Για να μπορέσει να τιμήσει «τους αγώνες του ελληνικού λαού και της νεολαίας για εθνική ανεξαρτησία, δημοκρατία και λαϊκή κυριαρχία», όπως είπε ο ίδιος, ο Πρόεδρος της Βουλής αναγκάστηκε να πάει στο Πολυτεχνείο στις 8 το πρωί κι αφού είχε σχηματιστεί μια ανθρώπινη αλυσίδα από περίπου εκατό μέλη του ΣΥΡΙΖΑ για να τον προστατεύσει. Ακόμη κι έτσι, πάντως, ο Νίκος Βούτσης απολαμβάνει ένα επίπεδο και μια ποιότητα δημοκρατίας που άλλοι εκπρόσωποι της πολιτείας ή εκπρόσωποι άλλων κομμάτων δεν μπορούν καν να διανοηθούν. Πότε ήταν η τελευταία φορά που κατέθεσε στεφάνι το ΠΑΣΟΚ;
Το ερώτημα είναι ιστορικού ενδιαφέροντος, αφορά το παρελθόν. Πιο σημαντικά είναι τα ερωτήματα που αφορούν το μέλλον. Θα καταθέσει και του χρόνου στεφάνι ο ΣΥΡΙΖΑ; Και τι ώρα; Ή οι εκπρόσωποί του θα βρεθούν στη θέση όλων εκείνων των συναδέλφων τους που δεν τολμούν να περάσουν ούτε έξω από το Πολυτεχνείο και για τους οποίους όλα αυτά τα χρόνια δεν είχαν εκφράσει την παραμικρή συμπαράσταση;
Ο Πρόεδρος της Βουλής και τα υπόλοιπα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που πήγαν προχθές να καταθέσουν στεφάνι στο μνημείο του Πολυτεχνείου δεν έπεσαν φυσικά μόνο θύματα εκείνης της παλιάς τους αδράνειας –αν ήταν μόνο αδρανείς και όχι και σπόνσορες της «δίκαιης οργής». Η σημερινή τους αγοραφοβία, πάντως, δεν είναι άσχετη με τη στάση τους. Οπως ο Μάρτιν Νίμελερ, ο γερμανός αντιναζιστής πάστορας και δημιουργός του «Πρώτα ήρθαν», όταν έπεφταν θύματα της βίας οι άλλοι, εκείνοι δεν μίλησαν επειδή υποτίθεται ότι δεν ήταν σαν τους πασόκους ή τους ΝουΔου. Και τώρα που πέφτουν θύματα της βίας οι ίδιοι, δεν υπάρχει για να μιλήσει κανείς.