Αναζήτηση
Πριν από είκοσι χρόνια ένας ξερακιανός Αλσατός, ο άγνωστος τότε στους Αγγλους Αρσέν Βενγκέρ, άλλαξε τις διατροφικές συνήθειες του αγγλικού ποδοσφαίρου, στέλνοντας πακέτο στην Ιστορία τις μπίρες, τα λουκάνικα και τα πατατάκια.
Εν έτει 2016 έρχεται ένας ακόμα ξένος, αυτή τη φορά καταγόμενος από ένα χωριό του Μέλανα Δρυμού, ο Γιούργκεν Κλοπ, για να αλλάξει τη φορά της Ιστορίας. Κεντρική ιδέα της νέας φιλοσοφίας που φέρνει: πες μου σε ποια θέση παίζεις, να σου πω τι πρέπει να φας.
Ενα από τα μυστικά των φετινών εντυπωσιακών επιδόσεων της Λίβερπουλ βρίσκεται στη διατροφή των παικτών της.
Οι Κόκκινοι βρίσκονται εν μέσω διατροφικής επανάστασης.
ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΛΕΙΔΙ. Το καλοκαίρι ο σύλλογος προσέλαβε την πρώτη, πλήρους απασχόλησης διατροφολόγο, τη Μόνα Νέμερ, την οποία ουσιαστικά έκλεψε από την Μπάγερν.
Οι ποδοσφαιριστές άρχισαν να παρακολουθούν μαθήματα για τη σωστή διατροφή τους, ενώ η καντίνα υπέστη εκ βάθρων ανανέωση. Μεταξύ άλλων δημιουργήθηκαν «σταθμοί» ενυδάτωσης, ψωμιού, σαλάτας και φρέσκων ζυμαρικών. Οι σάλτσες από ντομάτα αφαιρέθηκαν από το μενού λόγω της περιεκτικότητας σε ζάχαρη, ενώ απαγορεύτηκε η κατανάλωση αβγών πριν από τους αγώνες.
Ολα τα παραπάνω δεν είναι πρωτόγνωρα. Πολλές αγγλικές ομάδες έχουν διατροφολόγους και σταθμούς τροφίμων, όπως η Μάντσεστερ Σίτι, η οποία απασχολεί δύο διατροφολόγους.
Ο Κλοπ όμως ανέβασε παραπάνω τον πήχη. Από το καλοκαίρι η Λίβερπουλ ξεκίνησε τη συνεργασία της με την εταιρεία διατροφής Science in Sport, η οποία μεταξύ άλλων φροντίζει ποιες τροφές καταναλώνουν σπουδαίοι αθλητές, όπως ο Αντι Μάρεϊ και ο σερ Κρις Χόι, αλλά και 34 από τα μέλη της τελευταίας βρετανικής ολυμπιακής ομάδας που συμμετείχαν στο Ρίο.
«Η διατροφή έχει τεράστια σημασία» τονίζει ο διατροφολόγος της Science in Sport Τεντ Μάνσον, που συνεργάζεται στενά με τη Λίβερπουλ. Το πιο δύσκολο κομμάτι της διατροφής είναι να πειστούν οι παίκτες για τη χρησιμότητά της.
Σύμφωνα με τον Μάνσον, ανάλογη με τη θέση ενός παίκτη στον αγωνιστικό χώρο πρέπει να είναι και η διατροφή του.
«Με τη βοήθεια της τεχνολογίας μπορούμε να βρούμε τις διαφορές στις μεταβολικές ανάγκες κάθε παίκτη. Ενας ακραίος αμυντικός χρειάζεται περισσότερη ενέργεια από έναν άλλο παίκτη που παίζει σε διαφορετική θέση. Οι επιθετικοί ίσως χρειάζονται περισσότερη δύναμη για να αντιμετωπίζουν τους αμυντικούς, γι’ αυτό αυξάνεις τις ποσότητες της πρωτεΐνης που λαμβάνουν για να χτίσουν δυνατούς μυς. Αυτοί που τρέχουν περισσότερο στον αγωνιστικό χώρο, όπως οι παίκτες στη μεσαία γραμμή, ίσως χρειάζονται περισσότερους υδατάνθρακες».
ΘΕΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ. Η διατροφή προσφέρει οριακά κέρδη σε μια ομάδα, που όμως στο σύγχρονο ποδόσφαιρο μπορούν να κάνουν τη διαφορά, όταν τα ματς κρίνονται στο τελευταίο λεπτό, εκεί που η απόδοση των περισσότερων παικτών πέφτει 5%-10%.
Οι ποδοσφαιριστές διδάσκονται τι πρέπει να τρώνε και σε ποιες ποσότητες.
Η κατανάλωση αβγών για παράδειγμα, απαγορεύεται πριν από έναν αγώνα, γιατί η πρωτεΐνη και τα λιπαρά δύσκολα χωνεύονται και οι παίκτες δεν πρέπει να παίζουν και να νιώθουν βάρος.
«Ολα είναι θέμα εκπαίδευσης για τις αποφάσεις που πρέπει να παίρνουν πριν από τα παιχνίδια» λέει ο Μάνσον. Τα λόγια του διατροφολόγου έχουν τη σημασία τους, γιατί πολλά σκευάσματα που κυκλοφορούν στο εμπόριο και χρησιμοποιούν οι παίκτες περιέχουν απαγορευμένες ουσίες τις οποίες φυσικά αγνοούν οι αθλητές, όπως ο Σακό που βρέθηκε ντοπέ.
Σύμφωνα με τον Μάνσον, ένα στα 10 σκευάσματα που κυκλοφορούν στο εμπόριο περιέχει απαγορευμένες ουσίες.
