Ποιο είναι το πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου; Προσέξτε, το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. Η απάντηση του συρμού αναφέρει: «Στήνονται αγώνες και επωφελείται συγκεκριμένη ομάδα η οποία ελέγχει τη διαιτησία». Αν ήταν τόσο απλό το πρόβλημα, όπως τουλάχιστον γίνεται αντιληπτό από τον πιο απλό φίλαθλο έως τους δοκησίσοφους του Euro 2004, τότε η λύση θα ήταν επίσης απλή.
Ο αγαπητός συνάδελφος Βασίλης Λαμπρόπουλος δίνει μια ιδέα του τι ακριβώς συμβαίνει στο ελληνικό ποδόσφαιρο, στο χθεσινό «Βήμα της Κυριακής».
«Κάθε χρόνο σημειώνονται από 200 έως 600 σοβαρά επεισόδια στα γήπεδα της χώρας, ενώ καταγράφονται από 30 έως 50 “ραντεβού” χούλιγκαν για να λύσουν τις διαφορές τους. Τα τελευταία χρόνια έχουν σημειωθεί τουλάχιστον 25 επιθέσεις με βόμβες, Καλάσνικοφ κ.ά. με στόχο αθλητικούς συνδέσμους, αντίπαλους οπαδούς κ.λπ. Παράλληλα έχουν διαπιστωθεί σχέσεις “χούλιγκαν” με αντιεξουσιαστές αλλά και μέλη της Χρυσής Αυγής».
Σημειώνει επίσης την περίεργη παρουσία κάποιων αξιωματικών και τη σχέση που έχουν αναπτύξει με ποδοσφαιρικούς παράγοντες, ενώ επισημαίνει πως το Τμήμα Αντιμετώπισης της Αθλητικής Βίας είναι υποστελεχωμένο και φυσικά αδύναμο να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις.
Το πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου έχει ρίζες στο κοινό έγκλημα και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ούτε με αφορισμούς ούτε με κοινότοπες ανακοινώσεις αποδοκιμασίας. Ακόμα περισσότερο, από ανθρώπους όπως ο Κωστάκης Κουτσοκούμνης που αποδεδειγμένα δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο δύσκολο έργο της εξυγίανσης.