Γνώμη μου είναι ότι πουθενά δεν πάει. Θα περάσει μια νέα κρίση εθνικολαϊκισμού η Αμερική, θα φτάσουν τα απόνερά της και σε μας στην Ευρώπη, γιατί αυτή η κρίση θα συνοδευθεί από τσαμπουκάδες και ψιλοαγριάδες, και κάποια στιγμή θα μπει και ο Ντόναλντ Τραμπ στο κουτάκι του, όπως είχαν μπει στο παρελθόν και οι Μπους, πατήρ και υιός, και εκείνος ο απίθανος Ρίγκαν. Ψυχραιμία συνιστώ. Και προσεκτική αποτίμηση της κατάστασης.
Παραμυθιών συνέχεια
Επίσης δεν έχω ακούσει μεγαλύτερο παραμύθι για τους Ελληνοαμερικανούς που βρίσκονται κάθε τόσο στα επιτελεία των υποψήφιων προέδρων, και με το που αναλαμβάνουν οι νέοι πρόεδροι χάνονται κι αυτοί μαζί με τις ελπίδες ότι ο νέος πρόεδρος θα μας βοηθήσει!
Χθες, ας πούμε, γέμισε το Διαδίκτυο ξελιγωμένα σχόλια για τους τρεις Ελληνες που έχει ο Τραμπ στο επιτελείο του και για το πόσο τον βοήθησαν ο Ρινς Πριέμπους, ο Γιώργος Παπαδόπουλος και ο Γιώργος Τζιτζίκος (αυτά είναι τα ονόματά τους), και πόσο αυτοί με τη σειρά τους θα βοηθήσουν στη συνέχεια την Ελλάδα. Συγγνώμη, αλλά δεν πιστεύω λέξη από όλα αυτά.
Διότι τι να βοηθήσει και ποιον να πρωτοβοηθήσει ο Τραμπ, που ως πρόεδρος των ΗΠΑ είναι κάτι σαν τον Πανάγαθο που έχει κάπου 7 δισ. ανθρώπους να μεριμνά και να βοηθάει σε καθημερινή βάση. Να δώσω ένα παράδειγμα; Να το δώσω, χωρίς να περιμένω μια καταφατική απάντηση: στον αμερικανό πρόεδρο, που είναι πλέον πλανητάρχης, προσβλέπουν, έτσι για να πιάσουμε μόνο τα θέματα της περιοχής μας, οι Κούρδοι να κάνουν αυτόνομο κράτος, οι Τούρκοι για να μην κάνουν αυτόνομο κράτος οι Κούρδοι, οι σύροι αντάρτες για να φύγει ο Ασαντ, το Ιράκ για να εκδιώξει τους ισλαμιστές, το Αφγανιστάν να εξολοθρεύσει τους Ταλιμπάν, και εμείς να λύσει το Κυπριακό.
Πολλή αγάπη
Και επειδή ίσως φανούν όλα αυτά υπερβολικά ή αυθαίρετες εκτιμήσεις κάποιου που προφανώς δεν πανηγυρίζει για την εκλογή του Τραμπ, θα μεταφέρω στη συνέχεια εδώ ό,τι συνέλεξα από το Διαδίκτυο για το τι έχει πει κατά καιρούς ο νέος αμερικανός πρόεδρος για το «ελληνικό ζήτημα».
Εχει πει λοιπόν αυτό:
«Εμείς δεν έχουμε καμιά δουλειά με την Ελλάδα. Ας αφήσουμε τη Γερμανία να ασχοληθεί με το θέμα αυτό, που άλλωστε το γνωρίζει καλύτερα. Ή ακόμα και τον Βλαντίμιρ Πούτιν και τη Ρωσία. Αυτοί μπορούν να χειριστούν την κατάσταση».
Και αυτό:
«Η Ελλάδα είναι μια προβληματική χώρα, ήταν λάθος της το ότι έμεινε στο ευρώ».
Και αυτό:
«Η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει γυρίσει στο εθνικό της νόμισμα. Ηταν ο μόνος τρόπος για να καταφέρει να ορθοποδήσει, πιθανότατα. Δεν βλέπω πώς μπορεί να το κάνει τώρα».
Και υπό τύπον εξορκισμού, και «στα όρη και τα άγρια βουνά» και το ακόλουθο, αναφορικά με το δημόσιο χρέος των Ηνωμένων Πολιτειών:
«Ας αντιγράψουμε την (χρεοκοπημένη) Ελλάδα. Θα ζητήσουμε από τους πιστωτές κούρεμα ή μείωση της ονομαστικής αξίας του χρέους μας».
Παρηγοριά
Υπό την έννοια αυτή, δεν υπήρχε ατυχέστερη συγκυρία από την επίσκεψη την Τρίτη στην Αθήνα του απερχόμενου προέδρου Μπαράκ Ομπάμα. Θα είναι εθιμοτυπική και τίποτε περισσότερο. Και όσα καλά λόγια και να πει για μας τους Ελληνες, τις προσπάθειες και τις θυσίες που έχουμε κάνει, η ουσία είναι μία: ούτε κατ’ ελάχιστον μπορεί να επηρεάσει τα πρόσωπα και τις καταστάσεις πλέον για το εθνικό μας θέμα –αυτό της κρίσης.
Η κυβέρνηση προσπάθησε πολύ και χθες να διαβεβαιώσει ότι σε τίποτε δεν αλλάζει τη σπουδαιότητα του ταξιδιού το εκλογικό αποτέλεσμα στις ΗΠΑ, αλλά νομίζω ότι αυτά ήταν περισσότερο παρηγοριά στον άρρωστο παρά ουσία.
Και η σε κλίμα μνημοσύνου σύσκεψη χθες το πρωί στο Μέγαρο Μαξίμου, σε αυτό κατέτεινε: «Δεν έχουμε τίποτε να περιμένουμε, τουλάχιστον να την πουλήσουμε επικοινωνιακά την επίσκεψη».
Ιδιοφυές!
Φυσικά, επειδή μιλάμε για ΣΥΡΙΖΑ, έγινε μια πρώτη προσπάθεια διά της πλαγίας να αποκομίσουν το κατιτίς τους από τη νίκη του Τραμπ. Λογικό. Από τη στιγμή που περιορίζονται, σχεδόν εκμηδενίζονται οι προσδοκίες από το ταξίδι του Ομπάμα, να μην προσπαθήσουν να κερδίσουν κάτι από τα γύρω; Και από πού αρπάχθηκαν, λέτε, όπως ο πνιγμένος αρπάζεται σε μια τελευταία προσπάθεια να σωθεί, από τα μαλλιά του;
Από την καθολική αποτυχία των δημοσκόπων να προβλέψουν το αποτέλεσμα. Ετσι χθες, από ανώνυμη κυβερνητική πηγή που μπορείς να την πεις και Τζανακόπουλο, διέρρευσε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο το ακόλουθο, μεταξύ άλλων, αναφορικά με τις «πλερέζες» της Αθήνας για το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών: «Η ελληνική κυβέρνηση είχε προετοιμαστεί και για τα δύο ενδεχόμενα, με δεδομένη την αποτυχία των δημοσκοπικών εταιρειών να προβλέψουν οποιοδήποτε εκλογικό αποτέλεσμα τα τελευταία χρόνια»!
Το οποίο σε απλά ελληνικά μπορεί να ερμηνεύσει κανείς και ως εξής: όσοι πιστεύετε τις 15 μονάδες διαφορά του Κυριάκου από τον Τσίπρα, που καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις, μη δίνετε και πολλή βάση σε αυτά διότι είδατε τι έγινε με τον Τραμπ στις ΗΠΑ. Οι δημοσκοπήσεις πέφτουν παντού έξω…
Ανάλυση-μοντέλο!
