[Μικροπολιτικός] Το παιδικό όνειρο του Μπαράκ

Θα γίνει πραγματικότητα το όνειρο του πιτσιρικά που γεννήθηκε στη Χονολουλού της Χαβάης και από τα 6 ώς και τα 10 του χρόνια έζησε στην Τζακάρτα με τη μητέρα του και τον ινδονήσιο πατριό του να επισκεφθεί την Ακρόπολη, όταν άκουγε στο σχολείο ιστορίες για την αρχαία Ελλάδα;

Ολες οι ενδείξεις μέχρι αργά χθες βράδυ απαντούσαν «ναι», μετά και την ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού, που απαγόρευε για σήμερα την πρόσβαση για το κοινό τόσο στον Ιερό Βράχο όσο και στις Κλιτύς.

Ο Μπαράκ Ομπάμα εκτός απροόπτου θα ξεναγηθεί στον Παρθενώνα και στα υπόλοιπα μνημεία της Ακρόπολης από την προϊσταμένη της αρμόδιας Εφορείας Αρχαιοτήτων Ελένη Μπάνου, ενώ δεν αποκλειόταν να είναι παρόντα και ηγετικά στελέχη του υπουργείου Πολιτισμού αλλά και των υπηρεσιών που έχουν σχέση με την αναστήλωση και τη συντήρηση των μνημείων του Ιερού Βράχου.

Στη συνέχεια θα επισκεφθεί και το Μουσείο Ακρόπολης, το οποίο επίσης δεν θα είναι επισκέψιμο ώς τις 14.00, ενώ όσοι έχουν επιλέξει αύριο να περάσουν το κατώφλι του θα πρέπει να περιοριστούν στο τρίωρο που θα είναι ανοικτό (14.00-17.00), οπότε και θα κλείσει βάσει του χειμερινού ωραρίου λειτουργίας του.

Στο δείπνο που παρέθεσε ο Παυλόπουλος προς τιμήν του Ομπάμα παραβρέθηκε από την αντιπολίτευση μόνο ο αρχηγός της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τηλεφώνησε σε όλους τους πολιτικούς αρχηγούς και τους εξήγησε ότι δεν γίνεται να προσκληθούν γιατί το πρόγραμμα άλλαξε και η επίσκεψη Ομπάμα έγινε από «επίσημη», «επίσκεψη εργασίας».

Ο μόνος λοιπόν που εκνευρίστηκε με αυτό ήταν ο Βασίλης Λεβέντης. Ο πρόεδρος της Ενωσης Κεντρώων βγήκε μάλιστα και στα ερτζιανά, όπου αποκάλυψε και τι θα έλεγε στον Ομπάμα αν έτρωγαν μαζί. «Θα τον άρπαζα», ανέφερε, «και θα του έλεγα ότι αν αφαιρέσουμε τις παθογένειες, δεν χρειαζόμαστε τα λεφτά των ξένων, αλλά ευκαιρίες». Κρίμα, θα ήταν ένα ευχάριστο κωμικό διάλειμμα στο επίσημο δείπνο.

Να σας ενημερώσω όμως και για το «καλλιτεχνικό πρόγραμμα». Μετά τις σύντομες ομιλίες λοιπόν των δύο προέδρων, η παιδική χορωδία της Λυρικής Σκηνής τραγούδησε προς τιμήν των παρευρισκομένων Μίκη Θεοδωράκη –και συγκεκριμένα «Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ» και «Χρυσοπράσινο φύλλο» -, το «Imagine» του Τζον Λένον καθώς και το «Sound of silence» των Πολ Σάιμον και Αρτ Γκαρφάνκελ, το οποίο θεωρείται ένα από τα πιο κλασικά τραγούδια της φολκ μουσικής.

Παρών στο δείπνο ήταν και ο προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος καθόταν μάλιστα μόλις δύο θέσεις μακριά από τον αμερικανό πρόεδρο –εκ δεξιών του –και ακριβώς δίπλα στον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα.

Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς πως σε ένα αντίστοιχο δείπνο επίσκεψης του έλληνα Προέδρου της Δημοκρατίας στον αμερικανό πρόεδρο στις ΗΠΑ στο τραπέζι θα έπρεπε να κάθονται όλοι οι θρησκευτικοί ηγέτες της Αμερικής, οι οποίοι δεν είναι και λίγοι…

Οι Αμερικανοί όμως φαίνεται ότι έχουν βγει από τη δύσκολη θέση και δεν προσκαλούν κανέναν. Γιατί το έχουν επιλύσει και συνταγματικά: οι ΗΠΑ είναι επίσημα ένα κοσμικό κράτος· η Πρώτη Τροποποίηση του Συντάγματος «εγγυάται την ελεύθερη άσκηση της θρησκείας και απαγορεύει την εγκαθίδρυση οποιασδήποτε θρησκευτικής εξουσίας».

Αλλωστε, για να συμπληρώσω τις εγκυκλοπαιδικές μας γνώσεις, στις ΗΠΑ συναντάμε χριστιανούς (προτεστάντες, ρωμαιοκαθολικούς, ευαγγελικούς και ορθοδόξους), μορμόνους, μάρτυρες του Ιεχωβά, ιουδαϊστές, βουδιστές, μουσουλμάνους και ινδουιστές, ενώ με βάση τα στατιστικά στοιχεία 16,1% των Αμερικανών δηλώνουν αγνωστικιστές ή άθεοι…

Η υποδοχή του αμερικανού προέδρου στο Ελ. Βενιζέλος από τον υπουργό Εθνικής Αμυνας ήταν το θέμα που ανέδειξε χθες Το Ποτάμι, τόσο σε επίπεδο συμβολισμών όσο και από άποψης πρωτοκόλλου.

Εξηγούμαι παραθέτοντας τα σχόλιά τους. Πρώτος σχολίασε την απόφαση να υποδεχθεί τον πρόεδρο των ΗΠΑ ο Πάνος Καμμένος ο Σταύρος Θεοδωράκης με ένα τιτίβισμα: «Μιχαλολιάκος – Καμμένος, οι μόνοι που πανηγύρισαν την εκλογή Τραμπ. Και ο Τσίπρας στέλνει τον Καμμένο να υποδεχθεί τον Ομπάμα!».

Θα μπορούσε πάντως, λέω εγώ, ο επικεφαλής του Ποταμιού να αναγνωρίσει έστω ότι ο Καμμένος έκανε την καρδιά του πέτρα και υποδέχθηκε τον ηγέτη της νέας τάξης πραγμάτων. Και του χάλασε και το πλάνο η σημαία που κυμάτισε λόγω αέρα.

Οπως θύμισε αργότερα η υπεύθυνη του γραφείου Τύπου του κόμματος Λίνα Παπαδάκη, «τον Μπιλ Κλίντον το ’99 τον είχε υποδεχθεί ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Παπανδρέου. Και τον Τζορτζ Μπους το ’91 ο τότε πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής. Ενώ την καγκελάριο Μέρκελ και τον πρόεδρο Ολάντ τούς είχε υποδεχθεί στο αεροδρόμιο ο ίδιος ο κ. Τσίπρας και παλιότερα ο κ. Σαμαράς ως πρωθυπουργός. Και βέβαια τον πρόεδρο Ομπάμα στην υπόλοιπη Ευρώπη τον υποδέχονται ή υπουργοί Εξωτερικών ή αρχηγοί κρατών» και αναρωτήθηκε κλείνοντας το σχόλιό της «γιατί δέχθηκε αυτή την απρέπεια ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας;».

Το απόγευμα πρέπει να σας πω όμως ότι ο Θεοδωράκης ασχολήθηκε και με όσους διαφωνούν με την επίσκεψη του πλανητάρχη, ήτοι εκείνους που διαδήλωναν.

«Τους ακούω», έγραψε στο facebook, «και δεν θέλω να το πιστέψω. Κάποιοι τοπικοί παράγοντες, κάποιοι επαγγελματίες συνδικαλιστές επιμένουν να ταυτίζονται με τους ψεκασμένους της Ακροαριστεράς και της Ακροδεξιάς που αναφωνούν “Obama go home”. Ο πρόεδρος Ομπάμα έχει βρεθεί δίπλα μας σε όλη τη διάρκεια της κρίσης και η επίσκεψή του στην Ελλάδα, έστω και στο τέλος της θητείας του, στέλνει ένα θετικό μήνυμα για τη χώρα».

Το καλύτερο όμως σας το άφησα για το τέλος. Ο επικεφαλής του Ποταμιού ζήτησε να «μεταφέρει κάποιος στον Μπαράκ Ομπάμα την παραίνεση ενός κρητικού μαντιναδολόγου». Ποια ήταν αυτή: «Ομπάμα φίλε των φτωχών / γίνε και των προσφύγων / γίνε ελπίδα των πολλών / και φόβος των ολίγων». Εγώ τι να πω; Ο Μπαράκ –ως γνωστόν –έχει χιούμορ, νομίζω θα το εκτιμούσε.