Αναζήτηση
Τα καλά νέα για τη ΝΔ είναι ότι ο Μητσοτάκης έβαλε στη «σκιώδη κυβέρνηση» όποιους είχε.
Τα κακά νέα είναι ότι αυτούς είχε.
Ακούω πως (πάνω – κάτω) τους ίδιους θα έβαζαν κι ο Μεϊμαράκης ή ο Τζιτζικώστας αν είχαν εκλεγεί. Ανούσια παρατήρηση: προφανώς θα έβαζαν τους ίδιους αφού η Κοινοβουλευτική Ομάδα θα ήταν η ίδια.
Κι εδώ το πρόβλημα δεν έχει να κάνει μόνο με τη ΝΔ αλλά συνολικά με το πολιτικό προσωπικό της χώρας.
Διότι ορισμένοι «σκιώδεις» του Μητσοτάκη μπορεί να είναι για κλάματα αλλά να μην ξεχνούμε ότι ζούμε σε μια ευρωπαϊκή χώρα που έχει στην κυβέρνηση τον Πολάκη, τον Σπίρτζη ή τον Παππά. «Μία η άλλη» είναι το θλιβερό ματσάκι.
Απλώς ο Μητσοτάκης διατηρεί ενδεχομένως το ευεργέτημα της αμφιβολίας. Μήπως δηλαδή η πραγματική κυβέρνηση που θα σχηματίσει αποδειχθεί διαφορετική από τη σκιώδη. Ιδωμεν.
Αρκεί βεβαίως να βάλουν κι οι ψηφοφόροι το χεράκι τους.
Διότι εκείνοι για τους οποίους γκρινιάζουμε δεν διορίστηκαν βουλευτές, ούτε βγήκαν με κλήρο. Τους ψήφισε ο ελληνικός λαός.
Αυτός διαλέγει τη στάνη, άρα και το γάλα. Και το σημειώνω για να σταματήσει το καλαμπούρι περί λαϊκής σοφίας. Αν έχει γεμίσει τενεκέδες η Βουλή είναι επειδή κάποιος τους εξέλεξε.
Αλλά τι σημασία έχουν αυτά; Κατά τη γνώμη μου ελάχιστη.
Ούτε ένας Ελληνας δεν θα ψηφίσει ΝΔ επειδή έβαλε ή δεν έβαλε σκιώδη υφυπουργό Ανέμων και Υδάτων τον Καλαμπουρτζή –ούτε καν η μάνα του Καλαμπουρτζή…
Αντιθέτως θα την ψηφίσουν όσοι θέλουν να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ κι ελπίζουν ότι μια κυβέρνηση Μητσοτάκη μπορεί να τον διώξει.
Λυπάμαι που το λέω αλλά οι εκλογές και γενικότερα η πολιτική διαμορφώνονται από τα μεγάλα ρεύματα, θετικά ή αρνητικά. Συνήθως οι διευθετήσεις μεταξύ παράκεντρων αφορούν μόνο τους εμπλεκόμενους.
Και σήμερα που μιλάμε ένα ισχυρό ρεύμα κυριαρχεί στη χώρα: το ρεύμα έξωσης της κυβέρνησης. Το ζούμε καθημερινά, το επιβεβαιώνουν οι δημοσκοπήσεις, το καταγράφουν οι κάλπες όπου κι αν στηθούν –από τους εκπαιδευτικούς έως το ΤΕΕ…
Η έντασή του είναι πρωτοφανής για την Ελλάδα της Μεταπολίτευσης.
Αλλά και το εύρος του. Δεξιοί, κεντροδεξιοί, κεντρώοι, κεντροαριστεροί, ακόμη και αριστεροί έχουν διαμορφώσει στην πράξη ένα ευρύτατο αντικυβερνητικό δημοκρατικό μέτωπο, το οποίο έχει καταργήσει παραδοσιακές διαχωριστικές γραμμές κι έχει ξεπεράσει ακόμη και τους κομματικούς μηχανισμούς της αντιπολίτευσης.
Ειλικρινά δεν μπορώ να προβλέψω τι θα συμβεί έως ότου συμβεί.
Είμαι βέβαιος όμως ότι θα προκύψει μια Ελλάδα η οποία δεν θα έχει καμία σχέση με όσα ξέραμε ώς σήμερα.
Ας είναι καλά ο ΣΥΡΙΖΑ!..
