Σωλήνες και καλώδια made in Greece μέσω Βρυξελλών

Τα κορεατικά καλώδια που τροφοδοτούν αιολικά πάρκα δεν είναι απαραίτητα καλύτερης ποιότητας από τα ελληνικά. Και πάντως όχι από αυτά της Ελληνικά Καλώδια που το περυσινό καλοκαίρι κέρδισε διαγωνισμό για μεγάλο συγκρότημα αιολικών στη Νότια Αγγλία.

Στην Κορέα όμως τον Ιούλιο του 2015 δεν είχαν capital controls. Ούτε οι ξένες τράπεζες έκλειναν την πόρτα όταν άκουγαν την εθνικότητα της επιχείρησης, όπως συνέβη στην περίπτωση της θυγατρικής του ομίλου Βιοχάλκο που επειδή ήταν ελληνική έχασε τον διαγωνισμό, με κερδισμένο τον δεύτερο μειοδότη, μια κορεατική εταιρεία.

Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα των Μνημονίων παρόμοια παραδείγματα βρίσκει κανείς πολλά. Και όσες εξωστρεφείς επιχειρήσεις δεν κλείνουν, είτε πωλούνται όπως η Γιούλα είτε συνεχίζουν να λειτουργούν επειδή οι μέτοχοι βάζουν το χέρι στην τσέπη εξαντλώντας την ευρηματικότητά τους προκειμένου οι εταιρείες να παραμείνουν ανταγωνιστικές στον διεθνή στίβο. Για να το πετύχουν αυτό, όμως, πρέπει να αποτινάξουν από πάνω τους το ελληνικό ρίσκο.

Τέτοια είναι η ιστορία πίσω από τη γέννηση της Cenergy Holdings, του ενεργειακού ομίλου στον οποίο ενσωματώνονται οι εταιρείες συμμετοχών Σωληνουργεία Κορίνθου και Ελληνικά Καλώδια, με έδρα τις Βρυξέλλες. Και δείχνει κάτι που θα στενοχωρήσει όσους επιμένουν ότι για τις ελληνικές επιχειρήσεις με διεθνή δραστηριότητα η εθνικότητα δεν αποτελεί πλέον καθοριστικό παράγοντα.

«Εκτός των παλαιών πελατών που μας γνωρίζουν καλά, οι καινούργιοι ασφαλώς και επηρεάζονται από την εθνικότητά μας» επισήμανε κατά την προ ημερών παρουσίαση της Cenergy ο Απόστολος Παπαβασιλείου της Σωληνουργεία Κορίνθου, συνδιευθύνων πλέον σύμβουλος του νέου σχήματος με τον Αλέξη Αλεξίου της Ελληνικά Καλώδια. «Διότι οι τραπεζίτες που χρηματοδοτούν μεγάλα έργα κόστους 2 δισ. ευρώ όπως αυτά που θέλουμε να διεκδικήσουμε, στη μεταφορά και διασύνδεση δικτύων ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου, λαμβάνουν σε σημαντικό βαθμό υπόψη το ρίσκο χώρας» προσθέτει ο Αλεξίου.

Εξαρτάται κατά συνέπεια και από την εθνικότητα η πρόσβαση στα φθηνά κεφάλαια, χωρίς τα οποία οι ελληνικές εταιρείες δεν μπορούν να εκμεταλλευτούν τις μεγάλες ευκαιρίες που διανοίγονται διεθνώς στην ενέργεια.

Δεν ήταν βέβαια μόνο το κόστος δανεισμού που γέννησε την ιδέα της Cenergy. Ηταν και η ανάγκη οι δύο εταιρείες να χτίσουν σταδιακά ένα ισχυρό διεθνές προφίλ, να συστήσουν έναν μεγαλύτερο οικονομικά οργανισμό με ευρύτερη παγκόσμια έκθεση και αυξημένες προοπτικές ανάληψης μεγαλύτερων έργων. Προς αυτή την κατεύθυνση βοηθά η επικείμενη είσοδος της νέας εταιρείας συμμετοχών όχι μόνο στο ελληνικό Χρηματιστήριο αλλά κυρίως στο Euronext του Βελγίου, μια από τις μεγαλύτερες αγορές της Ευρώπης. Αμέσως μόλις συγκληθούν οι συνελεύσεις των μετόχων των δύο εταιρειών (8 Δεκεμβρίου) και ολοκληρωθεί η συγχώνευση, θα γίνει η ταυτόχρονη εισαγωγή της Cenergy στα χρηματιστήρια της Αθήνας και των Βρυξελλών. Τα εργοστάσια της Σωληνουργεία Κορίνθου και της Ελληνικά Καλώδια παραμένουν στην Ελλάδα –δεν τίθεται θέμα μετανάστευσης –αλλά και μόνο ότι η έδρα μεταφέρεται για χρηματοοικονομικούς λόγους στο Βέλγιο, δίνει τη δυνατότητα στον όμιλο να εκμεταλλευθεί τη συνεχώς αυξανόμενη ζήτηση για μεγάλα ενεργειακά έργα.

ΕΞΑΡΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΩΝ ΕΡΓΩΝ. Ανάπτυξη νέων κοιτασμάτων σχιστολιθικού αερίου που συνεχώς μεγεθύνεται (προ ημερών οι ΗΠΑ πέρασαν για πρώτη φορά σε θέση καθαρού εξαγωγέα από εισαγωγέα!), όπως και ανάγκες διασφάλισης ενεργειακής επάρκειας της Ευρώπης από άλλες πηγές (Κασπία, Ιράν, Κύπρος, Ισραήλ) ανοίγουν παντού νέες δουλειές: από τους αγωγούς φυσικού αερίου (IGB, διάδρομος Βουλγαρίας – Ρουμανίας – Ουγγαρίας – Αυστρίας), έως τις ηλεκτρικές διασυνδέσεις με την Κρήτη. Εργα που απαιτούν εγγυήσεις από εταιρείες αυξημένου μεγέθους, κάτι που δεν επιτυγχάνεται αν αυτές δεν αποτινάξουν από πάνω τους το country risk, όσο καινοτόμες και αν είναι.