Αραγε θα κολλήσει η δεύτερη αξιολόγηση στην Παιδεία; Οχι, υπάρχουν σοβαρότερα ζητήματα, τα εργασιακά και τα δημοσιονομικά, εξαιτίας των οποίων η διαπραγμάτευση προχωρά σημειωτόν. Ωστόσο τα πηγαινέλα του τρίτου κατά σειράν υπουργού Παιδείας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για συναντήσεις με τους δανειστές έχουν τη σημασία τους.
Αφορμή είναι η πολυσυζητημένη παρέμβαση της κυβέρνησης στην ιδιωτική Εκπαίδευση. Αναγκαία δεν φαίνεται να ήταν. Ο χώρος είναι προνομιούχος, ενώ αυξάνεται και ο αριθμός των μαθητών στα ιδιωτικά σχολεία –ένδειξη της αποτυχίας της κυβερνητικής πολιτικής στη δημόσια Εκπαίδευση. Αρα δύσκολα φαντάζεται κανείς ότι οι σχολάρχες θα προχωρούσαν σε κύμα απολύσεων. Παρ’ όλ’ αυτά η κυβέρνηση παρενέβη για να βάλει όρια και, κυρίως, να προκαλέσει μια αντιπαράθεση ανάμεσα στους ιδιοκτήτες των σχολείων και τα σωματεία.
Η παρέμβαση έχει διαφανή πολιτική υστεροβουλία. Ανήκει όμως σε άλλες εποχές. Εξού και η κυβέρνηση, διά του υπουργού Γαβρόγλου, σύρεται τώρα προς το να ξεψηφίσει κάτι που έχει ψηφίσει. Κάτι που δεν την εξυπηρετεί πολιτικά. Οπως δεν την εξυπηρετούσε πολιτικά το μέτωπο με την Εκκλησία, εξού και η επιτόπου στροφή στον ανασχηματισμό.
Το μελαγχολικό συμπέρασμα είναι ότι οι κυβερνώντες, αντί να λύνουν προβλήματα, ενδιαφέρονται, πρωτίστως, να τα προκαλούν. Και μάλιστα σε τομείς που βρίσκονται εκτός της επικράτειας του Μνημονίου –άρα προσφέρονται για δημιουργική πολιτική.
