Ηταν φθινόπωρο του 2009. Η χώρα δεν είχε χρεοκοπήσει ακόμα, το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου είχε συνθλίψει τη ΝΔ του Κώστα Καραμανλή και μολονότι το σύνθημα «Λεφτά υπάρχουν» φάνταζε σε πολλούς ρεαλιστικό, ο τότε πρωθυπουργός προσπαθούσε να περικόψει υπουργεία, στην κατεύθυνση του μικρότερου και πιο ευέλικτου κυβερνητικού σχήματος που κατά κανόνα υπόσχονται προεκλογικά οι πολιτικοί αρχηγοί. Τελικά, έκανε μερικές στοχαστικές προσαρμογές. Αλλαξε ονομασίες, χώρισε και συγχώνευσε και εντέλει κατήργησε το υπουργείο Μακεδονίας – Θράκης. Εντελώς; Οχι εντελώς. Το μετονόμασε σε Γενική Γραμματεία Μακεδονίας – Θράκης και το υπήγαγε στο, υπό τον Γιάνη Ραγκούση, υπουργείο Εσωτερικών.

Ο χρόνος πάγωσε. Ο λατρεμένος παππούλης Ανθιμος δεν μπορούσε να το πιστέψει. Μα να καταργείται το υπουργείο που κόσμησαν με την παρουσία τους ένας Στέλιος Παπαθεμελής, ένας Γιώργος Τζιτζικώστας, ένας Φίλιππος Πετσάλνικος, ένας Γιάννης Μαγκριώτης, ένας Χάρης Καστανίδης, ένας Μαργαρίτης Τζίμας. Πριν σχισθεί όμως το παραπέτασμα του ναού (του Αγίου Δημητρίου), στη Θεσσαλονίκη ανήλθε, τον Οκτώβριο του 2009, η Θεοδώρα Τζάκρη. Η νέα, τότε, υφυπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης απέκτησε μόνιμο γραφείο σε ένα πρώην υπουργείο ακριβώς με τα ίδια καθήκοντα που είχαν οι παλιότεροι. Να παρίσταται σε διάφορες θρησκευτικές ή στρατιωτικές τελετές, να συναντά τοπικούς παράγοντες, να ταξιδεύει στη Βόρεια Ελλάδα και να δίνει συνεντεύξεις στα τοπικά ΜΜΕ. Μοναδική διαφορά ότι, αυτή τη φορά, στους μακρείς διαδρόμους της Γενικής Γραμματείας του πρώην υπουργείου και μετέπειτα υφυπουργείου ηχούσαν τα τακούνια των Λουμπουτέν, των διάσημων παπουτσιών με τις κόκκινες σόλες τα οποία η Θεοδώρα Τζάκρη ήταν η πρώτη πολιτικός που τα ανέδειξε.

Τον ρόλο της υφυπουργού, υπεύθυνης σε Γενική Γραμματεία, τον κράτησε έως τον Ιούνιο του 2011. Εκτός κυβέρνησης, όμως, είχε φαίνεται πολύ χρόνο για να σκεφτεί. Αποφάσισε να δει μπροστά. Εβλεπε ήδη ότι το ΠΑΣΟΚ συρρικνώνεται, εισπράττοντας τη μερίδα του λέοντος της αγανάκτησης της ελληνικής κοινωνίας για τα Μνημόνια, που θεωρήθηκαν υπεύθυνα για την κατάρρευση του επιπέδου της ζωής, την καταρράκωση της μεσαίας τάξης, την έξαρση της ανεργίας, τη νέα φτώχεια. Και μολονότι ΠΑΣΟΚ, προετοίμαζε την ηρωική έξοδο. Προετοίμαζε δηλαδή τη μετάβαση από την διότητα της βουλευτίνας σε εκείνη της βουλεύτριας.

Η αλήθεια είναι ότι τη Θεοδώρα Τζάκρη την είχαμε προσέξει στις σατιρικές εκπομπές της τηλεόρασης, όταν απλή βουλευτίνα τραβούσε τα φώτα της δημοσιότητας για τις εκκεντρικές εμφανίσεις της που συνδυάζονταν άψογα με την άρθρωσή της. Δικηγόρος Γιαννιτσών, συχνά έπεφτε θύμα της ευφράδειάς της. Οπως ο Λούκι Λουκ πυροβολεί πιο γρήγορα απ’ τη σκιά του, έτσι η Θεοδώρα Τζάκρη μιλά πιο γρήγορα απ’ όσο μπορεί ένας μέσος εγκέφαλος να αντιληφθεί τι λέει –κι αυτό παράγει ένα είδος αστείου.

Πριν γίνει πανελληνίως γνωστή, είχε καταφέρει να ξεχωρίσει στην τοπική κοινωνία όπου ζούσε και δραστηριοποιούνταν επαγγελματικά. Εξελέγη στη νομαρχία από το 1998, ένα φεγγάρι διετέλεσε και αντινομάρχης, ενώ το 2004 εξελέγη βουλευτής Πέλλας του ΠΑΣΟΚ, υπερκέρασε μάλιστα τον αδιαφιλονίκητο έως εκείνη την εποχή στην Πέλλα βαμμένο εκσυγχρονιστή Γιώργο Πασχαλίδη. Την πρώτη εκείνη περίοδο, μάλιστα, υπήρξε και μέλος της διακομματικής επιτροπής για το ντόπινγκ –τότε που τα αναβολικά του πρωταθλητισμού μπερδεύονταν με το αθάνατο ελληνικό DNA. Στην πορεία κατηγορήθηκε για νεποτισμό (ότι διόρισε, δηλαδή, ψηφοφόρους της) κι ότι χρησιμοποίησε για οικογενειακό όφελος την πολιτική εξουσία της. Την έψεξαν, δηλαδή, ότι ενέμετο κι αυτή το κράτος. Δεν βαριέστε, έτσι κάνουν όλες (και όλοι).

Επίσης, ψήφισε το πρώτο Μνημόνιο, όπως αργότερα ψήφισε και το δεύτερο. Αλλά, στο μεταξύ, είχε αρχίσει να διαφοροποιείται και φραστικά από το ΠΑΣΟΚ και έψαχνε πρόσβαση στον ΣΥΡΙΖΑ που μπορούσε να δει ότι έρχεται.

Και στις 11 Νοεμβρίου 2013 έκανε το μεγάλο βήμα. Κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας επί πρότασης δυσπιστίας που είχε καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ έναντι της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, η Θεοδώρα Τζάκρη υπερψήφισε την πρόταση, προκαλώντας την αυθωρεί και παραχρήμα διαγραφή της. Πώς αιτιολόγησε την ψήφο της; «Η κυβέρνηση αυτή χαρακτηρίζεται από πλεόνασμα κοινωνικής αναλγησίας, ανικανότητας, από έλλειμμα δημοκρατίας και σχεδίου για την έξοδο απ’ την κρίση» είπε. Και πήγε παραπέρα.

Τα υπόλοιπα είναι ευνόητα. Η Θεοδώρα Τζάκρη προσχώρησε στον ΣΥΡΙΖΑ. Επανεξελέγη βουλεύτρια πλέον (σύμφωνα με το συριζαϊκό λανγκάζ), συνέχισε να φοράει ακριβά ρούχα και ενώ η ρητορική τής επανάστασης ήταν πλέον ένα από τα καινούργια πολιτικά αξεσουάρ της, δεν δίστασε να ψηφίσει και το τρίτο Μνημόνιο –αφού πριν είχε στηρίξει την πεντάμηνη περίοδο της καταστροφής, την περίοδο Βαρουφάκη, της περήφανης διαπραγμάτευσης, του δημοψηφίσματος της κυβίστησης και την καταστροφή των capital control.

Η αλήθεια είναι ότι οι συριζαίοι που ψηφίζουν Μνημόνια λυπούνται πολύ. Ισως για να απαλύνει τη λύπη της, ο Αλέξης Τσίπρας διόρισε τη Θεοδώρα Τζάκρη, τη γυναίκα που έχει ψηφίσει και τα τρία Μνημόνια, υφυπουργό Βιομηχανίας. Εμεινε ώς τον πρόσφατο ανασχηματισμό. Εκκαθαρίστηκε από την κυβέρνηση με άλλους πασοκογενείς. Αλλά η Θεοδώρα Τζάκρη παραμένει βουλεύτρια και επαναστάτρια. Και δεν μπορεί να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι κάποτε τελειώνει η δόξα του κόσμου.

Δικαιούται. Στο κάτω κάτω, ένα τέταρτο Μνημόνιο είναι εφικτό –και η βουλεύτρια Πέλλας έχει την τεχνογνωσία.