Το σακάκι ανήκει εξίσου στη γυναίκα και στον άνδρα. Η φετινή επιστροφή του στη μόδα ανοίγει τη συζήτηση για να υπογραμμίσει τους τρόπους με τους οποίους μια γυναίκα φοράει το ανδρόγυνο στυλ, επιθυμώντας να πειραματιστεί μέσα από το ντύσιμό της με τη διάχυση των ορίων προσδιορισμού του φύλου. Μια φορά κι έναν καιρό, στον κόσμο της μόδας η ισότητα των φύλων ξεκίνησε από το σακάκι. Από την άποψη ότι ένα ανδρικό κομμάτι μπορούσαν να το φορέσουν και γυναίκες. Ηταν τότε που στο Παρίσι του 1968 ο Ιβ Σεν Λοράν έδειχνε το σμόκιν για γυναίκες συνδυάζοντας τη δική του επαναστατική πρακτική με τις φοιτητικές εξεγέρσεις. Σήμερα το σμόκιν σακάκι του γάλλου σχεδιαστή έχει περάσει στο λεξιλόγιο της θηλυκότητας, που γίνεται περισσότερο τολμηρή όταν φοριέται μόνο του πάνω στη γυμνή επιδερμίδα. «Οι μεγαλύτερες προκλήσεις της λαγνείας προέρχονται από τα ενδύματά μας» υποστήριζε τον 17ο αιώνα ο λόγιος της Οξφόρδης Ρόμπερτ Μπάρτον στο έργο του «Ανατομία της μελαγχολίας». Στο παρόν, η οποιαδήποτε αναφορά στον ερωτισμό των ρούχων δεν αμφισβητείται όπως συνέβαινε στο παρελθόν. Για αυτό η άποψη του γάλλου σημειολόγου Ρολάν Μπαρτ πως «το ένδυμα λειτουργεί ως συμβιβασμός μεταξύ φόβου και επιθυμίας της γυμνότητας» («Το μπλε είναι φέτος στη μόδα» Εκδ. Πλέθρον) δέχεται αμφισβήτηση. Ιδιαίτερα όταν το μοντέλο του Yves Saint Laurent Beauté Κάρα Ντελεβίν δείχνει προκλητική φορώντας σμόκιν και Vernis à Lèvres Vinyl Cream. Ενα ιδιαίτερης υφής κόκκινο κραγιόν που γυαλίζει σαν βινύλιο πάνω στα χείλη παρουσιασμένο ως «όπλο ομορφιάς επικίνδυνο, άκρως ερεθιστικό και επαναστατικό».

ΔΕΚΑΕΤΙΑ 1980. Η αμφισβήτηση των φύλων με σύμβολο ένα σακάκι συνεχίστηκε τη δεκαετία του ’80. Η γυναικεία κομψότητα αγκαλιάστηκε με το ανδρικό στυλ για να υποστηρίξουν την πολιτική των φύλων και τη διάχυση των ορίων που τη δεκαετία του ’80 ανέδειξε το ανδρόγυνο στυλ. Τότε δηλαδή που τα εργαζόμενα κορίτσια ανασκουμπώνονταν στα ανδρικά μπλέιζερ με υπερβολικές βάτες, ώστε να δείχνουν έτοιμες να σπάσουν το γυάλινο ταβάνι που δημιουργούσε δύο κόσμους μεταξύ των ικανών ανδρών-στελεχών και των περιορισμένων επαγγελματικών δυνατοτήτων γυναικών. Το σύνδρομο ισότητας των φύλων υπηρέτησε ο Τζόρτζιο Αρμάνι με ένα ευρηματικό ντιζάιν αποδόμησης του ανδρικού κομματιού. Ετσι ώστε να το «απαλύνει» για να πέφτει μαλακά πάνω στους ώμους και μέσα σε αυτό να χάνεται η μέση, αντί να τονίζεται.

Το σακάκι Αρμάνι προωθεί και σήμερα τη δημοκρατική φύση των επίπεδων ρούχων που «πέφτουν» πάνω στο σώμα, διπλώνουν εύκολα ή τυλίγονται χωρίς να τσαλακώνονται κατά τη μεταφορά τους μέσα σε μια βαλίτσα. Το αινιγματικό βλέμμα της ηθοποιού Κέιτ Μπλάνσετ, ως προσωποποίησης του αρώματος Si Le Parfum, ακολουθεί την άνετη κομψότητα του λευκού ρούχου που καλύπτει τους ώμους της. Η εικόνα της περιγράφει τον χαρακτήρα ενός αρώματος που περιέχει νέκταρ φραγκοστάφυλου, ρητίνες από λιβάνι, νότες από κεχριμπάρι. Η αύρα αυτοπεποίθησης, λέει το επιμύθιο, είναι ο αρμονικός συνδυασμός στοιχείων θηλυκότητας.