Στην ταινία «Good Bye Lenin!» υπάρχει μια σκηνή που δείχνει τα παιδιά μιας κομμουνίστριας μάνας η οποία έχει αναρρώσει από εγκεφαλικό να κάνουν διάφορα για να της αποκρύψουν ότι έχει πέσει το Τείχος του Βερολίνου. Για παράδειγμα, έχουν ψάξει και έχουν βρει βίντεο με παλαιότερα δελτία ειδήσεων, τα οποία η κλινήρης απολαμβάνει. Επιπλέον, της κλείνουν συνεχώς τις κουρτίνες του σπιτιού για να μη βλέπει τις μεγάλες διαφημίσεις της Coca-Cola και εγκαλέσει το καθεστώς για αναθεωρητισμό και ροπή σε καταναλωτικά μοντέλα. Αυτά και πολλά άλλα χαριτωμένα.
Δεν ξέρω αν ο Πρωθυπουργός είναι σινεφίλ και του αρέσει να κοπιάρει διάφορα σενάρια, όμως είναι σαν η κυβέρνησή του να υποδύεται συνεχώς διάφορους ρόλους. Ο πλέον χαρακτηριστικός είναι αυτός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αν παρακολουθήσει κανείς τις παρεμβάσεις του κ. Τσίπρα και την επιχειρηματολογία των κυβερνητικών στελεχών, νομίζει ότι τη χώρα την κυβερνά η ΝΔ και πρωθυπουργός είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Μόνο προχθές, στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, αφιέρωσε τη μισή του ομιλία για να εξηγήσει τον ρόλο της ΝΔ στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης, την προσπάθεια που κάνει ο κ. Μητσοτάκης για να υπάρξει τέταρτο Μνημόνιο(!), ενώ κατηγόρησε την αξιωματική αντιπολίτευση ότι ταυτίζεται με τους πιο ακραίους κύκλους των δανειστών κ.λπ.
Είναι γνωστό ότι η πλειονότητα των κυβερνητικών στελεχών, με πρώτο τον Αλέξη Τσίπρα, έχει γαλουχηθεί με την κουλτούρα της καταγγελίας. Παρότι, εμφανώς τους αρέσει το κοστούμι της εξουσίας και τα παρελκόμενά του, αρνούνται να καταλάβουν ότι εδώ και 22 μήνες έχουν την ευθύνη για τις τύχες της χώρας. Για αυτό και για οτιδήποτε συμβαίνει κατηγορούν την αντιπολίτευση, ενώ με αφορμή τη συνύπαρξη του κ. Μητσοτάκη, του κ. Θεοδωράκη και του κ. Βενιζέλου σε μια παρουσίαση βιβλίου ανέσυραν από το χρονοντούλαπο της μπουρδολογίας τα περί «τρόικας εσωτερικού». Πόσες φορές δεν έχουμε δει το κόμμα να βγάζει ανακοινώσεις που να καταγγέλλει γενικά και αόριστα την κυβερνητική πολιτική ή ακόμα και να καλεί σε διαδηλώσεις κατά της ασκούμενης πολιτικής και άλλα τέτοια ευτράπελα.
Τα προαναφερθέντα επιβεβαιώνονται και από τη «γραμμή» της «Αυγής». Σχεδόν τα μισά της πρωτοσέλιδα αλλά και η αρθρογραφία έχουν να κάνουν με τη ΝΔ, τα εσωκομματικά της, τη στάση της στα θέματα της επικαιρότητας.
Στο «Good Bye Lenin!» τα παιδιά φοβούνται μη μάθει η μητέρα τους την πραγματικότητα και κλονιστεί ακόμα περισσότερο η υγεία της. Στα καθ’ ημάς, ο Πρωθυπουργός υποδύεται διάφορους ρόλους για να ξεφύγει από την πραγματικότητα που ο ίδιος και η κυβέρνησή του έχουν δημιουργήσει.
