Σήμερα θα το μάθουμε. Εως το απόγευμα πρέπει οι Αζέροι της SOCAR να απαντήσουν στο ΤΑΙΠΕΔ αν δέχονται τις ελληνικές προτάσεις ή προτίθενται να δώσουν μια ακόμη ευκαιρία, ανανεώνοντας για τρίτη συνεχόμενη φορά την εγγυητική τους επιστολή, η παράταση για την οποία εκπνέει σήμερα.
Αν πιστέψω τις χθεσινές φήμες, πάμε σε ναυάγιο. Το ρεπορτάζ μου λέει ότι τις δύο πλευρές, κυβέρνηση και επενδυτές, συνεχίζει να χωρίζει ένα σημαντικό ποσό –άλλοι λένε 100, άλλοι 150 εκατ. ευρώ –ως προς το αρχικό τίμημα των 400 εκατ. ευρώ του ΔΕΣΦΑ και οι οιωνοί είναι κακοί.
Εκτός και αν οι αγοραστές αξιολογήσουν θετικά την τελευταία πρόταση που τους απέστειλε το υπουργείο Ενέργειας, πηγές του οποίου έλεγαν χθες ότι βελτιώνει την αξία της εταιρείας.
Μέχρι πρότινος πάντως οι επενδυτές (SOCAR, SNAM) είχαν άλλη άποψη. Επέμεναν ότι η μείωση της αξίας του ΔΕΣΦΑ, την οποία προκάλεσε η τροπολογία Σκουρλέτη, δεν έχει «θεραπευθεί» πλήρως από τις πρόσφατες αποφάσεις της ΡΑΕ.
Κάποιοι δίνουν ένα 5% να υπάρξει συμφωνία, άλλοι είναι πιο αισιόδοξοι, ταυτόχρονα όμως εξετάζουν και διάφορα Plan B σε περίπτωση ναυαγίου, αφού στο κακό σενάριο μπορεί να προκύψουν επιπλοκές. Αφενός στη συμφωνία με τους δανειστές, καθώς θυμίζω ότι η ιδιωτικοποίηση του ΔΕΣΦΑ αποτελεί «ουρά» της πρώτης αξιολόγησης. Αφετέρου στην επενδυτική εικόνα της χώρας και την προσπάθεια προσέλκυσης ξένων κεφαλαίων.
Δεν ξέρω τι θα κάνουν οι Αζέροι. Ξέρω μόνο ότι σε μερικές εβδομάδες η (μη) ιδιωτικοποίηση γίνεται δύο ετών καθώς η συμφωνία μεταβίβασης του 66% του ΔΕΣΦΑ στη SOCAR υπεγράφη τον Δεκέμβριο του 2014. Αμφότερες οι πλευρές έχουν κουραστεί. Κάθε πλευρά έχει τους λόγους της να θέλει το ναυάγιο.