Ας πούμε ότι είναι πράγματι έτσι όπως το είπε στο συνέδριο του κόμματος. Οτι μαζί με τους υπόλοιπους υπουργούς των ΑΝΕΛ, ο Πάνος Καμμένος έδωσε σκληρούς αγώνες αυτά τα δύο χρόνια κατά της λιτότητας, της διαπλοκής, της διαφθοράς, των συμφερόντων –ακόμη και κατά αυτής της ίδιας της παγκοσμιοποίησης. Ας υποθέσουμε δηλαδή ότι υπάρχει ένας τοπικός Πάνος που πολέμησε για να μη μειωθούν οι συντάξεις, να μην επιβληθεί ο ΕΝΦΙΑ ή να κλείσουν μερικά κανάλια κι ένας άλλος, ένας παγκόσμιος Πάνος, που τα έβαλε με τις αδασμολόγητες εισαγωγές προϊόντων και τις μεταφορές επιχειρήσεων σε τρίτες χώρες.
Ωραία, και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Ο τοπικός ψήφισε ένα νέο Μνημόνιο, το πιο σκληρό απ’ όλα, ενώ τα υποτιθέμενα κανάλια της διαπλοκής εξακολουθούν ευτυχώς να λειτουργούν. Και ο παγκόσμιος, ας πούμε η εκδοχή με τη στολή του Σούπερμαν και όχι της παραλλαγής που συνηθίζει να φοράει, δεν μπόρεσε να συγκρατήσει καν το κύμα των ελληνικών επιχειρήσεων που μετανάστευσαν στη Βουλγαρία για να γλιτώσουν από την υπερφορολόγηση. Δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ποια είναι η έκβαση της μάχης με την υπόλοιπη παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Ούτως ή άλλως, ειδικά αυτόν τον αγώνα ο Πάνος Καμμένος τον έδωσε αποκλειστικά στο μυαλό του.
Ο αρχηγός των ΑΝΕΛ δεν πρωτοτύπησε όταν περιέγραψε στο κομματικό ακροατήριο μια ήττα ως έπος. Η ήττα αυτή όμως δεν είναι τίποτε λιγότερο από μια πολύ ακριβή πανωλεθρία. Δεν είναι απλώς μια μάχη που χάθηκε, αλλά ένας διασυρμός ο οποίος στοίχισε δεκάδες δισ. Κι αυτό είναι κάτι που δεν αλλάζει ακόμη και αν αγωνιστής Πάνος, ο τοπικός και ο παγκόσμιος, φορέσει τη στολή του Σούπερμαν και του φαντάρου μαζί.
