Το (όποιο) σασπένς τελείωσε. Δυόμισι μήνες αφότου παραιτήθηκε από υπουργός Οικονομίας προκειμένου να αφιερωθεί στο προσωπικό του «υπερκομματικό» κίνημα, το En Marche! (Εμπρός!), ο Εμανουέλ Μακρόν έκανε χθες αυτό που όλοι θεωρούσαν από καιρό δεδομένο: δήλωσε υποψήφιος για τη γαλλική προεδρία το 2017. Το τάιμινγκ θεωρείται κάθε άλλο παρά τυχαίο: την Κυριακή διεξάγεται στη Γαλλία ο πρώτος γύρος της primaire των Ρεπουμπλικανών. Επισημοποιώντας την υποψηφιότητά του, ο Μακρόν στέλνει ένα μήνυμα στους (κεντρο)δεξιούς δυνάμει ψηφοφόρους του και μπορεί να ελπίζει σε αυτό που η «Μοντ» αποκαλούσε χθες «μια μικρή αποσυσπείρωση του στρατοπέδου Ζιπέ».

Σε απλούστερα ελληνικά: ο Μακρόν δεν θέλει να πάρει το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών ο Αλέν Ζιπέ. Γιατί έτσι δεν θα έμενε πολύς χώρος (για εκείνον) ανάμεσα στον υποψήφιο της Δεξιάς και στον υποψήφιο της Αριστεράς. Με μια νίκη τού σαφώς πιο σκληροπυρηνικού Νικολά Σαρκοζί, ο χώρος αυξάνεται. Και από χθες ο Ζιπέ, το φαβορί σύμφωνα με όλες τις προηγούμενες δημοσκοπήσεις, έχει λόγους να φοβάται πως ένα τμήμα των κεντρώων ψηφοφόρων του θα αποφασίσει να μη συμμετέχει τελικά στην primaire, εκτιμώντας πως ο Μακρόν βρίσκεται πιο κοντά στις ιδέες του.

Μόλις είκοσι λεπτά διήρκεσε η ομιλία του 38χρονου πρώην υπουργού Οικονομίας χθες το πρωί. Το σημείο όπου την έκανε ήταν προσεκτικά επιλεγμένο: ένα κέντρο μάθησης του Μπομπινί, στο Σεν-Σαν-Ντενί, μια λαϊκή συνοικία για αυτόν τον πρώην τραπεζίτη που εισήλθε στην πολιτική πριν από πέντε χρόνια και φιλοδοξεί τώρα να άρει τα μπλοκαρίσματα που, όπως κατήγγειλε, παραλύουν τη Γαλλία. «Το σύστημα έπαψε να προστατεύει εκείνους που θα έπρεπε να προστατεύει» επέμεινε, καταγγέλλοντας μια πολιτική οργάνωση που «ζει μόνο για τον εαυτό της και ενδιαφέρεται περισσότερο για την επιβίωσή της παρά για τα συμφέροντα της χώρας». «Είμαι υποψήφιος για την προεδρία της Δημοκρατίας διότι πιστεύω ακράδαντα πως μπορούμε να πετύχουμε, πως η Γαλλία μπορεί να πετύχει» δήλωσε. «Είναι μια υποψηφιότητα ελπίδας. Θέλω να απελευθερώσω την ενέργεια εκείνων που μπορούν και ταυτόχρονα να προστατεύσω τους πιο αδύναμους». Προτού ξεκινήσει μια σειρά από μετακινήσεις, τόσο στη Γαλλία όσο και στο εξωτερικό, ο Μακρόν φρόντισε να επισημάνει ότι «στόχος μου δεν είναι να συσπειρώσω τη Δεξιά ή να συσπειρώσω την Αριστερά, αλλά να συσπειρώσω τους Γάλλους». Ενας τρόπος να απαντήσει τόσο σε εκείνους που του προσάπτουν προσπάθεια «παρέμβασης» στην primaire της Δεξιάς όσο και εκείνους που τον κατηγορούν πως θα είναι «ο μελλοντικός νεκροθάφτης της Αριστεράς» –η διατύπωση, και πάλι της «Μοντ».

Η γαλλική Αριστερά βρίσκεται ήδη σε δεινή κατάσταση. Η μόνη (μικρή) ελπίδα της είναι να συσπειρωθεί γύρω από έναν υποψήφιο μετά τη δική της primaire τον Ιανουάριο. Ο Μακρόν ωστόσο δεν θέλει να συμμετάσχει σε αυτήν, θεωρεί πως κάτι τέτοιο θα τον επανενέτασσε στο «σύστημα» που καταγγέλλει. Επιπλέον δεν είναι καθόλου βέβαιος πως θα κέρδιζε –το Σοσιαλιστικό Κόμμα τον απεχθάνεται και η βάση του δεν συμφωνεί με το μείγμα νέων και παλαιών, αριστερών και δεξιών προτάσεων που (σιγά σιγά) κάνει. Υπάρχουν πάντως σύμβουλοι του Μακρόν που τον προτρέπουν να το κάνει. Κι έπειτα, υπάρχουν πάντα δύο άγνωστες παράμετροι: ο Φρανσουά Ολάντ και ο Μανουέλ Βαλς. Ο πρώτος δεν έχει ανακοινώσει ακόμα αν θα διεκδικήσει δεύτερη θητεία –η δήλωση υποψηφιότητας του πάλαι ποτέ προτεζέ του εντείνει την πίεση στον γάλλο πρόεδρο. Ο δεύτερος περιμένει να αναγορευτεί «φυσικός διάδοχος» του Ολάντ, σε περίπτωση που επιλέξει να μην είναι τελικά υποψήφιος. Δεν υπάρχει όμως χώρος για δύο «μεταρρυθμιστές», «σοσιαλφιλελεύθερους», «ανανεωτικούς» υποψηφίους και ο Μακρόν πρόλαβε να βγει «Εμπρός!» πρώτος. Ο πόλεμος μόλις αρχίζει.

Κοντά στο Ελιζέ το αρχηγείο της Λεπέν

Το αρχηγείο της προεκλογικής της εκστρατείας, λιγότερο από δύο χιλιόμετρα μακριά από το Ελιζέ, εγκαινίασε χθες η Μαρίν Λεπέν. Η επικεφαλής του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία για να διακηρύξει πως μια ηγετική τριάδα αποτελούμενη από την ίδια, τον Ντόναλντ Τραμπ και τον Βλαντίμιρ Πούτιν «θα ήταν καλή για την παγκόσμια ειρήνη».