Η σκηνοθετική και σεναριακή αυθαιρεσία είναι απαραίτητο συστατικό για τη δημιουργία ενός φιλμ, διαφορετικά θα βλέπαμε «δοκίμια που γίνονται ταινίες». Η ιστοσελίδα Information is Beautiful, ωστόσο, μπήκε στα βαθιά ψάχνοντας την ακρίβεια στην απόδοση ιστορικών γεγονότων σε 14 σύγχρονες ταινίες. Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύει, η «Σέλμα» (φωτογραφία) είναι η πλέον αληφοθανής ταινία (100%), ενώ το «Παιχνίδι της μίμησης» για τη ζωή του Αλαν Τιούρινγκ χτυπάει μόλις 41,4%. Ο «Ελεύθερος σκοπευτής» του Κλιντ Ιστγουντ έπιασε 56,9%, το «Δώδεκα χρόνια σκλάβος» του Στιβ Μακουίν 88,1% και ο «Λύκος της Γουόλ Στριτ» του Σκορσέζε 74,6%. Το πρόβλημα πάντως το είχε λύσει ο συνθέτης Χιούγκο Φριντχόφερ, όταν ο Χίτσκοκ, δυσαρεστημένος από τη μουσική που έγραψε για την ταινία «Σωσίβια λέμβος» (1944), προσπάθησε να αποτρέψει τη χρήση μουσικής θέτοντας στον συνθέτη το ερώτημα: «Μα από πού ακούγεται η μουσική στη μέση του ωκεανού;». Για να λάβει την ανταπάντηση: «Ας μας εξηγήσει ο κύριος Χίτσκοκ πού ακριβώς βρέθηκε η κάμερα στη μέση του ωκεανού και θα του πω από πού ακούγεται η μουσική!».