Αναζήτηση
Διότι δεν είναι μόνο η βαριά καταγγελία του εξ Αρκαδίας ορμωμένου Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου ότι διάταξη που παρεισέφρησε πλαγίως «νομιμοποιεί» συμβάσεις για απευθείας ανάθεση έργων, αν και δεν έχουν δημοσιευθεί στο ΚΗΜΔΗΣ (αποτελεί τη Διαύγεια των δημόσιων συμβάσεων), είναι σκάνδαλο ολκής, αφού ουδείς γνωρίζει πόσες, ποιες και σε τι συνολικά ποσό ανέρχονται αθροιστικά οι νομιμοποιούμενες δι’ αυτού του τρόπου συμβάσεις.
Είναι και το γεγονός ότι άλλο άρθρο του νομοσχεδίου αφαιρεί τα GPS από τα βυτιοφόρα μεταφοράς καυσίμων, μέτρο που είχε κριθεί ως επιτυχημένο αφού είχε περιορίσει αρκετά το λαθρεμπόριο καυσίμων. Ο αρμόδιος υπουργός Παπαδημητρίου, έχων μαύρα μεσάνυχτα γενικώς για το τι συμβαίνει εν Ελλάδι, δέχθηκε να κάνει μία μικρή τροποποίηση στη διάταξη, αναφέροντας ότι δεν τα καταργεί, αλλά θα είναι στη διακριτική ευχέρεια των εταιρειών να τοποθετούν GPS στα βυτιοφόρα τους –ήτοι, είμαι εγώ γνωστός λαθρέμπορος καυσίμων, το γνωρίζουν και οι πέτρες, αλλά μου δίνεται η δυνατότητα ή η ευχέρεια αν θέλω, να τοποθετήσω αυτό το μηχάνημα του διαβόλου που εντοπίζει ανά πάσα στιγμή το βυτιοφόρο μου πού κατευθύνεται. Αν πηγαίνει όντως σε πλοίο να το ανεφοδιάσει ή περνάει πρώτα από ένα πρατήριο καυσίμων, ξεφορτώνει το φορτίο, και μετά πηγαίνει για τα μάτια του κόσμου –και της Εφορίας –στο πλοίο μόνο και μόνο για να πάρει τα χαρτιά. Θα το τοποθετήσω το GPS ή όχι; Ο δίδων τη σωστή απάντηση στο ερώτημα κερδίζει… πετρέλαιο για τον χειμώνα!
Ρώτησα τον βουλευτή Κωνσταντινόπουλο αν αυτές οι δύο διατάξεις, συν μία άλλη, που κάλυπτε αποδεδειγμένα απατεώνες αλλά αποσύρθηκε την τελευταία στιγμή (καθόριζε 10% πρόστιμο σε επενδυτές που χρησιμοποίησαν πλαστά τιμολόγια άνω του 1 εκατ. ευρώ κατά τη φάση της κατασκευής της επένδυσης!!), είναι στα προαπαιτούμενα της τρόικας.
Φρύαξε ο άνθρωπος.
–Ούτε καν. Μόνοι τους τα έβαλαν στο πολυνομοσχέδιο, για ευνόητους λόγους!
Συμφωνώ απολύτως. Ειδικά αυτό με την αφαίρεση ουσιαστικά των GPS από τα βυτιοφόρα μεταφοράς καυσίμων έχει προφανώς έναν ιδιαίτερα «ευνόητο» λόγο που υπεισήλθε στο νομοσχέδιο. Για να είμαι ειλικρινής, εμένα μου μοιάζει με «κίνηση καλής θέλησης» προς θυμωμένο (με την κυβέρνηση, με τον Αλέξη, με το σύστημα Μαξίμου γενικώς) μεγαλοπετρελαιά. Εκλογές διαγράφονται ως σκιά στον ορίζοντα, αν δεν αναζητήσεις παλιές φιλίες, πού θα τη βρεις τη στήριξη; Και επειδή στέρεψαν τα λόγια, προηγούνται οι πράξεις για να διευκολύνουν την επαναπροσέγγιση.
Καμία πρωτοτυπία, επισημαίνω. Ο,τι γίνεται και στη ζωή. Τα χαλάς με τον δικό σου/τη δικιά σου; Για να τα ξαναφτιάξεις πρέπει να κάνεις κίνηση: στέλνεις λουλούδια, σοκολατάκια, κανένα κόσμημα. Ο,τι σε παίρνει τέλος πάντων. Η διαφορά είναι ότι αυτοί εδώ το κάνουν με τροπολογίες. Διότι τροπολογίες έχουν, με τροπολογίες χαρίζουν. Δεν είναι κακό…
(Η ΝουΔού γιατί τα ψήφισε όλα αυτά, και ειδικά το τελευταίο, που το είχε επιβάλει η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου στο πλαίσιο της προσπάθειας να ελέγξει το λαθρεμπόριο καυσίμων; Εξαργυρώνει τίποτε γραμμάτια ή απλώς προσπαθεί να πιάσει από τώρα, και ενόψει εκλογών, καμιά… πόρτα για τον χειμώνα με κανένα γνωστό μεγαλοπετρελαιά; Υποθέτω ότι αυτό δεν το επιτάσσει καμιά «συμφωνία αλήθειας» ή κάνω λάθος πρόεδρε Κυριάκο;)
Στο μεταξύ, θέλω να καταγγείλω τον πρόεδρο Αλέξη, ο οποίος δεν έκανε το αυτονόητο –δεν κήρυξε τη χώρα σε τριήμερο πένθος για τον θάνατο του «comandante» Φιντέλ Κάστρο, όπως έκαναν άλλοι ηγέτες, για παράδειγμα ο ηγέτης-φωτεινό παράδειγμα Κιμ Γιονγκ Ουν. Είναι μια τρομερή παράλειψη η οποία προφανώς δεν εξισορροπείται από το γεγονός ότι ο πρόεδρος Αλέξης τα παράτησε όλα (αξιολόγηση, κυβέρνηση, σπίτι, γυναίκα, παιδιά, Νίκο Παππά κ.λπ.) και μεταβαίνει επί τετραήμερο στη χώρα της διαρκούς επανάστασης για να μετάσχει στις εκδηλώσεις πένθους για το αδόκητο τέλος του «komandante».
Αφήνω κατά μέρος τις χαμένες αργίες για σχολεία, δημόσιες υπηρεσίες κ.λπ. (κλαίνε όλοι, εκπαιδευτικοί στους ώμους δημοσίων υπαλλήλων) και στέκομαι σε αυτό καθ’ εαυτό το εγχείρημα: πρόεδρε, αφού το κάνεις που το κάνεις, κάν’ το ολοκληρωμένα!
Τι κάνει, ο πρόεδρος Αλέξης, μεταβαίνοντας αυτός, ως μόνος ευρωπαίος ηγέτης στην Κούβα (πάλι νούμερα γίναμε…); Πολύ απλά δράττεται της (χρυσής εδώ που τα λέμε) ευκαιρίας να επανασυστήσει τις σχέσεις του με την αριστερή βάση του κόμματος. Αυτή που τον κατηγορεί για νεοφιλελεύθερες πολιτικές και στροφή προς τη σοσιαλδημοκρατία. Πηγαίνει στην Κούβα, μόνος αυτός από όλη την Ευρώπη, γιατί μόνο αυτός ήταν και παραμένει αριστερός, παιδιά, τι να συζητάμε τώρα;!
Οπως δε ενημερώθηκα εγκύρως, με έναν τρόπο μετέχει και η ελληνική Βουλή στο βαρύ πένθος του κουβανικού λαού (αυτοί οι άθλιοι που είδα σε βίντεο από την Αβάνα να πανηγυρίζουν χτυπώντας κατσαρόλες επί τω ακούσματι της θλιβερής είδησης, αντεπαναστάτες θα ήταν, δεν μπορεί) για την απώλεια του ηγέτη της διαρκούς επανάστασης.
Με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος μεταβαίνουν στην Κούβα δύο σοβαρές προσωπικότητες του Κοινοβουλίου –ο πρόεδρος και η αντιπρόεδρος του συνδέσμου ελληνοκουβανικής φιλίας. Πρόκειται για τον βουλευτή Κυκλάδων, και γνωστή τηλεπερσόνα στα πρωινάδικα ενημερωτικά, Νίκο Συρμαλένιο, και τη βουλευτή της Β’ Πειραιά Νίνα Κασιμάτη.
Για ενός λεπτού σιγή στο Κοινοβούλιο, ειδική συνεδρίαση κ.ά. που γίνονται σε αυτές τις περιπτώσεις δεν άκουσα κάτι, αλλά πιθανώς να μην έχουν αποφασιστεί ακόμη. Θα περιμένουν ίσως να επιστρέψει ο θλιμμένος Τσίπρας…
Το διαρκές έγκλημα που γίνεται εις βάρος του ελληνικού λαού θα το περιγράψω εν συντομία μέσα από το περιεχόμενο μιας ερώτησης του Κωστή Χατζηδάκη της ΝουΔού προς τον υπουργό Σπίρτζη: αφορά το ηλεκτρονικό εισιτήριο, με αφορμή την πρόσφατη καταστροφή των ελεγκτηρίων στον σταθμό Ειρήνη, από μια ομάδα, φυσικά –και όπως πάντα –αγνώστων…
Το έργο, που στόχο έχει να περιστείλει τους τζαμπατζήδες στα μέσα μαζικής μεταφοράς (τα ελλείμματα των οποίων εξ αυτού του λόγου τα πληρώνουμε όλοι οι υπόλοιποι), είχε εγκριθεί από το Υπουργικό Συμβούλιο τον Σεπτέμβριο του 2008. Χρειάστηκαν έξι χρόνια, και κάτι μήνες, για να… ωριμάσει (δεν υπάρχει μεγαλύτερος καρκίνος στα δημόσια έργα από την «ωρίμαση»…), και ο σχετικός διαγωνισμός έγινε τον Δεκέμβριο του… 2014, με τον (τότε) ΣΥΡΙΖΑ να είναι κάθετα αντίθετος ακόμη και στην ιδέα του ελέγχου. Τώρα που άρχισαν να τοποθετούνται τα ελεγκτήρια, εφορμούν «κομάντα» (άγνωστο ποιου, αλλά εντελώς φανερό γιατί) και τα καταστρέφουν!
Θα πάει ποτέ μπροστά αυτή η χώρα; Οχι, ποτέ! Δεν υπάρχει η παραμικρή ελπίδα…
