόσφατα σε μια συνέντευξη ότι «η αμερικανική δημοκρατία δεν υπάρχει» κι ότι θα βγει η Χίλαρι επειδή εκπροσωπεί εκείνους που την κατέλυσαν.
Τελικά η αμερικανική δημοκρατία μάλλον υπάρχει και έβγαλε τον Τραμπ.
Διότι αμερικανική δημοκρατία είναι αυτό που περιέγραφε κάποτε ο Χένρι Κίσινγκερ λέγοντας ότι «προτέρημά της είναι πως οιοσδήποτε μπορεί να εκλεγεί πρόεδρος και ελάττωμά της ότι οιοσδήποτε μπορεί να εκλεγεί πρόεδρος».
Φοβάμαι όμως ότι ο Τραμπ δεν ήταν μόνο προβλέψιμος. Ηταν και αναπόφευκτος.
Τον έφερε στην εξουσία ένα ανερμάτιστο αλλά ισχυρό ρεύμα λαϊκής δυσαρέσκειας που σαρώνει ολόκληρο τον δυτικό κόσμο και κατά περίπτωση παράγει Τραμπ, Brexit, Λεπέν, ακόμη και Τσίπρα.
Προχθές η «Μοντ» δημοσίευσε μια δημοσκόπηση σύμφωνα με την οποία το 77% των Γάλλων θεωρεί ότι η δημοκρατία τους λειτουργεί όλο και χειρότερα. Αν αυτό πιστεύουν οι πολίτες μιας από τις πέντε-έξι καλύτερες δημοκρατίες του πλανήτη, σκεφτείτε τους υπόλοιπους.
Κάποια στιγμή ασφαλώς το ρεύμα αυτό θα καταλαγιάσει ή θα αναχαιτιστεί συγκρουόμενο με την πραγματικότητα. Ακόμη κι ο πρόεδρος Τραμπ θα είναι διαφορετικός από τον υποψήφιο Τραμπ.
Αρκεί οι βλάβες να μην είναι ανήκεστες. Και οι ζημιές να μην αποδειχτούν ανεπανόρθωτες.
