Η συγκυρία έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: ο πολιτικός χρόνος συστέλλεται και διαστέλλεται εν μέσω της επιτροπείας της χώρας και του βαθμού αυτοτέλειας ή μη από αυτήν. Αυτό είναι το κύριο και με αυτό πορεύεται το σημερινό πολιτικό σύστημα. Ακόμη και το εξωκοινοβουλευτικό.
Για να προσεγγίσουμε την τρέχουσα συγκυρία είναι πάντα χρήσιμο να θυμηθούμε μερικά πράγματα. Αυτά με τη σειρά τους φτιάχνουν το πολιτικό ξέφωτο ή την πολιτική ασφυξία. Για την κυβέρνηση αλλά και για τον λαό μας. Που ακόμη αναζητά τους όρους ανάταξης και ανασυγκρότησής του σε ένα κρίσιμο φόντο για τη χώρα.
Το τρέχον πρόγραμμα της χώρας λήγει το 2018. Ο στόχος για το 2017 είναι να έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα 1,75% –αν και ο προϋπολογισμένος στόχος είναι 2%. Η τρέχουσα αξιολόγηση τρέχει σε τρεις άξονες: Εργασιακά. Δημοσιονομικά. Ενέργεια. Ταυτόχρονα έπρεπε από τον περασμένο Μάιο να έχει κατατεθεί μεσοπρόθεσμο σχέδιο με στόχους για τα έτη μέχρι το 2020. Μέχρι το 2018 έχουμε επίσης συμφωνήσει για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5%.
Εδώ αρχίζει το παιχνίδι. Ο Σόιμπλε –που δεν θα είναι για πάντα –θέλει το ίδιο πρωτογενές μέχρι το 2030. Οι υπόλοιποι, ακόμη κι ο Ντεϊσελμπλούμ, θέλουν μικρότερο στόχο. Λεπτομέρεια: το θέλει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Επίσης, το ΔΝΤ βλέπει το 3,5% ως δύσκολο στόχο. Μάλιστα, το Ταμείο θέλει μείωση στόχων για πρωτογενές πλεόνασμα για 2019-2020 και ελάφρυνση χρέους. Εδώ αρχίζει η δεύτερη συζήτηση: το χρέος έχει σπάσει σε δύο κομμάτια. Τα λεγόμενα βραχυπρόθεσμα μέτρα –κυρίως σταθεροποίηση επιτοκίων –θα τα πάρουμε άμεσα. Τα μεσοπρόθεσμα μέτρα θα πάνε για μετά το 2018. Αυτό βοηθάει και την πτέρυγα των Ευρωπαίων που θέλουν το ΔΝΤ μέσα στο πρόγραμμα, αλλά και το αφήγημα που θα λένε στα εκλογικά τους ακροατήρια για το 2017.
ESM και ΕΚΤ είναι σε απόλυτη συνεννόηση.
Λοιπόν; Οπως θα διαβάσετε σήμερα στα «ΝΕΑ», συμφωνία ολοκληρωμένη δεν θα έχουμε στις 5 Δεκεμβρίου. Πιθανώς θα έχουμε και νέο Eurogroup μετά. Ας μην ξεχνάμε όμως και πως η πρώτη αξιολόγηση δεν έκλεισε τον Μάιο, αλλά μετά και κομματιαστά. Το θέμα είναι πως τώρα η χώρα αντέχει –στο άμεσο διάστημα –να μην πάρει δόση. Μετά τον Μάρτιο θα υπάρχει θέμα. Ο πολιτικός χρόνος που διαμορφώνεται έχει στο βάθος εκλογές. Το αισιόδοξο φιλοκυβερνητικό σενάριο: Ιούνιος 2019. Αυτό θα ενεργοποιηθεί αν δεν έχουμε κόφτη και αποτυχία πρωτογενούς πλεονάσματος το 2017. Αλλιώς, το απαισιόδοξο φιλοκυβερνητικό σενάριο θέλει εκλογές Μάιο 2018. Αν ενδιαμέσως δεν έχουμε ενδοκυβερνητική κρίση για απρόβλεπτο λόγο.
