Επισείοντας παρασκηνιακά την έωλη απειλή για προσάρτηση των κατεχομένων κυπριακών εδαφών, ο Ερντογάν ενεργοποιεί εκβιαστικούς μοχλούς εις βάρος, όχι μόνο της Κύπρου αλλά και της Ελλάδας γενικότερα. Και δεν είναι τυχαίο το γεγονός της απόπειρας να δημιουργηθεί τετελεσμένο στη στρατηγικώς κρίσιμη θαλάσσια ζώνη του Καστελλορίζου, την ίδια ώρα που οι διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό μπαίνουν (την αμέσως επόμενη εβδομάδα) στην αποφασιστικότερη φάση τους. Κατά την οποία η Αγκυρα (διά του κατοχικού τοποτηρητού της) υποτίθεται ότι θα έδιδε χάρτη «εδαφικών αναπροσαρμογών», πρέπει να δώσει συγκεκριμένους δείκτες ως προς το εδαφικό. Χάρτη δεν έδωσε. Αλλά προχώρησε στη διατύπωση «κριτηρίων», αφήνοντας να γίνει αντιληπτό ότι συζητεί για «τουρκική περιοχή της τάξεως του 29% περίπου». Αρα μπορεί «να κλείσει» και στο 28+%. Ουσιαστικά οι ελπίδες που είχαν καλλιεργηθεί, διαψεύσθηκαν. Και ο κύπριος πρόεδρος (παρά τα περί «προόδου που σημειώθηκε» στα ουσιώδη) επέστρεψε με άδεια χέρια. Και με μόνο αποτέλεσμα την ενθυλάκωση από την τουρκική πλευρά επιπλέον διολισθήσεων της ελληνικής, ως προς κρίσιμα ζητήματα μερισμού της εξουσίας από τα «ισότιμα συνιστώντα κρατίδια». Η όλη αλήθεια. Με μόνη απομένουσα παράμετρο την «εκ περιτροπής προεδρία» την οποία η τουρκική πλευρά θεωρεί ως sine qua non.

Και είναι ακριβώς υπό το βάρος αυτών των εξελίξεων που ο κύπριος πρόεδρος έρχεται στην Αθήνα εσπευσμένα, προκειμένου, αφενός, να συζητήσει αυτό που έπεται κατά τη δεύτερη φάση στο Μον Πελεράν και, αφετέρου, να πάρει τις θέσεις της Αθήνας (α) ως προς τον «εδαφικό ελιγμό» Ακιντζί και (β) ως προς την προοπτική «πενταμερούς διάσκεψης», εφόσον κατατεθεί και χάρτης. Και βεβαίως σε μια πενταμερή θα μετέχουν οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις και οι δύο κοινότητες. Της Κυπριακής Δημοκρατίας απούσας! Αν δηλαδή Λευκωσία και Αθήνα συγκατατεθούν. Οπως πιέζουν τα Ηνωμένα Εθνη και συστήνει εκθύμως η Ουάσιγκτον. Κι αυτό, ενώ στο παρασκήνιο βιώνονται και πάλι κλιμακούμενοι εκβιασμοί. Που εντάσσονται σε ευρύτερη στρατηγική της Αγκυρας, η οποία –σύμφωνα με τις εκτιμήσεις και στη Λευκωσία και στην Αθήνα –θα χρησιμοποιήσει την «αχίλλειο πτέρνα» του Ελληνισμού (όπως θεωρείται η Κύπρος λόγω ημικατοχής) ως μοχλό δημιουργίας προβλημάτων στο Αιγαίο για προαγωγή συγκεκριμένων επιδιώξεων. Οι οποίες και σχετίζονται πάντοτε με τη δημιουργία γεωπολιτικών τετελεσμένων, κατά παλαιότερα πρότυπα.

Αυτά –και οι συναπτόμενες ενδείξεις που υπάρχουν –έχουν τεθεί και στον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα κατά τις χθεσινές επαφές του, όπως διαμηνύθηκε ήδη στη Λευκωσία. Πρέπει δε να σημειωθεί ως προς αυτό, κάτι που είναι ιδιαιτέρως σημαντικό: δηλαδή, ότι στις νέες υπό εξέλιξη διαδικασίες για επίλυση του Κυπριακού, η Ουάσιγκτον είναι το «πρώτο βιολί». Με τους Αγγλους να «κάνουν πίσω», σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε μέχρι σήμερα. Και όλο το βάρος τής (άτυπης μεν, ουσιαστικής δε) διαμεσολάβησης βρίσκεται στην πλευρά του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Αυτό μας επιβεβαιώθηκε από επίσημα κυπριακά χείλη. Εκείνο όμως που ανησυχεί όσο τίποτε άλλο αυτή τη στιγμή Αθήνα και Λευκωσία, είναι το γεγονός της άρδην ανατροπής στην Ουάσιγκτον. Για την οποία ήδη πανηγυρίζει ο Ερντογάν. Ενώ η ελληνική πλευρά δεν είναι βέβαιη αν (και πώς) θα υπάρξει συνέχιση του αμερικανικού ρόλου στο Κυπριακό. Προς ποια δηλαδή κατεύθυνση θα στραφεί το ενδιαφέρον. Αν υπάρξει φυσικά τέτοιο. Και κατά τον ίδιο τρόπο, πώς θα αντιμετωπισθούν οι τουρκικές προκλητικές ενέργειες στην περιοχή. Καθώς:

1. Επίκειται πάλι επάνοδος του σεισμογραφικού «Μπαρμπαρός» (με συνοδεία πολεμικών σκαφών) στις κυπριακές θάλασσες και ειδικότερα στην ΑΟΖ μεταξύ Πάφου και Καστελλορίζου. Την οποία ευθέως (και αυθαιρέτως) η Τουρκία έχει προσδιορίσει ως «φυσική προέκταση των θαλασσίων ορίων της».

2. Κλιμακώνονται στο πλαίσιο ευρύτατων αεροναυτικών ασκήσεων οι παραβιάσεις και του θαλάσσιου και του εναέριου ελληνικού χώρου. Ιδιαίτερα στις πιο ευαίσθητες περιοχές, όπου εστιάζονται οι βραχυπρόθεσμες τουρκικές βλέψεις. Η στοχοποίηση του Καστελλορίζου δεν είναι τυχαία. Και σύμφωνα με όχι απλές ενδείξεις αλλά πληροφορίες που αξιολογούνται από «υψηλού επιπέδου κλιμάκια» στην Αθήνα και τη Λευκωσία, αυτή δεν είναι άσχετη (α) με την επικείμενη νέα Σύνοδο Κορυφής Κύπρου – Ελλάδας – Ισραήλ κατά το αμέσως επόμενο διάστημα για οριστικοποίηση «συμφωνημένων ζεύξεων», οι οποίες έχουν χαρακτήρα στρατηγικής σύμπλευσης, πέραν του θέματος των κοιτασμάτων, (β) με τη συμπλοκή Λιβάνου και Αιγύπτου περίπου στο ίδιο επίπεδο, σχετικά με ζητήματα νομής κοιτασμάτων και κοινών δικτύων εκμετάλλευσής τους. Κάτι που εφόσον μετεξελιχθεί θετικά, θα μεταβάλει την περιοχή Καστελλορίζου σε πυλώνα παροχέτευσης των ενεργειακών αποθεμάτων.

Τελευταία Νέα