Πρώτη γευστική στάση στο Gaspar (Λεωφόρος Δ. Βασιλείου και Λυκούργου, τηλ. 210-6775.011). Με εντυπωσίασαν οι ιδιαίτερα µεγάλες και χορταστικές µερίδες. Η γεύση όµως είναι ρωσική ρουλέτα. Δηλαδή ένα πιάτο καλό, ένα κάτω του µετρίου. Από τις σαλάτες, η πράσινη µε ρόδι, κατσικίσιο τυρί, σάλτσα yuzu-ταχίνι και λάδι λευκής τρούφας ήταν πολύ µπερδεµένη. Ειδικά το λάδι δεν είχε να προσφέρει τίποτα εκτός από την αίγλη του Ψυχικού που βρίσκεται ακριβώς από την απέναντι µεριά της Κηφισίας. Ενώ η σαλάτα µε ντοµατίνια και κριθαροκούλουρο είχε γλυκά ώριµα ντοµατίνια και ήταν πολύ απλή και ισορροπηµένη.

Ο ψητός σολοµός µε teriyaki, ψηµένος σωστά και γευστικότατος. Σε αντίθεση µε τον τόνο, ο οποίος ήταν πολύ καλύτερος πριν από µερικούς µήνες. Η αλήθεια είναι ότι οι συνδυασµοί όπως ήταν διατυπωµένοι στο µενού φάνταζαν άψογοι, αλλά στην εκτέλεση η κατάσταση ξέφευγε αρκετά. Αυτό που ήταν απαράδεκτα σκληρό ήταν το στήθος κοτόπουλου. Το µενού υπογράφει ο σεφ ο Αρης Καλλιπολίτης, που εκτιµώ ιδιαίτερα αλλά δεν ήταν εκεί.

Μερικά µέτρα παραπέρα είναι το Tier et Tout (Λεωφόρος Δ. Βασιλείου 10, τηλ. 210-6776.731). Εδώ τα πιάτα είναι πολύ προσεγµένα και γευστικά. Ο,τι δοκίµασα ήταν άψογο και στο µαγείρεµα και στα καρυκεύµατα και στους συνδυασµούς υλικών. Κάποιες φορές ξεφεύγει λίγο το αλάτι.

Δοκίµασα τη σούπα µε αγκινάρα Ιερουσαλήµ και ταρτάρ γαρίδας και δάκρυσα από συγκίνηση. Τα αναδοµηµένα λαζάνια µε κρέµα τυριών είναι ένα από τα καλύτερα καινούργια πιάτα. Κλασική αξία αποτελεί το λαβράκι φρικασέ. Ζουµερό ψάρι, τραγανή πέτσα, χορταρικά και αρωµατικά σε ένα πιάτο µε τέλεια ισορροπία συνδυασµών και οξύτητας. Γλυκό επιλέγω µε κλειστά µάτια. Είναι όλα εξαιρετικά! O σεφ Δηµήτρης Σταµούδης µε προϋπηρεσία πέντε ετών στη Σπονδή έχει ανεβάσει τον γευστικό πήχη της περιοχής και εντείνει τον ανταγωνισµό τα τελευταία δύο χρόνια.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι στην κουζίνα τού αµέσως επόµενου εστιατορίου, του El Jiron (Γλαύκου 14, τηλ. 210-6717.461), βρέθηκαν πρόσφατα ο σεφ Σταµάτης Τσίλιας µε διεθνείς διακρίσεις και βραβεία και ο µπαρτέντερ Δηµήτρης Παπαϊωάννου. Λατινοαµερικανικές γεύσεις µε γιαπωνέζικο τουίστ και πολύ καλές ελληνικές πρώτες ύλες συνθέτουν τα πιάτα του νέου µενού. Το καρπάτσιο από black angus είναι πολύ φίνο και σερβίρεται µε αλάτι φαραώ, ελαιόλαδο και flakes παλαιωµένης γραβιέρας.

Δοκίµασα το γιαπωνέζικο ψωµάκι ατµού (bao) µε καβούρι µε µαλακό κέλυφος και µου θύµισε, ίσως και σε καλύτερη εκδοχή, αυτό του David Chang στο Momofuku της Νέας Υόρκης. Το λαβράκι σεβίτσε µε σαλάτα φινόκιο και την τραγανή πέτσα από το ψάρι είναι από τα πιο σηµαντικά πιάτα της κουζίνας. Από κρέας λάτρεψα τα τρυφερά από µέσα και τραγανά απέξω spear ribs που είναι αλειµµένα µε το απόλυτο sticky γλάσο. H ταλιάτα µε µίσο (πάστα από φασόλια) ήταν τέλεια ψηµένη, αλλά όχι στις γεύσεις µου.

Τελευταία Νέα