Η ανάλυση έγινε με όρους προπονητή της εξέδρας. Ποιος, έλεγαν, ήταν ο ιδανικότερος για να παίξει «man to man» τον Καμμένο –έναν παίκτη που δεν διακρίνεται για την προσήλωσή του στο ευ αγωνίζεσθαι; Ποιο εξτρέμ έχει φαρμακερό δεξί και τα πνευμόνια για να καλύψει –τρέχοντας και μιλώντας ταυτόχρονα –όλη την πτέρυγα μόνος του;
Με αυτό το σκεπτικό ερμηνεύτηκε η επιλογή του Αδωνη Γεωργιάδη για το μαρκάρισμα του υπουργού Αμυνας. Το σκεπτικό φάνηκε να επιβεβαιώνεται με την επίσκεψη στο «Πεντάγωνο». Στόχος ήταν ο επαναπατρισμός των ενστόλων στη ΝΔ. Δεν ήταν μόνο οι εμψυχωτικές δηλώσεις που προορίζονταν να αφυπνίσουν την κομματική μνήμη των στρατιωτικών. Είναι και η παρουσία του νέου εκπροσώπου Τύπου της ΝΔ, που διατηρεί σχέσεις με το άλλο κομμάτι των ενστόλων από τη θητεία του στο Προστασίας του Πολίτη.
Η επίσκεψη θα είχε εξαντλήσει τη σημασία της σε αυτά τα επικοινωνιακά αποτελέσματα, αν δεν είχε συνδυαστεί με την πρόταση στράτευσης στα 18. Η εξαγγελία δεν συνιστά απλώς προικοδότηση του Γεωργιάδη στον νέο του ρόλο. Απόδειξη ότι, προτού μετρηθεί ο αντίκτυπός της στο συντηρητικό ακροατήριο, πρόλαβε να «τσιμπήσει» ο Καμμένος.
Υιοθετώντας την πρόταση της ΝΔ, ο υπουργός Αμυνας βγήκε απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Εσπευσε να τον γειώσει αμέσως ο ίδιος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, εξαναγκάζοντάς τον εν τέλει σε αναδίπλωση. Φάνηκε έτσι πώς η αξιωματική αντιπολίτευση, επενδύοντας στη δεξιά ατζέντα, μπορεί να αποσταθεροποιήσει τον Καμμένο. Δηλαδή, να ενεργοποιήσει τη μόνη εστία που θα μπορούσε να κλονίσει τον συνεταιρισμό των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Η κυβερνητική πλειοψηφία δεν φαίνεται να κινδυνεύει από τη θωρακισμένη πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ. Αν κινδύνευε, θα κινδύνευε από τους ΑΝΕΛ. Μπορεί ο Καμμένος να δείχνει πολύ εκστασιασμένος από την υλοποίηση των στραταρχικών του φαντασιώσεων, για να ρίξει την κυβέρνηση. Ομως, έχει δείξει ότι είναι πολύ ευάλωτος σε ζητήματα ταυτοτικής πολιτικής –τα λεγόμενα identity politics –όπως τα Θρησκευτικά, το Προσφυγικό και τώρα η στράτευση. Αρα, το αποτέλεσμα της δεξιάς κλίσης της ΝΔ δεν είναι μόνο η προσέγγιση των συντηρητικών ψηφοφόρων. Είναι και το παράπλευρο πριόνισμα του αδύναμου κυβερνητικού εταίρου.
Μα, θέλει όντως η ΝΔ να επισπεύσει τη φθορά των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ; Δεν θέλει να τους δώσει τον χρόνο να αποσυντεθούν; Τα δημοσκοπικά δεδομένα τής υπαγορεύουν ότι πια δεν έχει λόγους να περιμένει για πολύ.
Η απόπειρα διεμβολισμού της κυβέρνησης από τα δεξιά δεν είναι βέβαια χωρίς κόστος. Απειλεί, λένε, να αποξενώσει τους κεντρώους. Πρόκειται ωστόσο για ένα κομμάτι ψηφοφόρων που εκτιμάται ότι δεν θα εμποδιστεί να ψηφίσει τη ΝΔ από προγραμματικές υποσημειώσεις όπως αυτή της στράτευσης. Πρόκειται για ψηφοφόρους που στο τέλος θα ψηφίσουν κυβέρνηση. Θα ψηφίσουν πρωθυπουργό.
