Από τα πολλά κλισέ που χρησιμοποιούν οι δημοσιογράφοι για να βγάλουν εύκολα το ψωμί τους κάποια τα απευθύνουν, από αυτοματισμό, στον εαυτό τους. Λένε, ας πούμε, ότι από τη δημοσιογραφία μπορείς να πας παντού, αρκεί να την εγκαταλείψεις νωρίς. Το πολιτικό ανάλογο του κλισέ στη μνημονιακή δημοκρατία θα ήταν η ΔΗΜΑΡ. Οποιος την εγκατέλειψε νωρίς, έβλεπε πολλές εναλλακτικές να ανοίγονται μπροστά του.

Εντάξει, η παρομοίωση δεν αφορά την υπαρκτή ΔΗΜΑΡ –αυτή που έχει απομείνει ως κομματική γραφειοκρατία προσαρτημένη στο ΠΑΣΟΚ. Αφορά την ιστορική τάση που θα λέγαμε «επάγγελμα ΔΗΜΑΡ». Ο όρος θα μπορούσε να περιγράψει τους νεοεπιτηδευματίες της πολιτικής που είχαν τη μεγάλη ατυχία, αλλά και τη μικρή τύχη να πολιτευτούν σε συνθήκες κρίσης. Ατυχία, γιατί δεν είχαν τα πελατειακά εργαλεία του παρελθόντος. Και τύχη, γιατί τα κομματικά σύνορα ρευστοποιήθηκαν, επιτρέποντας στα επιδέξια πρόσωπα να επιζούν της πολιτικής χρεοκοπίας των κομμάτων τους.

Το Ποτάμι που απορρόφησε εκλογικά τη ΔΗΜΑΡ, φαίνεται να κληρονόμησε και τις ασθένειές της. Υποκύπτοντας στην ευπάθεια του μεσαίου χώρου, το κόμμα του Θεοδωράκη χάνει από παντού –και προς το ΠΑΣΟΚ και προς τη ΝΔ –όπως ακριβώς έχανε η ΔΗΜΑΡ. Οσοι την εγκατέλειπαν μπορούσαν να το παίξουν είτε σοφτ αντιμνημονιακοί είτε σοφτ μνημονιακοί. Τότε σε κάθε Μιχελογιαννάκη αντιστοιχούσε μία Μάρκου. Τώρα σε κάθε Φωτήλα αντιστοιχεί πάλι μία Μάρκου.

Χωρίς τη χάρη του Μιχελογιαννάκη ή το θράσος του Φωτήλα, η Μάρκου δεν διακρίθηκε κοινοβουλευτικά, παρά μόνο χάρη στην ικανότητά της να αλιεύει λάιφσταϊλ προβολή. Πρόκειται για ικανότητα που δεν επιτρέπεται να γίνεται αντικείμενο σχολιασμού για λόγους πολιτικής ορθότητας. Επιτρέπεται όμως να επιστρατεύεται ως μέσο πολιτικής σταδιοδρομίας.

Για το μόνο πάντως που δεν μπορεί να κατηγορήσει κανείς τη Μάρκου είναι ότι καμουφλάρει τις προθέσεις της. Αντιθέτως. Είτε επειδή δεν έχει την τεχνογνωσία του καμουφλάζ είτε επειδή δεν υπολόγισε τον αντίκτυπο, η ανεξαρτητοποιηθείσα βουλευτίνα εξέθεσε περίπου ανοιχτά τα κίνητρά της. Εστειλε από νωρίς το μήνυμα ότι θα αναζητήσει νέο όχημα επανεκλογής.

Αυτός ο επαγγελματισμός μπορεί να φαίνεται ωμός. Είναι όμως ευθύς σε σχέση με τις πιο επιτηδευμένες περιπτώσεις του χώρου. Σε σχέση με τους πιο έμπειρους της Κεντροαριστεράς που έχουν ήδη κλείσει το εισιτήριο, αλλά ξέρουν να μεταποιούν κομψότερα την καριερίστικη αγωνία τους σε πολιτική διαφωνία.

Είναι θέμα προσωπικού μάρκετινγκ. Η Μάρκου είναι εύκολος στόχος. Εκτίθεται στην κατηγορία περί τυχοδιωκτισμού γιατί δεν ξέρει να σερβίρει τον εαυτό της σαν αριστερό ντελικατέσεν. Σαν επιδόρπιο, πότε στο ένα και πότε στο άλλο κομματικό μενού.

Τελευταία Νέα