Ενα μέρος της ναζιστικής προπαγάνδας από τη γέννηση του κόμματος ήταν η αντίληψη ότι οι κοινωνοί της συγκεκριμένης ιδεολογίας διακατέχονταν από άκαμπτη ηθική και εξαιρετική αντίσταση στους πειρασμούς του σύγχρονου κόσμου. Σύμφωνα όμως με τον γερμανό συγγραφέα Νόρμαν Ολερ, η εικόνα που είχε καλλιεργήσει το Γ’ Ράιχ προς τα έξω ήταν πέρα από την αλήθεια. Στο νέο του βιβλίο «Der totale Rausch» μεταφέρει μια διαφορετική κατάσταση, προϊόν της ενδελεχούς έρευνάς του στα ομοσπονδιακά γερμανικά αρχεία και σε ιδιωτικές συλλογές ιστορικών εγγράφων. Σύμφωνα λοιπόν με τις περιγραφές του, σχεδόν ολόκληρο το γερμανικό έθνος ήταν εθισμένο στα ναρκωτικά μιας και η χρήση της μεθαμφεταμίνης ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη, κυρίως με τη μορφή της περβιτίνης. Το εν λόγω ναρκωτικό παραγόταν σε τεράστιες ποσότητες και μεγάλη πρόσβαση σε αυτό είχαν οι στρατιώτες του Χίτλερ, που πολεμούσαν στα μέτωπα με την υποβοήθηση της ουσίας. Οπως υπολογίζει ο συγγραφέας, στον καθένα από αυτούς αναλογούσαν περίπου 15 ταμπλέτες από το σύνολο των 35 εκατομμυρίων χαπιών που ετοιμάστηκαν, για παράδειγμα, στις επιχειρήσεις του 1940.

Ο Ολερ υποστηρίζει επίσης πως η μεθαμφεταμίνη είχε γίνει είδος καθημερινής ανάγκης στον γερμανικό πληθυσμό ως μέσο για να αντέξουν το βάναυσο δικτατορικό καθεστώς. Από αυτή τη συνήθεια δεν απείχε ούτε ο Αδόλφος Χίλτερ που φέρεται, σύμφωνα με τον συγγραφέα, να μυήθηκε στον κόσμο των ναρκωτικών από τον θεράποντα ιατρό του Θίοντορ Μόρελ, κυρίως κατά τη διάρκεια του πολέμου. Η φαρμακευτική αγωγή που ακολουθούσε, πλούσια σε περβιτίνη και στην ουσία eudokal, ήταν υπεύθυνη για τις παραισθήσεις που έπλητταν τον Φύρερ, κάνοντάς τον να βυθίζεται ολοένα και περισσότερο σε έναν επικίνδυνο κόσμο, ενδεχομένως υπεύθυνο για τις σκοτεινές σκέψεις και τα διαστροφικά σχέδιά του. Στην κριτική του πάντως για την «Γκάρντιαν» ο σημαντικός ιστορικός Ρίτσαρντ Εβανς παίρνει αποστάσεις από μια τέτοια γενίκευση: «Δεν μπορεί να υπάρχει βάση αλήθειας για ένα έθνος 66 – 70 εκατ. Προφανώς ορισμένοι έπαιρναν όπιο για ιατρικούς λόγους, αλλά το να ισχυρίζεσαι ότι όλοι οι Γερμανοί ή η πλειονότητα αυτών μπορούσαν να λειτουργήσουν μόνο με ναρκωτικά στο Γ’ Ράιχ είναι προφανώς προβληματικό».