Ο Θάνος Πλεύρης είναι πολιτικός της Δεξιάς. Η ιδεολογία του διαφέρει από την ιδεολογία του πατέρα του, του αντισημίτη Κωνσταντίνου Πλεύρη. Μια παλιά περιπέτεια με τον γιο του σημερινού Προέδρου της Βουλής μάς βοήθησε να μάθουμε ότι οικογενειακή ευθύνη δεν υφίσταται. Αλλά αυτό δεν έχει σημασία για όσους τρέφονται από το μίσος.

Είναι κακό να είσαι συντηρητικός; Για κάθε δημοκράτη είναι ζήτημα επιλογής. Οι δημοκρατίες κατοχύρωσαν τον πλουραλισμό, συχνά με μεγάλο κόστος. Για μια φιλελεύθερη σχολή σκέψης, η θεσμικώς οχυρωμένη δημοκρατία μπορεί να αντέχει ακόμα και τον μισαλλόδοξο λόγο χωρίς να τον ποινικοποιεί. Η δημοκρατική κουλτούρα είναι ανεκτική.

Είναι δημοκρατική και ανεκτική η δική μας δημοκρατική κουλτούρα; Ποιος μπορεί να απαντήσει θετικά με βεβαιότητα; Από προχθές, π.χ., όταν μαθεύτηκε ότι ο Θάνος Πλεύρης ασθενεί βαρύτατα κι ότι κινδυνεύει η ζωή του, άρχισαν στο Διαδίκτυο να δημοσιεύονται εναντίον του χυδαιότητες, που όλες είχαν κοινή συνισταμένη τη λέξη: ψόφος! Ψόφος σε έναν άνθρωπο που τυχαίνει να διαφωνείς μαζί του; Είναι αυτοί δημοκράτες;

Η αλήθεια είναι ότι στη μεταπολιτευτική Ελλάδα, πίσω από το προπέτασμα μιας ψευδεπίγραφης πολιτικής ορθότητας, κυριαρχεί η μισαλλοδοξία κατά του άλλου. Στο ματς της Εθνικής μας κατά της Βοσνίας υψώθηκε πανό που εξυμνούσε τη δολοφονία, το 1995, οκτώ χιλιάδων μουσουλμάνων στη Σρεμπρένιτσα από σερβικές παρακρατικές οργανώσεις. Η κυβέρνηση αντέδρασε καθυστερημένα, και μάλλον για τους τύπους –στην Ελλάδα ακόμα πουλάει το παραμύθι ότι ο σέρβος ηγέτης Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς που αιματοκύλησε τη Γιουγκοσλαβία ήταν Παναγία και το ΝΑΤΟ, που βομβάρδισε τη Σερβία, οι «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι».

Αν στην Ελλάδα είσαι αντίπαλος, απέναντι, αλίμονό σου. Θα έχεις την τύχη των πυρπολημένων της Μαρφίν: θα βρεθούν αρκετοί να εμποδίσουν τα πυροσβεστικά να πλησιάσουν (το επιβεβαίωσαν μάρτυρες στη δίκη που έγινε πρόσφατα). Θα σου μοιράζουν ψόφους.

Θάνο Πλεύρη, περαστικά. Μακάρι και με τη βοήθειά σου να νικήσουμε το μίσος, να κερδίσουμε το στοίχημα της ανοιχτής κοινωνίας, της δημοκρατίας και της ανοχής.