Ο διαιτητής σφυρίζει τη λήξη της αναμέτρησης αλλά η ποδοσφαιρική δράση δεν τελειώνει. Ο οργανωτής της εξέδρας από τη βάση του ή κάποιος παίκτης από την ομάδα παίρνει την ντουντούκα και απευθύνεται στους φιλάθλους λέγοντας «Gimmie an H» («Δώστε μου ένα H»). Με την ίδια κραυγή ζητάει να του «δώσουν» μετά ένα U, ένα M, ένα B, ένα A. HUMBA! Υστερα από κάθε γράμμα, όλο το πέταλο επαναλαμβάνει δυνατά. Η διαδικασία ολοκληρώνεται όταν όλοι μαζί φωνάζουν ένα σύνθημα. Αυτή η γηπεδική τελετουργία που ξεκίνησε από τους οπαδούς της γερμανικής Μάιντς στα μέσα του 1990 και συμβολίζει το δίπολο αθλητές – θεατές, τον πυρήνα του ποδοσφαιρικού κόσμου δηλαδή, έδωσε το όνομά της σε ένα ελληνικό περιοδικό για τον κόσμο των σπορ.
Αντίθετα με τον υπόλοιπο αθλητικό Τύπο που περνάει κάθε είδηση μέσα από χρωματισμένο φίλτρο ή στην καλύτερη περίπτωση τον μπαλωμένο μανδύα της αντικειμενικότητας, το τριμηνιαίο περιοδικό «HUMBA! » ασχολείται με το κοινωνικό και πολιτικό νόημα του αθλητισμού, την εμπειρία του γηπέδου και την οπαδική κουλτούρα. «Στο περιοδικό μας έχουν φιλοξενηθεί θέματα από αθλήματα που δεν συγκεντρώνουν τα φώτα της δημοσιότητας, παρόλο που μας έχουν προσφέρει συγκλονιστικές ανθρώπινες ιστορίες. Πέρα λοιπόν από τα “εμπορικά” αθλήματα, μπορεί κανείς να διαβάσει για πυγμαχία, κρίκετ κ.ά. Φυσικά δεν περιοριζόμαστε στα όσα συμβαίνουν εντός των αγωνιστικών χώρων, αλλά προσπαθούμε να αναδείξουμε τις πολιτικές, κοινωνικές, ιστορικές και οικονομικές συνθήκες που περιβάλλουν τον αθλητισμό, μια και θεωρούμε πως το αντικείμενό μας είναι κάτι παραπάνω από ένα παιχνίδι» δηλώνει η συντακτική ομάδα του εντύπου στα «Πρόσωπα».
FANZINE. Μετρώντας πια 24 τεύχη κι ένα τιράζ 1.000 αντιτύπων, το περιοδικό δείχνει να έχει βρει έρεισμα στην κερκίδα. Αλλωστε, κυκλοφορεί σε κεντρικά βιβλιοπωλεία ή δισκοπωλεία της Αθήνας και της υπόλοιπης Ελλάδας. Κι έχει εξελιχθεί σε κάτι πολύ παραπάνω από μια νεωτεριστική σκέψη πάνω στον αθλητισμό που εκφραζόταν μέσω του Διαδικτύου και των στοχευμένων δράσεων στα πρώτα του βήματα.
«Η ιδέα ήταν ουσιαστικά η δική μας αποτύπωση της κουλτούρας που προέκυψε από το πανκ, της νοοτροπίας του “Do It Yourself” και ειδικότερα των fanzines. Η αρχική σύνθεση του περιοδικού αλληλογνωρίστηκε και δοκίμασε τις σχέσεις της μέσω της ανοιχτής οπαδικής πρωτοβουλίας των Radical Fans United. Θέλαμε να εκφράσουμε όσα δεν βρίσκαμε στον εγχώριο αθλητικό (κι όχι μόνο) Τύπο. Πιστεύαμε πως υπήρχε ένα τέτοιο κενό και μια ανάγκη, κάτι εξάλλου που αποδείχτηκε αφού από την άνοιξη του 2010 πέρασαν εξίμισι χρόνια» τονίζουν οι άνθρωποι του περιοδικού.
Αν και οι ίδιοι προτιμούν να προσεγγίζουν την ποδοσφαιρική και μη πραγματικότητα διαφορετικά, δεν κλείνουν την πόρτα σε όσους συνηθίζουν να βλέπουν με οπαδικά γυαλιά – παρωπίδες. «Δεν είναι κακό να “διακατέχεσαι από μια οπαδική νοοτροπία”, αρκεί να είναι ξεκάθαρο τι σημαίνει οπαδική νοοτροπία και οπαδική – γηπεδική κουλτούρα, έναν όρο που προτιμάμε περισσότερο στο περιοδικό. Οπως στεκόμαστε αλλιώς στο πώς αντιμετωπίζουμε τα σπορ, τη σημασία τους μέσα σε ένα ευρύτερο κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον, έτσι αντιμετωπίζουμε κι αυτούς που παρακολουθούν τα παιχνίδια, τους φιλάθλους, τους οπαδούς και όλους αυτούς που παθιάζονται με την ομάδα τους και το παιχνίδι» αναφέρουν οι συντάκτες.
Κάπως έτσι μοιάζει αναμενόμενο ν’ αντιμετωπίζουν ως πρόκληση την προσπάθεια να κάνουν κι άλλους λάτρεις του αθλητισμού ν’ αφήσουν στην άκρη τις ακραίες αντιδράσεις και να ασπαστούν τη δική τους γηπεδική φιλοσοφία. «Θέλουμε περισσότερο να εστιάσουμε στα καλώς κείμενα των οπαδών και ν’ αναδείξουμε τη θετική πλευρά τους. Η οποία σε πείσμα πολλών “ειδικών” υπάρχει, αλλά δυστυχώς δεν αναδεικνύεται όσο η άλλη πλευρά, η αρνητική, που βεβαίως υπάρχει. Απευθυνόμαστε σε όλους αυτούς, και πιστεύουμε δεν είναι λίγοι, που το μυαλό τους είναι στο κεφάλι, αγαπούν το παιχνίδι, σέβονται το παιχνίδι και αισθάνονται αναπόσπαστο μέρος του παιχνιδιού. Και το στοίχημά μας είναι αυτό: μέσω και του περιοδικού μας να “φτιάξουμε” τέτοιες οπαδικές νοοτροπίες, τέτοια οπαδικά μυαλά» παραδέχεται η συντακτική ομάδα του «HUMBA!».
