Αναζήτηση
Η νύχτα των αμερικανικών εκλογών στο 22 της Σεβαστουπόλεως ξεκίνησε σαν πάρτι. Βουλευτές, στελέχη και φίλοι του Ποταμιού μαζεύτηκαν στα κεντρικά του κόμματος. Ολες οι τηλεοράσεις ήταν συντονισμένες στα μεγάλα αμερικανικά δίκτυα. Και οι ποταμικές παραδόσεις των εκλογικών βραδιών τηρήθηκαν κατά γράμμα. Οπως φέρ’ ειπείν τα ντολμαδάκια και τα σκαλτσούνια που πάντα ετοιμάζει σε τέτοιες περιστάσεις η μητέρα του Σταύρου Θεοδωράκη. Μόνο που Το Ποτάμι, όπως εξάλλου είχε δηλώσει από νωρίς ο επικεφαλής του, στήριζε Χίλαρι Κλίντον. Τη γιορτινή ατμόσφαιρα χάλασαν τα πρώτα exit polls. Από την ώρα που μεταδόθηκαν κι έπειτα, μια είναι η απορία που κυριαρχεί στις συζητήσεις των ποταμικών: Τι θέλει τελικά η κοινωνία; Στην ανάγνωσή τους η εκλογή Τραμπ σημαίνει ότι «ο ιός της εσωστρέφειας και του ρατσισμού εξαπλώνεται». Και σπεύδουν να τονίσουν πως ο νέος αμερικανός πρόεδρος «πρεσβεύει ακριβώς τις αντίθετες ιδέες» από εκείνους.
Αυτό έγινε εμφανές κι από την πρώτη επίσημη τοποθέτηση του κόμματος. Ανάμεσα σε άλλα έγραφε «οι οπισθοδρομικές δυνάμεις –από τη Λεπέν ώς τον Φάρατζ και τον Π. Καμμένο –πανηγυρίζουν για την εκλογή Τραμπ. Εμείς έχουμε κάθε λόγο να ανησυχούμε. Η θέση του ότι “το ελληνικό πρόβλημα είναι υπόθεση της Γερμανίας” δείχνει πώς θα πορευθεί». Ο δε επικεφαλής σε συνέντευξή του στον Bήμα FM διερωτήθηκε –σχολιάζοντας το επιχείρημα περί αντισυστημικής ψήφου –«είναι αντισυστημικός ο Τραμπ; Είναι η καρδιά του συστήματος! Ενας δισεκατομμυριούχος που πλούτισε με αμφιλεγόμενους τρόπους».
Ενώ λοιπόν οι υπόλοιποι εστιάζουν κυρίως στο πώς θα επηρεάσει το αποτέλεσμα της αμερικανικής κάλπης την επικείμενη επίσκεψη Ομπάμα, για Το Ποτάμι τα διλήμματα που ο Τραμπ θέτει είναι σχεδόν υπαρξιακά. Οπως παραδέχονται στενοί συνεργάτες του Θεοδωράκη, η εκλογή του τους κάνει να αναρωτιούνται «πώς μπορεί να απευθυνθεί στην κοινωνία ένα κόμμα που τάσσεται κατά των λαϊκιστικών κορονών;». Η απήχηση της ρητορικής του Τραμπ, στην ανάλυσή τους, δεν είναι μόνο αμερικανικό φαινόμενο. «Ερχεται και μας απειλεί όλους». Η πρώτη τους αντίδραση σε αυτήν την «απειλή» είναι, όπως λένε, «περισσότερη και πραγματικά ενωμένη Ευρώπη». Ισως. Οπως όμως συνήθιζε να λέει η Μάργκαρετ Θάτσερ, «πρώτα κερδίζεις στα επιχειρήματα και μετά στην κάλπη».
