Ως «απολύτως υπαρκτό» θεωρούν οι ΗΠΑ τον κίνδυνο έως και θερμής υποτροπής στα ελληνοτουρκικά, με άμεσες συνέπειες και στο Κυπριακό, που σ’ αυτήν τη φάση χαρακτηρίζεται ως «δυνάμει πυροκροτητής» αυτών των εξελίξεων. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ θεωρεί εξάλλου αλληλένδετους πόλους τα δυο ζητήματα, όπως αναφέρουν αμερικανοί αρμόδιοι, που κινούνται ήδη πυροσβεστικά για να προλάβουν ανεπιθύμητες τροπές και μη αναστρέψιμες εξελίξεις.

Ηδη στη Λευκωσία βρίσκεται βοηθός υφυπουργός των ΗΠΑ, ως προπομπός του αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Τζον Κέρι, που αναμένεται την επόμενη Τρίτη ή Τετάρτη. Και που δεν αποκλείεται να περιλάβει στους προορισμούς του Αθήνα και Αγκυρα. Κάτι που θα εξαρτηθεί από τις επαφές του στην Κύπρο. Οπου θα δει κι Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους, προκειμένου να προλάβει οριστικό αδιέξοδο και άδηλη κρίση που με βεβαιότητα θ’ αναπαραχθεί, όπως φαίνεται και από τις παραληρηματικές απειλές Ερντογάν.

Τόσο από τη Λευκωσία όσο και από την Αθήνα εκτιμάται ότι: όχι απλώς θα σκληρύνει τη θέση της η Αγκυρα, αλλά και θα κλιμακώσει τις σαφώς επιθετικές διαθέσεις της «και στα δυο μέτωπα». Κυπριακό δηλαδή κι Αιγαιωτικό. Χρησιμοποιώντας το ένα ως μοχλό εκβιασμού για το άλλο. Επιδιώκοντας μείζονα γεωπολιτικά κέρδη στο πρώτο. Και δημιουργία συνθηκών αμφισβητήσεως κυριαρχικών δικαιωμάτων και ορίων στο δεύτερο. Αυτή τη στιγμή, εν πάση περιπτώσει, στόχος της τουρκικής επιθετικής τακτικής (που στηρίζεται με άμεσο τρόπο από την κεμαλογενή αντιπολίτευση) είναι: να πεισθεί εκβιαστικά η Αθήνα, ώστε με τη σειρά της να πιέσει τη Λευκωσία για την αποδοχή Πενταμερούς Διασκέψεως, με προσδιορισμό ημερομηνίας συγκλήσεώς της εντός του Δεκεμβρίου. Στην οποία να τεθούν και να συζητηθούν όλα. Εδαφικό κι εγγυήσεις σε αλληλοσυνάρτηση, μαζί με τη νομή της κεντρικής εξουσίας. Προθεωρώντας τετελεσμένη μια συμφωνία για «εκ περιτροπής προεδρία». Που να δίδει ουσιαστική υπόσταση και να κατοχυρώνει την πολιτική ισότητα των δυο ομόσπονδων κρατιδίων.

Η ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ. Αυτό διαπίστωσε κατά τις επαφές του και ο βρετανός ΥΠΕΞ Μπόρις Τζόνσον. Η έλευση του οποίου δεν συνέπεσε συγκυριακά με αυτές τις ανησυχίες, αλλά διευθετήθηκε σε συνεννόηση με την Ουάσιγκτον, προκειμένου να ιχνηλατηθούν διέξοδοι και ν’ αποσοβηθούν επαπειλούμενες περιπλοκές. Απλώς ο Τζόνσον προηγήθηκε του Κέρι, εκπροσωπώντας Εγγυήτρια Δύναμη, που συν άλλοις έχει και θεσμικά στρατηγικά (κι εδαφικά) δικαιώματα στη μεγαλόνησο. Κυρίαρχα δηλαδή βρετανικά εδάφη, μέρος των οποίων –όπως διαβεβαίωσε τις ηγεσίες των δυο πλευρών –η χώρα του είναι τώρα έτοιμη να παραχωρήσει (εν είδει δωρεάς) προκειμένου να διευκολύνει συμβιβασμό στο εδαφικό. Καθώς σ’ αυτό υπήρξε περιπλοκή και ρήξη. Η βρετανική προσφορά διαλαμβάνει, όπως προκύπτει από άμεση πληροφόρηση, ευρεία περιοχή της Βάσεως Δεκελείας, η οποία εκτείνεται στις νοτιοανατολικές ακτές της Κύπρου, μεταξύ Λάρνακος και Αμμοχώστου. Και στην περίμετρο της οποίας παρεμπιπτόντως εφάπτεται η Γραμμή Αττίλα. Με ανεπτυγμένες ισχυρές μονάδες του στρατού κατοχής. Αυτές οι ζυμώσεις ενεργοποιήθηκαν ύστερα από άτυπο μεν, ρητό δε τελεσίγραφο Ερντογάν και προς τα Ηνωμένα Εθνη και προς «ενδιαφερόμενες πρωτεύουσες» (ειδικότερα προς Λονδίνο και Ουάσιγκτον) για το Κυπριακό. Του οποίου άμεσος κοινωνός είναι και η Αθήνα. Και με το οποίο η Αγκυρα προαγγέλλει «εν ανάγκη προαγωγή μονομερών ενεργειών» για οριστική ρύθμιση του προβλήματος. Απειλή που συναρτάται προς σχεδιασμούς προσαρτησιακών διαδικασιών. Οι οποίες και θα διαλαμβάνουν:

1. Σε πρώτη φάση σύναψη «ειδικού στρατηγικού συμφώνου» της Τουρκίας με το ψευδοκράτος. Που θα συνάπτει θεσμικά το δεύτερο στην πρώτη. Χωρίς να το αναιρεί. Ωστε να ενεργεί ως οιονεί προγεφύρωμα του τουρκισμού στη μείζονα μεσογειακή περιοχή.

2. Την ενεργοποίηση σειράς αναγνωρίσεων του κατοχικού μορφώματος από συγκεκριμένες χώρες, ώστε να υπάρξει ουσιαστική αναβάθμισή του. Εν είδει δηλαδή προκεχωρημένης «ταϊβανοποιήσεως». Χώρες που έχουν ήδη συγκατανεύσει στις επιθυμίες της Αγκυρας.

Ανάλογα με τις εξελίξεις (και κυρίως τις αντιδράσεις που θα υπάρξουν) θα επιχειρηθούν παραπέρα κρίσιμα βήματα για πλήρη ενδεχομένως προσάρτηση! Δεδομένων και των πιέσεων που ασκούνται, τόσο από την τουρκική αντιπολίτευση όσο και από εθνικιστικούς κύκλους των Τουρκοκυπρίων στα κατεχόμενα.

ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ. Νοείται φυσικά ότι: σε περίπτωση τέτοιων μονομερών ενεργειών, η Αγκυρα προαποκλείει την επιστροφή οποιωνδήποτε κατεχόμενων περιοχών. Κάτι που θα δημιουργούσε προβλήματα στο καθεστώς Ερντογάν από την καραδοκούσαν αντιπολίτευση. Η οποία μάλιστα θέτει ευρύτερα θέματα, ζητώντας ευθέως την «ανακατάληψη» συγκεκριμένων αιγαιωτικών νησιωτικών συστάδων! Κάτι που εξάπτει τα επεκτατικά παραληρήματα Ερντογάν.

Υπό το φως αυτών των εξελίξεων που ανελίσσονται στο παρασκήνιο (κι εκδηλώνονται στο προσκήνιο) γίνεται αντιληπτό ότι: Λευκωσία και Αθήνα θα επιδιώξουν συντονισμό θέσεων και προπαντός ενεργειών, προκειμένου να μη βρεθούν προ αδοκήτων. Αντιμετωπίζοντας πρωταρχικά τις εκδηλούμενες πιέσεις από ενδιαφερόμενες πρωτεύουσες ισχύος, που ήδη παρεμβάλλονται κι ενεργούν με «διαιτητικές διαθέσεις». Και μεθοδεύοντας πολιτικές για την αποσόβηση γεωπολιτικών αιφνιδιασμών.

Τελευταία Νέα