Αποτελεί ίδιον των ανθρώπων να αναζητούν τρόπους διαφυγής από την πραγματικότητα. Ιδιαίτερα για έναν χώρο όπως είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο, κάθε τέτοια προσπάθεια πρέπει να αντιμετωπίζεται με επιείκεια.

Από τη σεζόν 1979-1980, όταν το λαϊκό άθλημα πέρασε τον Ρουβίκωνα του επαγγελματισμού, ο αριθμός των ομάδων που συμμετείχαν στο πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής και στη συνέχεια της Σούπερ Λίγκας άλλαξε επτά φορές!

Οι ποδοσφαιρικές παλινωδίες είχαν, στις περισσότερες των περιπτώσεων, πολιτικά ελατήρια για να ικανοποιούνται οι περιφέρειες των υπουργών.

Η καραμέλα για τις συνεχείς αλλαγές ήταν η αναβάθμιση του πρωταθλήματος και η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας που θα επέφερε ταυτόχρονη αύξηση στα έσοδα.

Στην περίοδο των μεγάλων αλλαγών που ζει η χώρα μας ήταν αναπόφευκτο να πέσουν και οι πολιτικές μάσκες του ποδοσφαίρου. Οχι όμως και οι επιχειρηματικές.

Η μελέτη των διεθνών οίκων Deloitte και PwC για την αναβάθμιση της Σούπερ Λίγκας είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της μεγάλης χορηγού της, της Nova. Και στα τρία σενάρια που παρουσιάστηκαν, το ένα με 16 ομάδες και τα άλλα δύο με 14, έχουν κοινό παρονομαστή ένα μίνι πρωτάθλημα, που θα διεξάγεται μετά το πέρας του πρωταθλήματος για να αναδεικνύεται ο πρωταθλητής. Προτάσεις που ουσιαστικά καταργούν την έννοια του πρωταθλήματος και πολλαπλασιάζουν τους αγώνες υψηλού ενδιαφέροντος για προφανείς λόγους. Μετάρσιες σκέψεις για ένα νεκρό ποδόσφαιρο.

Τελευταία Νέα