Τελευταία ευκαιρία

Πέρα από όσα δημοσίως είπε ο πρόεδρος Ομπάμα για την Ελλάδα, το χρέος το φιλότιμο και τη… σπανακόπιτα (και παρακάμπτω εντελώς τις αναφορές στο ούζο – τελικά μου φαίνεται πως μας έχουν όλοι για τη χώρα του… χαβαλέ, ότι ζούμε και αναπνέουμε μόνο για το ούζο…), ιδιαίτερη σημασία έχει η παραίνεσή του στις κατ’ ιδίαν συνομιλίες τόσο με τον Πρόεδρο Προκόπη (Παυλόπουλο) όσο και με τον πρόεδρο Τσίπρα «λύστε τώρα το Κυπριακό, ίσως είναι η τελευταία ευκαιρία».

Δεν γνωρίζω πόσο πολύ εισακούστηκε ο πρόεδρος Ομπάμα από τους δικούς μας, γνωρίζω όμως από τις πηγές μου στην Κύπρο ότι βρισκόμαστε (δόξα τω Θεώ, Παναγία μου) ένα βήμα πριν από τη συγκρότηση πολυμερούς Διάσκεψης για την επίλυση του προβλήματος.

Μου είπαν ακόμη και το διάστημα σύγκλησης: θα είναι, λέει, μεταξύ 10 και 18 Δεκεμβρίου αυτού του χρόνου και πλην των εγγυητριών δυνάμεων (Ελλάδα, Τουρκία, Βρετανία) και των εκπροσώπων των δύο κοινοτήτων, του προέδρου Αναστασιάδη και του τουρκοκύπριου ηγέτη Ακιντζί, θα κληθούν να μετάσχουν οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα, η Γαλλία που είναι τα υπόλοιπα μέλη, πλην της Βρετανίας, του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Και μαζί φυσικά και ο γενικός γραμματέας του Οργανισμού Μπαν Κι Μουν. Το πότε θα συγκληθεί η πολυμερής Διεθνής Διάσκεψη για το Κυπριακό θα αποφασιστεί την Κυριακή ή τη Δευτέρα, αφού Αναστασιάδης και Ακιντζί ολοκληρώσουν τις επαφές που έχουν σε Αθήνα και Αγκυρα αντιστοίχως και επιστρέψουν στο Μον Πελεράν της Ελβετίας…

Λεπτές ισορροπίες

Η πηγή μου στη Λευκωσία, που είναι ίσως από τους καλύτερους γνώστες του Κυπριακού λόγω της πολύχρονης ενασχόλησής του με το πρόβλημα, μου επεσήμανε ότι υπάρχουν φυσικά ζητήματα σοβαρά που απομένουν προς διευθέτηση πριν φτάσουμε στην πολυμερή Διεθνή Διάσκεψη. Και δεν είναι μόνο το εδαφικό, είναι και το θέμα της ασφάλειας του ομόσπονδου κράτους που θα δημιουργηθεί στη θέση της σημερινής Κυπριακής Δημοκρατίας.

Επί του συγκεκριμένου, της ασφάλειας δηλαδή, φαίνεται ότι στους κόλπους της ελληνικής κυβέρνησης υπάρχει μια τάση «να ξαναδούν» το περιεχόμενο του σχεδίου που συνέταξε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς – και αυτό δεν άρεσε καθόλου στον υπουργό Κοτζιά. Διότι πιστεύει ότι η βιωσιμότητα της όποιας λύσης θα κριθεί κυρίως από το θέμα της ασφάλειας.

Δεν θέλω να πω τίποτε περισσότερο, και ειδικότερα γιατί πρέπει να «ξαναδούν» – και μάλιστα τώρα – ένα σχέδιο το οποίο ο Κοτζιάς τούς είχε παραδώσει από αρκετου χρόνου. Και δεν θα πω διότι οι στιγμές είναι κρίσιμες και η κατάσταση εξαιρετικά λεπτή. Τόσο που το παραμικρό μπορεί να ανατρέψει το κλίμα. Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να περιμένουμε και να αναπέμπουμε ευχές…

Πολύ άργησε

Είδα και το βίντεο με φόντο τον Παρθενώνα που μας έστειλε ο πρόεδρος Ομπάμα μετά την αναχώρησή του από την Ελλάδα χθες πρωί πρωί και είπα μέσα μου «αυτό περιμέναμε να κλείσουμε». Ο τύπος μού θύμισε κλασική περίπτωση «καληνυχτάκια», από αυτούς δηλαδή που βγάζουν ραντεβού μια γκόμενα, την πηγαίνουν σε ένα ωραίο εστιατόριο και να οι φιλοφρονήσεις, και να οι προπόσεις, και να τα υπονοούμενα, και όταν φτάνει η ώρα στο «διά ταύτα» λένε ένα ωραίο «καληνύχτα» και χάνονται στο σκοτάδι αφήνοντας την άλλη σύξυλη!

Πριν σπεύσουν να μου την «πέσουν» διάφοροι όψιμοι αμερικανόφιλοι – τύπου Καρτερού! – θα εξηγήσω το γιατί: τα έξι από τα οκτώ χρόνια της κρίσης η χώρα τα πέρασε με πρόεδρο των ΗΠΑ, τον Μπαράκ Ομπάμα. Είδατε εσείς να κάνει κάτι το θεαματικό για την Ελλάδα, να βγει, ας πούμε, και να τραβήξει το αφτί των Γερμανών δημόσια και να τους πει όσα μας έλεγε εμάς προχθές εδώ, ότι «δεν είναι λύση η λιτότητα»; Εγώ δεν θυμάμαι. Τι θυμάμαι; Τις παραινέσεις έμμεσες ή άμεσες, ήπιες ή σκληρές, προς τρεις – τέσσερις πρωθυπουργούς (Παπανδρέου, Παπαδήμος, Σαμαράς, Τσίπρας) να επιταχύνουμε τις μεταρρυθμίσεις και να υλοποιήσουμε τις δεσμεύσεις. Μονόλογος. Ποίημα κανονικό. Κασέτα.

Τίποτε άλλο δεν ακούσαμε, από το ’10 και μετά από την κυβέρνησή του και τον ίδιο. Και αν ήθελε να κάνει κάτι ουσιαστικό για το χρέος, θα έπρεπε να ξεκινήσει αυτή την προσπάθεια πριν από 3 χρόνια, όχι τώρα που σε ενάμιση μήνα αποχωρεί και θα κάνει εκδρομές για να σκοτώσει τον χρόνο του.

Εντάξει, Θανάση (Καρτερέ);

Βιντεοταινία

Υποθέτω πως ναι. Αν και όπως διάβασα στο άρθρο του φίλου μου Θανάση στην «Αυγή», κακώς επισημάναμε το θλιβερό θέαμα που παρουσίαζε ο πρόεδρος Αλέξης κατά τη συνάντηση με τον Ομπάμα στο Μέγαρο Μαξίμου το μεσημέρι της Τρίτης. Το κάναμε από εμπάθεια, μικροψυχία και διότι… δαγκώσαμε το πουλί μας από την επιτυχία Τσίπρα (τς… τς… τς… Θανάση, κακές λέξεις, αυτό είναι το ήθος της Αριστεράς;)!

Δίκιο έχει. Αν θέλαμε να είμαστε απολύτως ακριβείς, θα έπρεπε να περιγράψουμε την εικόνα Ομπάμα – Τσίπρα εκεί στο σαλονάκι του γραφείου Τσίπρα ως εξής: έμοιαζε σαν να είχε κληθεί να παίξει ο Ντένζελ Ουάσιγκτον guest στο «Καμικάζι αγάπη μου» με τον Στάθη Ψάλτη και τον Σταμάτη Γαρδέλη!

Μόνο η Καίτη Φίνου να κόβει βόλτες έλειπε για να συμπληρωθεί το cast…

Πολλά λόγια

Για όσους, τέλος, δεν έχουν συνέλθει από τη διέλευση του Ομπάμα από την Αθήνα και εξακολουθούν να παραληρούν από ενθουσιασμό, αναφέρω απλώς ότι τα νέα από το Βερολίνο δεν είναι καθόλου καλά για μας και το πρόβλημά μας – το χρέος δηλαδή. Και η Μέρκελ το ξέκοψε, αλλά και ο Σόιμπλε, με νέα αυστηρή δήλωση ότι όποιος εισηγείται κούρεμα του χρέους υπονομεύει τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν στην Ελλάδα. Απομένει να δούμε τι θα γίνει στη μίνι Διάσκεψη Κορυφής με τη συμμετοχή του Ολάντ και του Ρέντσι. Αλλά οι Γερμανοί «νάιν»!

Αχ, τι ωραία που τα είπε ο Ομπάμα. Και τι άρχοντας, και τι φινετσάτος, και τι στυλ, και πόσο ομιλητικός, και τι συγκλονιστικός που ήταν στην ομιλία του στο Ιδρυμα Νιάρχος, και πόσο προσηνής και ευπροσήγορος, και… και…

Ναι, αλλά όπως λένε και στην εύανδρο Ηπειρο σε ανάλογες περιπτώσεις, «λάδι πολύ και τηγανίτα τίποτα».

Με τις υγείες μας λοιπόν…

Προς τιμήν Σοφούλη

«Ξανασμίγουν τ’ αηδόνια» θα μπορούσε να είναι ο τίτλος της εκδήλωσης που πραγματοποιείται την προσεχή Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2016, στις 6.30 μ. μ. στο ξενοδοχείο Royal Olympic στου Μακρυγιάννη, αντί του «Παιδεία και ανάπτυξη», που έχουν επιλέξει οι διοργανωτές. Οπου διοργανωτές το Δίκτυο για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη (λέγε με Αννα Διαμαντοπούλου) και ο Κύκλος Ιδεών για την Εθνική Ανασυγκρότηση (λέγε με Βαγγέλη Βενιζέλο να είσαι μέσα).

Η εκδήλωση πραγματοποιείται προς τιμήν του σεβάσμιου καθηγητή (και ένα φεγγάρι και πολιτικού) Κωνσταντίνου Μαν. Σοφούλη και φυσικά θα απευθύνουν χαιρετισμό και ο Βενιζέλος και η Διαμαντοπούλου – που, αν δεν κάνω λάθος, είναι η πρώτη φορά που συνυπάρχουν σε πάνελ εδώ και πολλά χρόνια…

Κεντρικός ομιλητής θα είναι ο κύριος Σοφούλης και στο πάνελ θα καθήσουν ο Θανάσης Βακάλης, πρόεδρος του αγροτικού συνεταιρισμού ΘΕΣγάλα, ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος, διευθύνων σύμβουλος της Chipita, ο Κώστας Καλτσάς, σχολικός σύμβουλος, ο Ιωάννης Καρακάσης, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, και η Εφη Τσακαλίδου, καθηγήτρια στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τον ρόλο του συντονιστή θα έχει ο γνωστός χειρουργός Χρήστος Δερβένης, αντιπρόεδρος του Κύκλου.

Οσοι πιστοι προσέλθετε. Για να ακούσετε και καμιά κουβέντα της προκοπής δηλαδή…