Ουδέν κακόν αμιγές καλού –ισχύει όμως και ανάποδα. Πόσο πραγματικά καλό νέο είναι ότι το ΑΕΠ έκλεισε θετικά, στο +1,5%, το τρίτο τρίμηνο της χρονιάς; Και πόσο ανακουφισμένοι πρέπει να είμαστε που η οικονομία δεν θα ξανακυλήσει, κατά πώς φαίνεται, σε άγρια ύφεση;
Ο υπαινιγμός αφορά τη –με την άδεια του Στρατή Τσίρκα –χαμένη άνοιξη του 2014. Είναι τη χρονιά εκείνη, άλλωστε, που είδαμε ξανά, πρώτη φορά από το ξέσπασμα της κρίσης, θετικό αναπτυξιακό πρόσημο. Η οικονομία είχε πάρει ξανά μπροστά. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν αποδείχθηκαν πολιτική παρένθεση όπως εσφαλμένα νόμισαν οι αντίπαλοί τους. Είναι ακόμη στην εξουσία. Το πρώτο εννεάμηνο του 2015 ήταν όμως μια παρένθεση πολιτικού χάους. Ηταν στο διάστημα αυτό που κόπηκε η φόρα της οικονομίας. Για να ακολουθήσει ένα ακόμη εννεάμηνο πολιτικής στασιμότητας, αφού η επανεκλεγείσα Αριστεροδεξιά άργησε να τροχοδρομήσει στα οικονομικά.
Παρ’ όλ’ αυτά, το momentum δεν χάθηκε εντελώς. Το παράθυρο δεν έχει κλείσει. Μια πιο αποφασιστική –και κυρίως: μια ρεαλιστική –διαχείριση της οικονομικής κατάστασης θα μπορούσε να βοηθήσει να ξεκολλήσουμε. Γι’ αυτό έχει μεγάλη σημασία η ταχεία ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης. Ενώ έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία να ξεκινήσουν να κυβερνούν αντί να κάνουν νυχθημερόν πολιτική, να επιμένουν σε ιδεοληψίες ή να κυνηγούν φαντάσματα.
