Mε την άδεια των δύο γάλλων επισκεπτών –των Μπενουά Κερέ της ΕΚΤ και Πιερ Μοσκοβισί της Κομισιόν –βιώνουμε αίσθηση «déjà vu». Δηλαδή το έργο κάπου σαν να το έχουμε ξαναδεί. Αλλη μια αξιολόγηση φαίνεται να πηγαίνει στον τοίχο, καθώς η κυβέρνηση εμφανίζεται ανένδοτη σε μια από τις κρίσιμες θεματικές της. Εν προκειμένω τα εργασιακά, όπου η τηλεδιάσκεψη απέβη άκαρπη.
Επειδή όμως το έχουμε ξαναδεί το έργο, αναγνωρίζουμε και τη σφραγίδα του σκηνοθέτη. Η δραματική κορύφωση προηγείται συνήθως του συμβιβασμού. Και προηγείται για να μεταδώσει την αίσθηση ότι αυτή η κυβέρνηση το πήγε μέχρι εκεί που δεν πάει και, εν πάση περιπτώσει, μέχρι εκεί που δεν το έχουν πάει οι προκάτοχοί της. Καθώς όμως η δημοσκοπική πτώση των κυβερνώντων τείνει και αυτή να φθάσει εκεί που δεν έχει φθάσει ποτέ κυβερνών κόμμα, είναι εξαιρετικά πιθανό ότι το ακροατήριο ούτε συγκινείται ούτε πείθεται.
Από την άποψη αυτή, θα ήταν ίσως προτιμότερο να κινηθεί η κυβέρνηση ταχύτερα και με μεγαλύτερη καθαρότητα. Κάτι που συνάδει και με το συνολικό της αφήγημα, όπως το περιέγραψε εκ νέου ο Πρωθυπουργός στη Θράκη, μιλώντας για συμμετοχή στην ποσοτική χαλάρωση και φυγή προς τα εμπρός. Ουδέν κρυπτόν υπό το φως των επερχομένων γεγονότων.
