Το 2004 είναι ήδη μια άλλη εποχή. Η Σοφία Κοκοσαλάκη, η οποία θεωρεί τη χρονολογία ορόσημο για τη στροφή που πήρε η καριέρα της ως σχεδιάστριας μόδας με έδρα το Λονδίνο, επιδείξεις στο Παρίσι και διεθνείς πωλήσεις, δεν δείχνει να έχει αφήσει πάνω στις δημιουργίες της κούραση από το πέρασμα του χρόνου. Μετά τα χρόνια καλλιτεχνικής διεύθυνσης στον οίκο Vionnet, τον σχεδιασμό των συλλογών Diesel Black Gold, τη συνεργασία της με τον οίκο κοσμημάτων Λαλαούνης, η Σοφία Κοκοσαλάκη επέστρεψε στην Αθήνα φέρνοντας τη νέα της δουλειά. Ενα μείγμα από μοναδικά φορέματα και ρούχα επίσημων τελετών και μια σειρά κοσμημάτων που φοριούνται μόνα τους ή παράταιρα για να σπάσουν τη σύμβαση των ορθολογικών κλασικών συνδυασμών.

Θα ήταν περιοριστικό να θεωρήσουμε ως κομψά αιθέρια νυφικά τα φορέματα που απλώνονται στον αθηναϊκό χώρο του «ID concept store». Η δημιουργός τους δούλεψε πάνω στα πιο επιτυχημένα κομμάτια του αρχείου των συλλογών της και τα παρουσιάζει ως σύγχρονες προτάσεις πολυτέλειας απαλλαγμένες από τον στόμφο του γαμήλιου ενδύματος. Τα φορέματα με λεπτομέρειες από δαντέλα, εκείνα τα μακριά από μεταξωτό ζέρσεϊ με δωρική κομψότητα, άλλοτε μαύρα ή λευκά ιβουάρ, με πτυχώσεις ελεύθερες ή πλισαρισμένες πάνω στο κορσάζ, έχουν διαφορετική ιστορία από τα κομμάτια της μόδας που παρελαύνει σε πασαρέλες Εβδομάδων Μόδας.

«Εχω ξεφύγει από αυτόν τον καταναγκαστικό ρυθμό της μόδας που απαιτούσε τη δημιουργία συνεχών συλλογών. Η συλλογή των νυφικών είναι εμπλουτισμένη και με κομμάτια που φοριούνται και σε άλλες περιστάσεις ακόμη και κάθε μέρα» λέει η ίδια δείχνοντας το μαύρο της μεταξωτό πουκάμισο που το φορούσε με μαύρο σακάκι και μαύρο τζιν πανελόνι. Και το τόνιζε με ένα ζευγάρι σκουλαρίκια διαφορετικά μεταξύ τους. «Μου αρέσουν πολύ οι μεγάλοι κρίκοι, αλλά ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό για να μην επαναλαμβάνουν τα σχέδια των 80s. Είχα υπόψη μου διάφορα κοχύλια, έμεινα στο σχήμα του Τρίτωνα και επεξεργάστηκα τις αναπαραστάσεις που παραπέμπουν στη μυθολογική καταγωγή του. Δούλεψα πολύ με τους τεχνίτες και πετύχαμε να βγει το σχέδιο που τους έδωσα». Πρόκειται για ένα από τα σχέδιά της σε σκουλαρίκια μακριά, λεπτεπίλεπτα στην κατασκευή τους, σπάνια στην απόχρωσή τους (λόγω της επεξεργασίας του παλαιωμένου ροζ χρυσού). Προσθέτει στη συλλογή της βραχιόλια μανσέτες, ζώνες που θυμίζουν το φολιδωτό πλέγμα από αρχαιοελληνικά κοσμήματα αλλά που η σύγχρονη σχεδιάστριά τους μετασχημάτισε σε κελύφη από μικροσκοπικά μύδια. Ή κάνει στροφή από τις αναφορές της στη μινωική τέχνη στα πεδία της αρχιτεκτονικής. Και αλλάζει ύφος και υλικό κατασκευάζοντας ένα τσόκερ με διπλή αλυσίδα από ανοξείδωτο ατσάλι με ένα ιδιόμορφο δέσιμο που στρίβει γύρω από τον λαιμό.

ΜΙΝΩΙΚΟΣ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ. Η Σοφία Κοκοσαλάκη εξηγεί πως είναι η δική της σπουδή πάνω στο σύμβολο του μινωικού λαβύρινθου. «Τα κοσμήματα είναι ένας τρόπος για να πω μια ιστορία. Η συνεργασία μου με τον Λαλαούνη το 2010 με βοήθησε στο να μάθω να δουλεύω μαζί με τεχνίτες για την κατασκευή κοσμημάτων. Είναι μια διαδικασία αντίστοιχη με την έρευνα που έκανα με τα ρούχα, με τα υλικά που δούλευα πάνω στην κούκλα ραπτικής. Απλά αλλάζει το μέσο, ενώ η αφήγηση συνεχίζεται». Οσο για την υλοποίηση της μοντέρνας ελληνοπρεπούς σχεδιαστικής γραμμής της, βρήκε συνεργούς στην Αθήνα. «Ξεκίνησα την προσπάθεια στην Αγγλία, όμως διαπίστωσα ότι εκτός από υψηλό κόστος κατασκευής το επίπεδο της τεχνικής τους δεν συγκρινόταν με τους έλληνες μεταλλουργούς. Η παράδοση που έχουμε στην τέχνη του κοσμήματος αποδίδει ακόμη καρπούς».

Τελευταία Νέα