Αναζήτησα την άποψη ορισμένων εξ αυτών χθες βράδυ, απ’ αφορμή δημοσίευμα της κυπριακής εφημερίδας «Πολίτης», σύμφωνα με το οποίο ο Τσίπρας είναι αυτός που τορπίλισε τη διαγραφόμενη συμφωνία για το Κυπριακό στις συνομιλίες στην Ελβετία. Διότι, λέει, δεν μπορούσε να φέρει το βάρος μιας «νέας Ζυρίχης» –η ομώνυμη αρχική συμφωνία για το Κυπριακό που υπέγραψε ο Καραμανλής ο παλαιότερος (τον Φεβρουάριο του 1959, με τον τούρκο πρωθυπουργό Μεντερές) θεωρείται ως η πηγή της τραγωδίας που πλήττει έκτοτε το νησί.
Οι συνομιλητές μου μού ανέφεραν ότι η αιτία του ναυαγίου πρέπει να αναζητηθεί κυρίως στην τουρκική / τουρκοκυπριακή πλευρά, η οποία υπαναχώρησε από την αρχική δέσμευση για την παραχώρηση της Μόρφου στους Ελληνοκυπρίους. Αλλά μου υπενθύμισαν επίσης αυτό που εδώ και ημέρες είχα γράψει, ότι ο υπουργός Κοτζιάς είχε βαθιές διαφορές απόψεων με τους Ελληνοκυπρίους στο θέμα των εγγυήσεων και της ασφάλειας του κράτους που θα προέκυπτε από την επανένωση των δύο κοινοτήτων.
Το δεύτερο έχει μια βάση. Μπορώ και να το δεχθώ (γνωρίζω μέσες-άκρες για τα αναφερόμενα σε ένα-δυο σχετικά σημειώματα του υπουργού…). Αλλά νομίζω ότι τα περί «νέας Ζυρίχης» δεν είναι αλήθεια. Αντιθέτως, το δικό μου ρεπορτάζ λέει ότι ο Τσίπρας την ήθελε τη συμφωνία. Και πολύ μάλιστα. Γιατί περίμενε ότι θα την κεφαλαιοποιούσε πολιτικά. Σε μια περίοδο κατά την οποία τίποτα δεν του πηγαίνει καλά και το μόνο που (του) συμβαίνει είναι η παρατεινόμενη δημοσκοπική κατάρρευση του ίδιου και του ΣΥΡΙΖΑ, περίμενε τη συμφωνία ως μάννα εξ ουρανού. Μου είπαν μάλιστα ότι αυτό το κλίμα επικρατούσε τη Δευτέρα στο Μαξίμου: «Λύνω το Κυπριακό, γίνομαι εθνάρχης και καθαρίζω»!
Ώς και το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών στον απόηχο των πανηγυρισμών για την επίλυση του Κυπριακού ακούστηκε μεταξύ των ανθρώπων που τον περιτριγυρίζουν στο Μαξίμου (και του φουσκώνουν τα μυαλά).
Δεν θα περιγράψω την απογοήτευση που επικράτησε μετά το ναυάγιο, το θεωρώ περιττό. Ξέρεις τι είναι να περιμένεις το μάννα και να σου πέφτει ο ουρανός στο κεφάλι;
Ολοι στο μαντρί
Τώρα περιμένει την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης ώς τις 5 Δεκεμβρίου. Αλλά μη βάλετε στοίχημα, γιατί θα πάτε κατευθείαν στον «κουβά» –τουλάχιστον αυτό υποστηρίζουν οι πάντες πλέον, εντός και εκτός Ελλάδας.
Ο ίδιος όμως, ο Τσίπρας εννοώ, ατάραχος. Ζήτησε από τους βουλευτές του χθες να ψηφίσουν τα νέα μέτρα, γιατί, όπως τους είπε, μόνο έτσι θα βγει η χώρα από την κρίση. Δεν έχω καμία, μα καμία αμφιβολία ότι θα το κάνουν. Οι άνθρωποι αριστεροί (λέμε τώρα ότι…) είναι, κορόιδα δεν είναι. Γνωρίζουν ότι αν δεν ψηφίσουν τα μέτρα, θα πάμε σε εκλογές και θα τις χάσουν περίπατο. Και μετά «αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις» –από την κατακλείδα του ποιήματος του Κωνσταντίνου Καβάφη «Απολείπειν ο θεός Αντώνιον».
Δεν έκανα τυχαία την επιλογή, ούτε του τελευταίου στίχου του ποιήματος του Αλεξανδρινού ούτε φυσικά του τίτλου –επιδιώκω να κάνω μια ποιητική σύνθεση, ο καλλιτέχνης, με όσα συνέβαιναν επί Αντωνίου, του Σαμαρά, το τελευταίο διάστημα της δικής του πρωθυπουργίας. Καμιά δεκαριά φορές κινδύνευσε να πέσει εκείνη η κυβέρνησή του, πότε από τον Δάνη Τζαμτζή (χάθηκε αυτή η μορφή, πού να βρίσκεται;) και τους περί αυτόν και πότε από τον Μιχάλη Κασσή του ΠΑΣΟΚ (αυτός ξέρω πού βρίσκεται –στα Γιάννενα, έχω μιλήσει μαζί του), για το πότε θα λήγει το… γάλα. Στις τρεις, τις πέντε ή τις επτά ημέρες!
Η κυβέρνηση δεν έπεσε τελικά γιατί του «πέρασε» του Τζαμτζή ή και του Κασσή, δεν έχει την παραμικρή σημασία, αλλά όλοι οι υπόλοιποι πολίτες/ψηφοφόροι της χώρας ενημερώθηκαν καταλεπτώς, και με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, ότι είχαν να κάνουν με μια ετοιμόρροπη κυβέρνηση, η οποία μπορούσε να πέσει με ένα «φου» –και έπεσε, έπειτα από λίγους μήνες.
Τώρα όμως με ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, για να κάνω και μια βουκολικού χαρακτήρα (επι)στροφή με τα προηγούμενα, οι βουλευτές «μπήκαν μωρέ, μπηκάν, μπήκαν τα γίδια στο μαντρί, τα πρόβατα στη στρούγκα, Χρυσούλα μ’ κι αδελφούλα μ’» (παραδοσιακό της Πελοποννήσου, το οποίο έχει «εκτελέσει» μέχρι και η Εφη Θώδη!).
Με καθυστέρηση
Φυσικά αυτά τα λένε στην Πελοπόννησο. Στην εύανδρο Ηπειρο, ας πούμε, από την οποία έχουμε κοινή καταγωγή σοβαρές προσωπικότητες όπως εγώ, ο πρόεδρος Αλέξης, κυβερνητικά στελέχη όπως η κυρία Γεροβασίλη και δηλωμένοι «εφαψίες» ΣΥΡΙΖΑ όπως ο Τζουμάκας, ο τίτλος του τραγουδιού αυτού είναι «The goats entered in the corral» και οι στίχοι που τραγουδιούνται πάντα στον ίδιο τον σκοπό είναι οι ακόλουθοι: «They entered, they entered / the goats in the corral / the sheeps in the sheep pen / Chryssoula and sister»!
Το αναφέρω, διότι χθες το βράδυ υπήρξε μια άθλια φιλολογία σχετικά με τη γλώσσα στην οποία συνομίλησαν ο πρόεδρος Αλέξης με τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραααμπ (γαμώ το, πότε θα γίνει interactive αυτή η εφημερίδα;).
Η επικοινωνία, ενημερώνω, οφειλόταν σε μια εμπνευσμένη πρωτοβουλία του προέδρου Αλέξη, ο οποίος άφησε να περάσουν δύο εβδομάδες μέχρι να συγχαρεί τον νέο πλανητάρχη για την εκλογή του, προφανώς για να του κάνει τα μούτρα κρέας, διότι ο άλλος έτοιμος ήταν να πάρει θάρρητα με τον δικό μας.
Αγνοώ αν έχει μείνει ηγέτης από τις γνωστές χώρες που να μην έχει συνομιλήσει με τον Τραμπ κατά το διαρρεύσαν 15ήμερο, αλλά δεν θα σταθώ σε αυτό, το επουσιώδες. Αλλωστε του προέδρου Αλέξη προφανώς του έχει μείνει από τα ταγάρι-πάρτι, όπου εμφανιζόταν πάντα τελευταίος για να κάνει εντύπωση, οπότε έξις δευτέρα φύσις, και τι να πεις περισσότερο.
Θα αναφέρω απλώς ότι η συνομιλία, κατά το Μέγαρο Μαξίμου, ήταν 20λεπτης διάρκειας και έγινε περί το μεσημέρι (ώρα Νέας Υόρκης) χθες…
«Ναι σε όλα»
Στο μεταξύ μπήκα στον κόπο (τα ωραία του επαγγέλματος…) να διαβάσω την ομιλία-σταθμό, θα τη χαρακτηρίσω, του προέδρου Αλέξη στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Μη με ρωτήσει κανείς γιατί «σταθμός», διότι η απάντηση θα εκπλήξει, και υποθέτω δεν το επιθυμεί κανείς αυτό, οπότε και θα το αποφύγω.
Από όλα όσα όμως –αγωνιώδη περί του μέλλοντός του –είπε, απέσπασα και μεταφέρω εδώ την ακόλουθη αναφορά του κατά του προέδρου Κυριάκου (πρέπει να πω ότι το μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας ήταν αφιερωμένο στο πόσο κακή είναι η ΝουΔού, η οποία ζητάει εκλογές, ενώ εμείς μπορούμε να τα συμφωνήσουμε όλα με την τρόικα και καλύτερα και ευκολότερα):
«Ζητάει εκλογές για ποιον λόγο; Μήπως θα διαπραγματευτεί καλύτερα; Το μόνο που μπορεί να λέει, ότι θα συνεννοείται καλύτερα με τους δανειστές γιατί δεν θα φέρει αντίρρηση σε τίποτα».
Γιατί έκανα αυτή τη μεταφορά, είναι σαφές, νομίζω: λέει τέτοια πράγματα ενώ από τον Ιούλιο του 2015 δεν παρακολουθούμε τίποτε άλλο από ένα «ναι σε όλα»! Μα πόσο ψέμα ακόμη; Δεν βαρέθηκε; Αναρωτιέμαι…
